| وَالضُّحَىٰ (1) (שבועה) באמצע הבוקר |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) ובלילה המאפיל |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) כי ריבונך לא זנח אותך, ולא סלד ממך |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) וחיי העולם הבא, אכן, עדיפים לך מחיי העולם הזה |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) וישפיע לך ריבונך מחסדיו עד שתחוש סיפוק |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) הלא היית יתום ונתן לך מחסה |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) והלא חיפשת את הצדק, והדריכך אליה |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) והלא היית דל, והפכך עשיר |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) לכן, אל תקפח את היתום |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) ואל תדחה מעליך את מבקש הנדבה |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) אך, אודות שפע ריבונך כלפיך הרבה לספר |