| وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1) Bi (feriþteyên) qor bi qor in
 | 
| فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2) Û ên hey berî (ewran) didindajon
 | 
| فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3) Û ên hey Qur´anê dixweynin
 | 
| إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4) Bêguman Xudayê we her yek e
 | 
| رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5) Perwerdekarê asîmana û zemîn û tiþtê di navbera wan de ye û perwedekarê rojhelatan e
 | 
| إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6) Bêguman me asîmanê dinê (ê herî nêz) bi ronahî û xweþikiya sitêrkan xemilandiye
 | 
| وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7) Û ji bo parastina ji her pelîdê serkêþ
 | 
| لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8) Ku ew li civata herî jirîn gohdarî nekin û ew, ji her alî ve têne avêtin
 | 
| دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9) Qewrandinekî (bi gilokê agirîn); û ji wan re îþkencekî bi janê hertimî heye
 | 
| إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10) Tenê ê ku bi lez tiþtekî bigre û bazde, vêca sitêekê ronak (wek gilokê agir) didin pey
 | 
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11) Vêca tu ji wan bipirse; gelo di pîþekarî de ew zortir in-tekûztir in yan ên aferandiye? Bêguman me wan ji herîkî zelqokî aferandiye
 | 
| بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12) Ne, (dev ji wan berde) tu sosreta dibînî û ew jî tinaza dikin
 | 
| وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13) Û gava ew têne þîret kirin-bîr xistin ew þîret nagirin-bi bîr naynin
 | 
| وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14) Û gava ayetek (nîþanek) bibînin ew dest bi tinaza dikin
 | 
| وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15) Û gotin ku: "Eva han hey efsûnek xuya ye
 | 
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16) Ma gava em bimrin û bibin ax û hestî ma qey bera emê bêne vejandin- rakirin
 | 
| أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17) Ma qey bav û kalên me yên pêþîn jî (wê rabin)
 | 
| قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18) Tu bêje: "Belê, û hûnê sitûxor bin
 | 
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19) Vêca bêguman ew (rabûn) tenê yek qêrînek e; vêca ewê pêre pêre rabin û binêrin
 | 
| وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20) Û wê bêjin ku: "Hey xulî li me be! roja xelat û celatê eva haye
 | 
| هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21) Roja veqetandinê ku we wê diderewand eva haye
 | 
| ۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22) Hûn ewên sitemkar tevî jinên wan û tiþtê dihebandin bicivînin
 | 
| مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23) Wan bêyî Xuda (pûta û pelîd diheband); vêca hûn rêye dojehê nîþa wan bidin
 | 
| وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24) Û hûn wan bisekinînin. Bêguman ewê bêne pirsyarî kirin
 | 
| مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25) Ma çima´ hûn alîkariya hevûdin nakin
 | 
| بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26) Ne, ew îro sitûxor in
 | 
| وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27) Hin ji wan li hina defitilin ji hev dipirsin
 | 
| قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28) Gotin: "Bêguman hûn hey ji rast ve dihatine me
 | 
| قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29) (Pêþwayan) got ku: "Ne, ji xwe hûn nebûn bawermend
 | 
| وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30) Tu zora me li ser we nebû; ji xwe hûn bûn komelek serkêþ
 | 
| فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31) Vêca gotina perwerdekarê me li ser me pêwiat e. Bêguman emê her tam bikin
 | 
| فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32) Vêca me we ji rê derxist; bêguman em bi xwe jî jirêderketî bûn
 | 
| فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33) Vêca bêguman ew wê rojê di ezab de hempar in
 | 
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34) Bêguman em bi sûcdarên gunehkar her wuha dikin
 | 
| إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35) Bêguman ew, gava ji wan re dihate gotin ku: "Ji Xuda pêve tu Xuda nînin" wan quretiya dikir
 | 
| وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36) Û digotin ku: "Ma qey bera emê ji bo þairekî dîn dev ji Xudayên xwe berdin
 | 
| بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37) Ne, ew bi rastiyê hat û pêxemberan jî rast gotiye
 | 
| إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38) Bêguman hûnê ji ezabê bi jan tam kin
 | 
| وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39) Û hûn, ji tiþtê we kiriye pêve nayên celat kirin
 | 
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40) Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
 | 
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41) Ewên han ji wan re rozîkî xuya heye
 | 
| فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42) G_ellek fêkî jî û ew bi xweþî têne mazûrvanî kirin
 | 
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43) Di bihiþtê xweþiyan de ne
 | 
| عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44) Li hember hev li ser texta rûniþtî ne
