| وَالضُّحَىٰ (1) អល់ឡោះស្បថនឹងពេលព្រឹក។ |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) និងពេលយប់ នៅពេលដែលវាងងឹត។ |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) ម្ចាស់របស់អ្នក(ឱមូហាំម៉ាត់) មិនបានបោះបង់អ្នក និង មិនបានស្អប់ខ្ពើមអ្នកឡើយ។ |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) ជាការពិតណាស់ ថ្ងៃបរលោកប្រសើរសម្រាប់អ្នកជាងលោកិយនេះទៅទៀត។ |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) ហើយម្ចាស់របស់អ្នកពិតជានឹងប្រទាន(នៀកម៉ាត់)ឱ្យ អ្នក។ ហើយអ្នកប្រាកដជានឹងពេញចិត្ដជាមិនខាន។ |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) តើទ្រង់មិនបានឃើញអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ជាកូនកំព្រា និងបាន ថែរក្សាអ្នកទេឬ |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) ហើយទ្រង់បានឃើញអ្នកវងេ្វង រួចទ្រង់បានចង្អុលបង្ហាញ ផ្លូវដល់អ្នកទេឬ |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) ហើយទ្រង់បានឃើញអ្នកជាអ្នកក្រ រួចទ្រង់បានធ្វើឱ្យអ្នក មានបានទេឬ |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) ដូចេ្នះ ចូរអ្នកកុំកៀបសង្កត់ចំពោះកូនកំព្រាឱ្យសោះ។ |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) ហើយចូរអ្នកកុំគំហកចំពោះអ្នកសុំទានឱ្យសោះ។ |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) រីឯនៀកម៉ាត់ដែលម្ចាស់របស់អ្នកបានប្រទានឱ្យនោះ ចូរអ្នករៀបរាប់(ដឹងគុណ)។ |