| قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) (ای پیغمبر)! بگو: پناه می‌برم به پروردگار صبح (سپیده دم) |
| مِن شَرِّ مَا خَلَقَ (2) از شر هر آنچه آفریده است |
| وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) و از شر تاریکی شب وقتی که همه جا را بپوشاند |
| وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) و از شر زنان جادوگر که در گره‌ها می‌دمند |
| وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) و از شر هر حسودی وقتی که حسد ورزد |