 | 
| يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45) Bi tasê ji meya pak tije li ser wan tê gerandin
 | 
| بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46) Ji ên vedixwin re çîlsipî meyxoþ e
 | 
| لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47) Ne tê de serxweþî û zikêþî heye û ne jî ew jê ji xwe diçin
 | 
| وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48) Li cem wan hin jinên çav rindê çav mezin hene ku hey li wan dinêrin
 | 
| كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49) Ew herwekî hêkê sipî parastî ne
 | 
| فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50) Vêca hin ji wan hina difetilin ji hev dipirsin
 | 
| قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51) Yekî ji wan got ku: "Bêguman hevalekî min hebû
 | 
| يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52) Digot ku: "Ma qey tu ji ewên rasdidêrin-bawerî tînin î
 | 
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53) Ma qey gava em bimrin û bibin ax û hestî ma bera emê bêne celat kirinê
 | 
| قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54) Got: "Ma gelo haya we (ji wî hevalê min) heye
 | 
| فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55) Vêca bi ser (hevalê xwe) vebû; êdî wî da nava dojehê de dît
 | 
| قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56) Gotê: "Ez bi Xuda kim hin mabû ku te min têk bibrana
 | 
| وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57) Eger ne ji qenciya perwerdekarê min bûna, ezê jî bi te re li wur bûma
 | 
| أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58) Vêca ma emê nemirana newsa
 | 
| إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59) Ji mirina xwe ya pêþîn pêve û em nayên ezab dayîn jî
 | 
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60) Bêguman rizgariya herî mezin her eva haye
 | 
| لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61) Vêca xebatkar ji (xweþîyê) wekî vî re bira bixebitin
 | 
| أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62) Ma ev ciyê xweþ çêtir e yan dara ziqûmê
 | 
| إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63) Bêguman me wê (darê) ji sitemkaran re kiriye sihetî û teþqele
 | 
| إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64) Bêguman ew darek e ku ji kurahiya dojehê dertê
 | 
| طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65) Fêkiyê wê herwekî serê pelîdan e
 | 
| فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66) Vêca bêguman wê ew jê bixwin û wê zika jê tije bikin
 | 
| ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67) Paþê bi rastî ji wan re di ser de jî vexwarinek tevlîhev ji ava kel heye
 | 
| ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68) Paþê bêguman vegergeha wan bal dojeha har ve ye
 | 
| إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69) Bêguman wan, bav û kalên xwe yên jirêderketî jî dît
 | 
| فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70) Vêca ew li ser rê û rêça wan dibezin
 | 
| وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) Sond be, berî wan pirrî pêþiyan jî rê þaþ kiribûn
 | 
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72) Sond be me gellek (pêxemberên) hiþyarker di nava wan de þandibû
 | 
| فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73) Vêca tu binêre ka paþiya ên hatin hiþyar kirin çewa bû
 | 
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
 | 
| وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) Sond be, Nûh gazî me kir; vêca ên bersiv dan çi rind bûn
 | 
| وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) Me wî û malbata wî ji wê kovana zor mezin xelas kir
 | 
| وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77) Û me ên mayîn her azbata wî hiþt
 | 
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78) Û me navê wî di nav ên ji pare de tên hiþt
 | 
| سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79) Di nav hemû aleman de silav li ser Nûh be
 | 
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80) Bêguman em, qencîkaran wuha xelat dikin
 | 
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81) Bêguman ew, ji bendeyên me yên bawermend e
 | 
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82) Paþê mê ên din tev fetisand
 | 
| ۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83) Û bêguman Îbrahîm jî ji hemkîþê wî ye
 | 
| إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84) Dema bi dilekî pak hate perwerdekarê xwe
 | 
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85) Dema ji bavê xwe û gelê xwe re got ku: "Ma hûn çi dihebînin
 | 
| أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86) Ma hûn bêyî Xuda bi derew hin Xudayên din dixwazin
 | 
| فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87) Vêca ma gumana we bi perwerdekarê hemû aleman çiye?" (hûn guman dikin wê çi bi we bike)
 | 
| فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88) Vêca bi nêrînek li sitêrka mêzand
 | 
| فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89) Vêca got ku: "Bêguman ez nexweþ im
 | 
| فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90) Vêca wan piþt danê çûn
 | 
| فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91) Êdî ewî berê xwe bal Xudayên (pûtên) wan ve kir vêca got: "Ma hûn çima naxwin
 | 
| مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92) Ma çi bûye ji we hûn nepeyivin
 | 
| فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93) Vêca berê xwe da wan bi destê raste li wan da
 | 
| فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94) Vêca wan berê xwe danê bilez berpê hatin
 | 
| قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95) Got: "Ma hûn tiþtê we (bi destê xwe) hekandiye dihebînin
 | 
| وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96) Xuda we û tiþtê hûn çêdikin tev aferandiye
 | 
| قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97) Gotin: "Hûn jê re avahiyek lêkin, vêca hûn wî bavêjin dojeha agir
 | 
| فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98) Vêca wan xwest ku pê xerabî bikin, êdî me wan kir ên herî jêrîn
 | 
| وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99) (Îbrahîm) got ku: "Bêguman ez diçim bal perwerdekarê xwe, wê ew rêya rast nîþa min bide
 | 
| رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100) Perwerdekarê min! tu (zarûkî) ji qencan bi min baxþîne
 | 
| فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101) Vêca me mizgîna zarûkî sernerm dayê
 | 
| فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102) Vêca çi gava (ew zarûk) pê re gihîþte çaxa ger û xebatê, gotê: "Kurê min! bi rastî min di xewê de dît ku min te serjê dikir; vêca binêre ka tu çi dibînî?" Got: "Bavo can! tiþtê tu têyî ferman kirin bike. Xuda hiz ke tu yê min ji bîhnfirehan bibînî
 | 
| فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103) Vêca çi gava herdûyan jî serî (ji Xuda re) danîn û wî li ser kêleka rastê serê wî danî erdê
 | 
| وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104) Me gazî kirê: Îbrahîm
 | 
| قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105) Bêguman te xewnê rast dêrand. Bêguman em qencîkaran wuha perû dikin
 | 
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106) Bêguman sihêtiya aþîkar her eva han e
 | 
| وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107) Û me di bergîdanê de goriyeke mezin dayê
 | 
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108) Û me navekî xweþ jê re di nav ên paþîn de hiþt
 | 
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109) Silav li Îbrahîm be
 | 
| كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110) Em qencîkaran wuha xelat dikin
 | 
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111) Bêguman ew ji bendeyên me yên qenc e
 | 
| وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112) Û me mizgîna Îshaq ku pêxemberek ji qencan e dayê
 | 
| وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113) Û me rozîkî fireh da wî û Îshaq; ji azbata wî qencîkar û ê aþkera li xwe sitemkar jî hene
 | 
| وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114) Sond be me li Mûsa û Harûn jî qencî kir
 | 
| وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115) Û me wan û gelê wan ji renceke mezin xelas kir
 | 
| وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116) Û me yariya wan kir; vêca ên serkeftî her bûn ew
 | 
| وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117) Û me kitêbek pirr xuyaker da wan
 | 
| وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118) Û me rêya rastîn nîþanî wan da
 | 
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119) Û me navekî xweþ ji wan re di nav ên paþîn de hiþt
 | 
| سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120) Silav li Mûsa û Harûn be
 | 
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121) Bêguman em qencîkaran wuha xelat dikin
 | 
| إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122) Bêguman ew herdû jî ji bendeyên me yên bawermend in
 | 
| وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123) Û bêguman Îlyas jî ji pêxemberan e
 | 
| إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124) (Di bîr bîne) dema ji gelê xwe re got ku: "Ma hûn xwe naparêzin- natirsin
 | 
| أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125) Ma hûn gazî pûta dikin-dihebînin û hûn dev ji rindtirîne aferendekaran berdidin
 | 
| اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126) Xuda perwerdekarê we û perwerdekarê bav û kalên we yên pêþîn e
 | 
| فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) Vêca wan wî derewand; êdî bêguman ewê bêne amade kirinê
 | 
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
 | 
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) Me navekî xweþ jê re di nav paþîniyan de hiþt
 | 
| سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) Silav li Îlyas be
 | 
| إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) Bêguman em qencîkaran wuha xelat dikin
 | 
| إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) Bêguman ew ji bendeyên me yên bawermend e
 | 
| وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) Û bêguman Lþt jî ji pêxemberan e
 | 
| إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) (Di bîr bîne) dema me wî û malbata wî tev xelas kir
 | 
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) Ji pêþirê pîrenjinekî ku di nav ên mayî de ma
 | 
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) Paþî me ên din serûbin kir
