وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1)
Bi (ba) yên ku bi gurrane ji hev belav dikin |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2)
Vêca bi (ewr)ên barê giran hildigrin |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3)
Vêca bi (keþti)yên ku bi hêsanî diherikin |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4)
Êdî bi (feriþte) yên kara parve dikin |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5)
Bêguman tiþtê hûn têne wade dayîn her rast e |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6)
Û bêguman xelat û celat wê her çê bibe |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (7)
Bi asîmanê xwedî re (û sitêrk û avahiyê) rind kim |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ (8)
Bêguman hûn her di gotinê tevlîhev de ne |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9)
Ê jê (ji baweriyê) hatiye liba xistin tê liba xistin |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10)
Ewên pir derewkar bêne kuþtin |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11)
Ewên ku di korî û nezaniyê de bêhay in |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12)
Dipirsin ku: Roja xelat û celatê kîngê ye |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13)
Roja ku ew li ser agir têne þewitandin |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14)
(Ji wan re tê gotin ku:) "Hûn þewata xwe tam kin" Evê hane tiþtê ku we pê dilezand |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15)
Bêguman xweparêz di bax û baxçe û kaniyan de ne |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16)
Tiþtê perwerdekarê wan daye wan digrin. Lewra bêguman ew berî vî qencîkar bûn |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17)
Ew ji þevê hindik radizan |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
Û serê sibeha ew bexþînê dixwazin |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19)
Û di malê wan de ji gerok û bêparan re mafek heye |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ (20)
Ji ên bidilbawer re di zemîn de gellek ayet (nîþan) hene |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21)
Di we bi xwe de jî hene. Ma hêjî hûn nabînin |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (22)
Roziya we û tiþtê hûn têne wade dayîn di asîmana de ye |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ (23)
Vêca bi perwerdekarê asîmana û zemîn kim, ew her rast e çewa ku hûn dipeyivin |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24)
Ma bera qiseta mêvanên Îbrahîm ên hêja ji te re hat |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (25)
Gava hatin balê, vêca gotin: "Silav (li te be)." (Îbrahîm jî) got: "Silav (li we be. Hûn) komekî nenas in |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26)
Vêca bi dizî vegeriya bal maliyê xwe û golikî xurt (ê qelandî) anî |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27)
Vêca wî nêzî wan kir, got: "Ma hûn naxwin |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28)
Vêca di dilê xwe de ji wan tirsiya, gotinê: "Tu netirse" û mizgîna zarûkî zana danê |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29)
Vêca pîreka wî qêrîn kir û li rûyê xwe da û got: "Pîrejinek sitewr (wê zarû bîne) |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)
Gotin: "Perwerdekarê te wuha gotiye. Bêguman ew, hîkmetdarê zana her ew e |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31)
(Îbrahîm) got ku: "Vêca xwestina we çiye gelî qasidan |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (32)
Gotin: "Bêguman em bal komelekî gunehkar ve hatine þandin |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ (33)
Ji bo ku em kevirê ji heriyê bi ser wan de biþînin |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34)
Ew (kevir) li cem perwerdekarê te ji hedderketiyan re nîþankirî ne |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35)
Vêca me bawermendên tê de deranî |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ (36)
Vêca me tê de ji malekî musilmanan pêve peyda nekir |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37)
Me tê de ji ên ku ji ezabê bi jan ditirsin re ayetek (nîþanek) hiþt |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38)
Di Mûsa de jî dema me wî bi delîlekî xuya þand bal Fîr´ewn (nîþanek heye) |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39)
Vêca wî bi hevalên xwe re rû liba xist û got ku: "Yan efsûnger e yan jî din e |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40)
Vêca me wî û leþkerê wî girt, êdî me wan avêt deryayê û ewî bi gunehkarî li xwe loma dikir |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41)
Û di (komela) Ad de jî, dema me bayekî kokbirr bi ser wan de þand (nîþanek heye) |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42)
Her tiþtê bi ser de hat, wî nehiþt, wî kir wek giyayê hiþkê hûrbûyî |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43)
Di (komela) Semûd de jî, dema ji wan re hat gotin ku: "Hûn heya demekî bi xweþî bijîn |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ (44)
Vêca wan ji fermana perwerdekarê xwe serkêþî kir, êdî qêrînek bêhiþker wan girt û wan jî dinihart |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ (45)
Êdî wan nedikaribû rabin û n jî hatin yarî kirin |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46)
Û berê jî komela Nûh (me fetisand). Bêguman ew komelekî ji rêya rast derketî bûn |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47)
Me asîman bi desta (bihêz) ava kiriye û bêguman em wî hey fireh dikin |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48)
Me zemîn jî raxistiye. Vêca ên raxistine çi rind in |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49)
Me ji her tiþtî du cota aferandiye. Hêvî heye ku hûn bifikirin-þîret bigrin |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (50)
Vêca hûn her bal Xuda ve birevin. Bêguman ez, ji we re jê hiþyarkerekî xuya me |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (51)
Hûn bi Xuda re Xudakî din çê nekin. Bêguman ez, ji we re jê hiþyarkerekî xuya me |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52)
Her pêxemberê ji ên berî wan re jî ku dihat her wuha digotin ku: "Yan, efsûnger e yan jî dîn e |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53)
Ma qey wan pê li hev û din þîret kiriye? Ne, ew komelekî serkêþ in |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ (54)
Vêca tu ji wan rû bizivrîne. Êdî tu nayê lome kirin |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55)
Û tu bi bîr xîne. Vêca bêguman bîrxistin bi kêra bawermendan tê |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)
Min cinn û mirova hey ji bo min bihebînin aferandiye |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ (57)
Ez, ne tu rozî ji wan dixwazim û ne jî dixwazim ku ew xwarin bidin min |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58)
Lewra bêguman Xuda, rozîdanê xwediyê hêza zexm her ew e |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59)
Vêca bêguman ji ên sitemkarî kirine re hin guneh wekî gunehê hevalên wan hene; êdî bira ew nelezînin |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60)
Vêca xulî li serê ên kafir bûne be, ji roja wan ê ku têne wade dayîn |
