| قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1) Doista, uspjet ce vjernici |
| الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2) Oni koji su u salatima svojim skruseni |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3) I oni koji su od besmisla odvraceni |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4) I oni koji su zekata davaoci |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) I oni koji su furudza svojih cuvari |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) Izuzev od zena svojih ili onog sta posjeduju desnice njihove - tad oni uistinu nece biti prekoreni |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7) Pa ko trazi iza toga, pa ti takvi su prestupnici |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8) I onih koji su emaneta svojih i ugovora svojih pazitelji |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9) I onih koji su salata svojih cuvari |
| أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10) Ti takvi su nasljednici |
| الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11) Koji ce naslijediti Firdews. Oni ce u njemu biti vjecito |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (12) A doista smo covjeka stvorili od ekstrakta gline |
| ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (13) Zatim ga smjestili (kao) kap sjemena u boraviste cvrsto |
| ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14) Potom kap sjemena stvorili zakvackom, pa zakvacak stvorili grudom mesa, pa grudu mesa stvorili kostima, pa zaodjenuli kosti mesom, zatim ga sazdali stvorenjem drugim. Pa blagoslovljen neka je Allah, Najbolji od stvoritelja |
| ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15) Zatim cete uistinu vi, poslije toga biti mrtvaci |
| ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16) Potom cete uistinu vi na Dan kijameta biti podignuti |
| وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17) A doista smo iznad vas stvorili sedam putanja, i nismo Mi prema stvaranju nehajni |
| وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18) I spustamo s neba vodu po mjeri, pa je smjestamo u Zemlju. I uistinu, Mi smo za odvođenje njeno Kadri |
| فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19) Pa smo njome za vas sazdali vrtove palmi i grozđa. Imate vi u njima mnogo voca i od njega jedete |
| وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ (20) I drvo - nice iz Gore Sinajske, daje ulje i zacin za one koji jedu |
| وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21) A uistinu, vi imate u stoci ibret. Napajamo vas od onog sto je u trbusima njihovim. I imate vi u njima koristi mnoge, i od njih jedete |
| وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22) I na njima i plovilima se transportujete |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23) A doista smo poslali Nuha narodu njegovom, pa rece: “O narode moj! Obozavajte Allaha, nemate vi drugog boga sem Njega. Pa zar se ne bojite?” |
| فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24) Tad velikani koji nisu vjerovali, iz naroda njegovog rekose: “Ovo je samo smrtnik slican vama, zeli da se istakne nad vama. A da je htio Allah, sigurno bi spustio meleke. Nismo za ovo culi od nasih oceva ranijih |
| إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25) On je samo covjek u kojem je ludost, zato ga promatrajte neko vrijeme.” |
| قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26) (Nuh) rece: “Gospodaru moj! Pomozi mi zato sto me poricu.” |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (27) Tad mu objavismo: “Pravi lađu pred ocima Nasim i objavi Nasoj. Pa kad dođe naredba Nasa i sikne pec, tad ukrcaj u nju od svake vrste dvoje, i porodicu svoju, izuzev onog od njih kome je prethodila rijec. I ne obracaj mi se za one koji su zulm cinili. Uistinu, oni ce biti potopljeni |
| فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (28) Pa kad se smjestis ti i ko je s tobom na lađu, tad reci: “Hvala neka je Allahu koji nas je spasio od naroda zalima |
| وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ (29) I reci: ’Gospodaru moj! Spusti me na spustiste blagoslovljeno, a Ti si od onih koji spustaju, Najbolji.” |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ (30) Uistinu, u tome su znaci, i doista smo bili Iskusavatelji |
| ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (31) Zatim smo poslije njih stvorili pokoljenje drugih |
| فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (32) I poslali među njih poslanika od njih: “Obozavajte Allaha! Nemate vi drugog boga sem Njega. Pa zar se ne bojite?” |
| وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33) I uglednici iz naroda njegovog koji nisu vjerovali i poricali susret Ahireta, a raskalasili smo ih u zivotu Dunjaa, rekose: “Ovo je samo smrtnik slican vama, jede od onog sta jedete i pije od onog sta pijete |
| وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (34) A ako poslusate smrtnika slicnog vama, uistinu ste tad gubitnici |
| أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ (35) Da li vam obecava da cete vi kad umrete i budete prah i kosti - da cete vi biti izvedeni |
| ۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ (36) Daleko je daleko sta vam se obecava |
| إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37) To je samo nas zivot dunjalucki; umiremo i zivimo; a necemo mi biti podignuti |
| إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38) On je samo covjek, izmislja o Allahu laz, a necemo mi njemu biti vjernici.” |
| قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (39) Rece: “Gospodaru moj! Pomozi mi, jer me poricu.” |
| قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40) (Allah) rece: “Zakratko ce sigurno postati pokajanici.” |
| فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41) Pa je spopao njih krik s pravdom, te smo ih smecem ucinili. Pa daleko neka je narod zalima |
| ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ (42) Zatim smo poslije njih stvorili pokoljenja druga |
| مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (43) Nece preteci nijedna umma rok svoj, niti ce odloziti |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (44) Zatim smo slali poslanike Nase redom. Kad god bi ummetu dosao poslanik njihov, porekli bi ga, pa smo cinili da oni slijede jedni druge i cinili ih pricama. Pa daleko bio narod (onih koji) ne vjeruju |
| ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (45) Zatim smo poslali Musaa i brata njegovog Haruna sa znakovima Nasim i autoritetom ocitim |
| إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ (46) Faraonu i velikanima njegovim, pa su se uzoholili i postali narod nadmenih |
| فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (47) Pa rekose: “Zar da vjerujemo dvojici smrtnika slicnih nama, a narod njih dvojice nama su robovi?” |
| فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ (48) Pa su porekli njih dvojicu i bili od unistenih |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (49) I doista, dali smo Musau Knjigu, da bi se oni uputili |
| وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ (50) I ucinili smo sina Merjeminog i majku njegovu, znakom, i sklonili njih dvoje na brezuljak sa boravistem i izvoristem |
| يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51) O poslanici! Jedite od dobrih stvari i cinite dobro. Uistinu! Ja sam o onom sta radite Znalac |
| وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (52) I uistinu, ova umma vasa, je umma jedna! - a Ja sam Gospodar vas, zato se bojte Mene |
| فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (53) Pa su rastrgali stvar svoju na komade. Svaka se stranka raduje s onim sta je kod njih |
| فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ (54) Zato ih ostavi u zbunjenosti njihovoj neko vrijeme |
| أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ (55) Racunaju li da tim sto im pruzamo imetak i sinove |
| نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (56) Zurimo njima u dobrim djelima? Naprotiv, ne opazaju |
| إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (57) Uistinu, oni koji su iz bojazni prema Gospodaru svom brizni |
| وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58) I oni koji u ajete Gospodara svog vjeruju |
| وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ (59) I oni koji Gospodaru svom ne pridruzuju |
| وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60) I oni koji daju sta daju - a njihova srca bojazljiva sto ce oni Gospodaru svom biti povratnici |
| أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61) Takvi zure u dobrim djelima, i oni su u njima prethodnici |
| وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62) I ne opterecujemo dusu, osim mogucnoscu njenom. A kod Nas je Knjiga, govori s Istinom, i njima se zulm nece uciniti |
| بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63) Naprotiv, srca njihova su u zbunjenosti o ovom i oni imaju poslove mimo toga koje oni rade |
| حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64) Dok, kad raskalasene njihove kaznimo kaznom, gle: oni ce kukati |
| لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ (65) Ne kukajte Danas! Uistinu, vi od Nas necete biti pomognuti |
| قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ (66) Doista, bili su vam ajeti Moji uceni, pa ste na petama svojim odstupali |
| مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67) Oholi; o njemu ste nocu naklapali |
| أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68) Pa zasto ne razmisle o Rijeci? Ili im je doslo sta nije dato ocevima njihovim pređasnjim |
| أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (69) Zar ne prepoznaju Poslanika svog, pa su oni poricatelji njegovi |
| أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70) Zar govore: “U njemu je ludilo?” Naprotiv, donio im je Istinu; a vecina njih su mrzitelji Istine |
| وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ (71) A ako bi Istina slijedila strasti njihove, sigurno bi doslo do fesada nebesa i Zemlje i onog ko je u njima. Naprotiv, donijeli smo im Opomenu njihovu, pa su oni od Opomene svoje odvraceni |
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72) Zar od njih trazis nadoknadu? Pa naknada Gospodara tvog je najbolja; a On je Najbolji od opskrbljivaca |
| وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (73) A uistinu, ti ih pozivas putu pravom |
| وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74) I uistinu, oni koji ne vjeruju u Ahiret, s puta su skrenuli |
| ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) I kad bismo im se smilovali i otklonili sta je s njima od nevolje, sigurno bi ustrajali u pretjeranosti svojoj, lutajuci |
| وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) I doista smo ih dograbili kaznom, pa se ne pokoravaju Gospodaru svom, niti se ponizuju |
| حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) Dok, kad im otvorimo kapiju kazne zestoke, gle: oni ce u njoj biti ocajnici |
| وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (78) A On je Taj koji vam je sazdao sluh, i vidove i srca. Malo sto zahvaljujete |
| وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) I On je Taj koji vas je rasuo po Zemlji, i Njemu cete biti sabrani |
| وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) I On je Taj koji ozivljava i umrtvljuje i Njegova je izmjena noci i dana. Pa zar necete shvatiti |
| بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) Cak govore slicno sta su govorili raniji |
| قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) Govorili su: “Hocemo li kad umremo i budemo prasina i kosti, uistinu mi biti podignuti |
| لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) Doista, obecano nam je ovo, nama i ocevima nasim od ranije. Ovo su samo price ranijih.” |
| قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (84) Reci: “Cija je Zemlja i ko je na njoj, ako znate?” |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) Reci ce: “Allahova.” Reci: “Pa zar se necete pouciti?” |
| قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) Reci: “Ko je Gospodar nebesa sedmerih i Gospodar Arsa velicanstvenog?” |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) Reci ce: “Allahovo je!” Reci: “Pa zar se ne bojite?” |
| قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (88) Reci: “Ko je taj u cijoj ruci je vlast svake stvari, i On stiti, a nema zastite od Njega, ako znate?” |
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) Reci ce: “Allahovo je!” Reci: “Pa otkud ste opsihreni?” |
| بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (90) Naprotiv, donijeli smo im Istinu, a uistinu, oni su lasci |
| مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (91) Nije uzeo Allah nikakvo dijete i nema uz Njega nikakva boga. Tad bi sigurno svaki bog nestao s onim sta je stvorio, i sigurno bi se neki od njih uzdizali nad drugima! Slavljen neka je Allah nad onim sta pripisuju |
| عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (92) Znalac nevidljivog i vidljivog! Pa uzvisen neka je nad onim sta pridruzuju |
| قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ (93) Reci: “Gospodaru moj! Ako ces mi pokazati cime im se prijeti |
| رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94) Gospodaru moj, tad me ne smjesti među narod zalima.” |
| وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (95) A uistinu, Mi da ti pokazemo cime im prijetimo - Mocni smo |
| ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ (96) Odbij zlo s onim sta je najbolje. Mi smo Najbolji znalac onog sta pripisuju |
| وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97) I reci: “Gospodaru moj! Trazim zastitu u Tebe od poticanja sejtana |
| وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ (98) I trazim zastitu u Tebe Gospodaru moj, da uz mene ne prisustvuju.” |
| حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99) Dok, kad jednom od njih dođe smrt, kaze: “Gospodaru moj! Povrati me |
| لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100) Da bih ja radio dobro u onom sta sam ostavio!” Nikako! Uistinu, to je rijec ciji je on govornik. A ispred njih je berzeh do Dana kad ce podignuti biti |
| فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ (101) Pa kad se puhne u sur, tad Tog dana među njima nece biti srodstava, niti ce se raspitivati |
| فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102) Pa onaj cije mjere budu teske, pa ti takvi ce biti uspjesni |
| وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103) A onaj cije mjere budu lahke, pa to su oni koji su izgubili duse svoje, u Dzehennemu ce vjecno biti |
| تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (104) Vatra ce prziti lica njihova, a oni ce u njoj biti iskezeni |
| أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (105) “Zar vam nisu bili ajeti Moji uceni, pa ste ih poricali?” |
| قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ (106) Reci ce: “Gospodaru nas! Savladala nas je nesreca nasa i bili smo narod zabludjelih |
| رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ (107) Gospodaru nas! Izvadi nas iz nje! Pa ako bismo se povratili, tad bismo mi uistinu bili zalimi.” |
| قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ (108) (Allah) ce reci: “Gubite se u nju, i ne govorite Mi.” |
| إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (109) Uistinu! Bila je skupina robova Mojih, govorili su: “Gospodaru nas! Vjerujemo, zato nam oprosti i smiluj nam se, a Ti si Najbolji od milostivih.” |
| فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ (110) Tad ste ih uzimali ruglom, dok nisu ucinili da zaboravite sjecanje na Mene, a njima ste se ismijavali |
| إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (111) Uistinu! Ja sam ih nagradio Danas sto su bili strpljivi, jer oni, oni su pobjednici |
| قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ (112) (Allah) ce reci: “Koliko ste ostali na Zemlji, racunajuci godine?” |
| قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ (113) Reci ce: “Ostali smo dan ili dio dana. Ta pitaj one koji su brojali!” |
| قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (114) (Allah) ce reci: “Ostali ste samo malo, kad biste znali!” |
| أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (115) Pa zar racunate da smo vas stvorili zaludno i da vi Nama necete biti povraceni |
| فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ (116) Pa uzvisen neka je Allah, Vladar, Istinski! Nema boga osim Njega, Gospodara Arsa plemenitog |
| وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (117) A ko uz Allaha priziva boga drugog - nema on dokaza za to - pa samo je obracun njegov kod Gospodara njegovog. Uistinu! Nevjernici nece uspjeti |
| وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (118) I reci: “Gospodaru moj! Oprosti i smiluj se, a Ti si Najbolji od milosrdnih!” |