| الم (1) Alif. Lam. Mim |
| تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (2) To su znaci Kitaba mudrog |
| هُدًى وَرَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِينَ (3) Upute i milosti za dobrocinitelje |
| الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) One koji obavljaju salat i daju zekat, a oni su u Ahiret, oni uvjereni |
| أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5) Takvi su na Uputi Gospodara svog, a ti takvi su uspjesni |
| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ (6) I od ljudi je ko kupuje pricu za zabavu, da bi zavodio s puta Allahovog bez ikakva znanja i uzimao ga ruglom. Ti takvi ce imati kaznu prezrenu |
| وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّىٰ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (7) A kad mu se uce ajeti Nasi, okrene se oholo kao da ih nije cuo, kao da je u oba njegova uha gluhoca. Zato ga obraduj kaznom bolnom |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ (8) Uistinu, oni koji vjeruju i cine dobra djela, imace oni basce uzivanja |
| خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (9) Vjecno ce biti u njima. Obecanje Allahovo je istinito; a On je Mocni, Mudri |
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (10) Stvorio je nebesa bez stubova koje vidite, i postavio po Zemlji planine stabilne da vas ne trese, i razasuo po njoj svakovrsnu zivinu. I spustili smo s neba vodu, pa ucinili da na njoj iznikne (bilje) svake vrste plemenite |
| هَٰذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (11) Ovo je stvaranje Allahovo. Pa pokazite Mi sta su to stvorili oni mimo Njega! Naprotiv, zalimi su u zabludi ocitoj |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ ۚ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (12) I doista, dali smo Lukmanu mudrost: “Zahvaljuj Allahu! A ko zahvaljuje - pa samo zahvaljuje za dusu svoju. A ko ne zahvaljuje - pa uistinu, Allah je Neovisni, Hvaljeni.” |
| وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ (13) I kad rece Lukman sinu svom - a on ga je savjetovao: “O sincicu moj! Ne pridruzuj Allahu. Uistinu, sirk je zulm strasan!” |
| وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ (14) I wassijetili smo covjeku za roditelje njegove - nosila ga je majka njegova slaboscu nad slabosti, a odbijanje njegovo je u dvije godine: “Zahvaljuj Meni i roditeljima svojim, Meni je dolaziste!” |
| وَإِن جَاهَدَاكَ عَلَىٰ أَن تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۖ وَصَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفًا ۖ وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّ ۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (15) A ako se bore s tobom da Mi pridruzis ono o cemu ti nemas znanje, tad ne poslusaj njih dvoje. I druzi se s njima na Dunjau uljudno, i slijedi put onog ko Mi se obraca. Zatim je Meni povratak vas, pa cu vas obavijestiti o onom sta ste radili |
| يَا بُنَيَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّمَاوَاتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (16) “O sincicu moj! Uistinu! Bilo to tezine zrna gorusice, u stijeni ili u nebesima ili u Zemlji, iznijece ga Allah. Uistinu! On je Fini, Obavijesteni |
| يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (17) O sincicu moj! Obavljaj salat i naređuj dobro, a zabranjuj nevaljalo, i strpi se nad onim sta te zadesi. Uistinu, to su odlucujuce stvari |
| وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (18) I ne iskrivljuj obraz svoj ljudima, i ne hodaj po Zemlji likujuci. Uistinu! Allah ne voli nijednog varalicu, hvalisavca |
| وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ (19) I budi umjeren u hodu svom i spusti glas svoj. Uistinu, najruzniji glasovi su njakanje magaraca.” |
| أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً ۗ وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ (20) Zar ne vidite da je za vas Allah potcinio sta je na nebesima i sta je na Zemlji, i upotpunio vam blagodati Svoje svana i iznutra? A od ljudi je ko raspravlja o Allahu bez znanja i bez Upute, i bez Knjige osvjetljavajuce |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ (21) A kad im se kaze: “Slijedite ono sta je objavio Allah”, govore: “Naprotiv, slijedimo ono na cemu smo nasli oceve nase.” Zar i kad ih sejtan poziva kazni seira |
| ۞ وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (22) A ko preda lice svoje Allahu i on bude dobrocinitelj, pa doista se uhvatio za hvatiste najcvrsce. A Allahov je konac stvari |
| وَمَن كَفَرَ فَلَا يَحْزُنكَ كُفْرُهُ ۚ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (23) A ko ne vjeruje, pa nek te ne zalosti nevjerovanje njegovo. Nama je povratak njihov, pa cemo ih obavijestiti o onom sta su radili. Uistinu! Allah je Znalac onog u grudima |
| نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَىٰ عَذَابٍ غَلِيظٍ (24) Dajemo im da uzivaju malo, zatim cemo ih natjerati kazni gruboj |
| وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (25) A ako ih upitas: “Ko je stvorio nebesa i Zemlju?” - sigurno ce reci: “Allah.” Reci: “Hvala neka je Allahu!” Naprotiv, vecina njih ne zna |
| لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (26) Allahovo je sta je na nebesima i Zemlji. Uistinu! Allah! On je Neovisni, Hvaljeni |
| وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (27) A sve sto je drveta na Zemlji da su pera, i more - da se ono produzi nakon toga za sedam mora - ne bi se iscrpile Rijeci Allahove. Uistinu! Allah je Mocni, Mudri |
| مَّا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (28) Stvaranje vase i podizanje vase je samo - kao duse jedne. Uistinu! Allah je Onaj koji cuje, Onaj koji vidi |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (29) Zar ne vidis da Allah daje da noc uđe u dan i daje da dan uđe u noc; a potcinio je Sunce i Mjesec - svakoje plovi roku određenom - i da je Allah o onom sta radite Obavijesteni |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (30) To zato sto je Allah - On Istina, i sto je ono sto prizivaju mimo Njega, neistina; i sto je Allah, On Uzviseni, Veliki |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُم مِّنْ آيَاتِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (31) Zar ne vidis da plovilo plovi morem s blagodati Allahovom? - da bi vam pokazao neke znakove Svoje. Uistinu, u tome su znaci za svakog strpljivog, zahvalnog |
| وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ (32) I kad ih prekrije talas kao nadstresice, prizivaju Allaha odani njegovoj vjeri. Pa posto ih izbavi na kopno, tad je neki od njih osrednji. A negira znakove Nase jedino svaki podmukli, nezahvalni |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا ۚ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (33) O ljudi! Bojte se Gospodara svog i plasite se Dana kad nece koristiti roditelj djetetu svom, niti dijete - ono nece biti pomagatelj roditelju svom nimalo. Doista, obecanje Allahovo je Istina. Zato, neka vas nikako ne obmane zivot Dunjaa, i neka vas nikako o Allahu ne obmane garur |
| إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (34) Uistinu! Allah! Kod Njega je znanje Casa. A spusta kisu i zna sta je u matericama. I ne zna dusa sta ce zaraditi sutra, i ne zna dusa u kojoj zemlji ce umrijeti. Uistinu, Allah je Znalac, Obavijesteni |