 | 
| وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137) Û bêguman hûn sibeha hey di ser wan re diçûn û tên
 | 
| وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) Û bi þev jî, ma hûn hêjî hiþ tê nabin-xwe ranagirin
 | 
| وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) Û bêguman Yûnis jî ji pêxemberan e
 | 
| إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) (Di bîr bîne) dema (ji gelê xwe) dûr bû-reviya çû bal keþtîkî tije ve
 | 
| فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) Vêca peþk kirin; êdî ew bû ji ên sitûxor (peþk li wî ket ku ew ji keþtiyê bê avêtin)
 | 
| فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) Vêca masîkî mezin wî daqurtand û ewî loma li xwe dikirgunehkar bû
 | 
| فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) Vêca eger bi rastî ew nebûya ji limêjkaran
 | 
| لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) Ewê di zikê wî (masiyî) de heya roja rabûnê bimana
 | 
| ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) Vêca me wî avête zemînek rût, tevî ew nexweþ bû jî
 | 
| وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146) Û me darekî ji kundira li serê hêþîn kir
 | 
| وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) Û me wî þandibû bal sed hezar (mirov) yan hê pirrtir
 | 
| فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) Vêca wan bawerî anî, êdî me wan heya demekî bi xweþî jiyand
 | 
| فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) Vêca tu ji wan bipirse ma ji perwerdekarê te re keç û ji wan re jî kur hene
 | 
| أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) Ma qey me feriþteyan mê aferandiye û ew jî hazir û danas bûn
 | 
| أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) Hay jê bin! bêguman ew ji derewa xwe dibêjin
 | 
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) Xuda zarû çêkiriye:" Bêguman ew pirr derewkar in
 | 
| أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153) Ma wî keça di ser kura re girtiye
 | 
| مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154) Ma çi bûye ji we?, hûn çewa hukim dikin
 | 
| أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155) Ma hêjî hûn nafikirin
 | 
| أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156) Yan ji we re delîlek zexmî xuya heye
 | 
| فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157) Vêca eger hûn bera rastgo ne ka kitêba xwe bînin
 | 
| وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158) Û di navbera wî û cinna de jî nasebek çêkirine. Sond be cinn baþ dizanin ku wê ew bêne amade kirin
 | 
| سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159) Xuda ji tiþtê ew salix didin pak bêrî ye
 | 
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160) Ji pêþtirê bendeyên Xuda yên dilpak
 | 
| فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161) Vêca bêguman hûn û tiþtê hûn dihebînin
 | 
| مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162) Hûn qet (kesî) nikarin li serê ji rê derînin
 | 
| إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163) Ji pêþtirê kesê ku wê têkeve dojehê
 | 
| وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164) (Feriþteyan got ku:) "Ji her yekî ji me re payekî diyar heye
 | 
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165) Û bêguman em hey qor bi qor in
 | 
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166) Û bêguman em hey li mêjkar in
 | 
| وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167) Her çend wan hey digot ku
 | 
| لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168) Eger bi rastî kitêbek ji pêþiyan li cem me hebûna
 | 
| لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169) Emê bibûna ji bendeyên Xuda yên dilpak
 | 
| فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170) Vêca ew pê kafir bûn, êdî wê paþê bizanbin
 | 
| وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171) Sond be peyva me ji bendeyên me yên pêxember re derbas bûye ku
 | 
| إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172) Bêguman ên wê bêne yarî kirin her ew in
 | 
| وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173) Û bêguman ên serkeftî her leþkjarên me ne
 | 
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174) Vêca tu heya demekê rû ji wan bizivrîne
 | 
| وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175) Û tu li wan binêre; vêca ewê paþê bibînin
 | 
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176) Vêca ma ew bi ezabê me dilezînin
 | 
| فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177) Vêca gava ew (ezab) li hêla wan daket, vêca sibeha ên hatine hiþyarkirin tirsandin wê çiqas nexweþ be
 | 
| وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178) Tu heya demekê rû ji wan bizivrîne
 | 
| وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179) Û tu bibîne vêca ewê jî paþê bibînin
 | 
| سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180) Perwerdekarê te ku perwerdekarê serkeftinêy e ji tiþtê ew salix didin pak bêrî ye
 | 
| وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181) Û silav li ser pêxemberan be
 | 
| وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182) Û pesn û sipas ji Xudayê perwerdekarê hemû cîhanan re ye
 |