الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1)
Alif. Lam. Ra. Oto Ksiega, ktorej znaki sa utwierdzone, nastepnie jasno przedstawione - od Madrego, w pełni swiadomego |
أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2)
Nie czcijcie nikogo innego, jak tylko Boga! Ja jestem dla was, od Niego, ostrzegajacym i zwiastunem radosnej nowiny |
وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِن تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3)
Proscie o przebaczenie waszego Pana i nawracajcie sie do Niego! On wam da piekne uzywanie zycia do oznaczonego kresu i da Swoja łaske kazdemu, posiadajacemu zasługe. A jesli sie odwrocicie, to obawiam sie dla was kary Dnia Wielkiego |
إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4)
Do Boga powrocicie. On jest nad kazda rzecza wszechwładny |
أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5)
Czyz oni nie zamykaja sie w sobie, aby sie ukryc przed Panem? Czyz On nie wie, kiedy oni sie okrywaja swoimi szatami; co trzymaja w tajemnicy, a co ujawniaja? Zaprawde, On wie dobrze, co kryje sie w piersiach |
۞ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (6)
I nie ma ani jednego zwierzecia na ziemi, ktorego zaopatrzenie nie przypadałoby Bogu. On zna jego miejsce przebywania i jego miejsce odpoczynku. Wszystko jest w Ksiedze jasnej |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)
On jest Tym, ktory stworzył niebiosa i ziemie w ciagu szesciu dni - a Jego tron był na wodzie - aby wyprobowac, ktory z was jest lepszy w działaniu. A jesli powiesz: "Zaprawde; zostaniecie wskrzeszeni, po smierci" to oni z pewnoscia powiedza: "To sa tylko czary oczywiste |
وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (8)
Jesli My opoznimy im kare do pewnego obliczonego czasu, to oni z pewnoscia powiedza: "Coz to ja powstrzymuje?" Czyz nie tak?! W dniu, kiedy ona przyjdzie do nich, nie bedzie mozna jej od nich odwrocic; i obejmie ich to, z czego oni sie wysmiewali |
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ (9)
Jesli My dajemy człowiekowi zakosztowac Naszego miłosierdzia, a potem mu je zabieramy, to on jest zrozpaczony i niewdzieczny |
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (10)
A jesli damy mu zakosztowac dobrodziejstwa po utrapieniu, jakie go dotkneło, to on z pewnoscia powie: "Odeszły ode mnie przykrosci!" Zaprawde, on wtedy jest uradowany, dumny |
إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (11)
Inaczej ci, ktorzy sa cierpliwi i pełnia dobre dzieła; oni otrzymaja przebaczenie i nagrode wielka |
فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ ۚ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (12)
Byc moze, pomijasz czesc tego, co zostało ci objawione, i sciska sie twoja piers z obawy, ze powiedza: "Dlaczego nie został mu zesłany skarb albo dlaczego nie przyszedł z nim anioł?!" Ty jestes tylko ostrzegajacym, a Bog jest opiekunem czuwajacym nad kazda rzecza |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (13)
Albo tez powiedza: "On to wymyslił." Powiedz: "Przyniescie dziesiec sur zmyslonych, podobnych do niego; i wzywajcie, kogo mozecie, poza Bogiem, jesli mowicie prawde |
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (14)
Jesli oni wam nie odpowiedza, to wiedzcie, ze to wszystko zostało objawione tylko z wiedza Boga i ze nie ma boga, jak tylko On! Czyz wiec nie poddacie sie całkowicie |
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ (15)
Ten, kto chce zycia tego swiata i jego ozdoby... My im zapłacimy w pełni tutaj, ale i tam nie doznaja oni szkody |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (16)
To sa tacy, dla ktorych w zyciu ostatecznym nie bedzie nic innego, jak tylko ogien. I daremne bedzie to, czego na nim dokonali, i bezuzyteczne, co uczynili |
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (17)
Ten, kto polega na jasnym dowodzie, pochodzacym od jego Pana i recytowanym przez Jego swiadka, majac przed soba Ksiege Mojzesza jako przewodnika i miłosierdzie - tacy jak on wierza w niego. A kto sposrod zwolennikow roznych partii nie wierzy w niego, to ogien bedzie jego miejscem spotkania. Nie powatpiewaj wiec w to objawienie, poniewaz ono jest prawda od twego Pana. Lecz, zaprawde, wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (18)
A czy jest ktos bardziej niesprawiedliwy anizeli ten, kto wymysla kłamstwo przeciw Bogu? Tacy beda przedstawieni swojemu Panu i swiadkowie powiedza: "Oto sa ci, ktorzy skłamali swemu Panu!" Czyz przeklenstwo Boga nie spadnie na niesprawiedliwych |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (19)
Na tych, ktorzy odwracaja od drogi Boga, poszukujac na niej krzywizny, i ktorzy nie wierza w zycie ostateczne |
أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ۘ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ ۚ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ (20)
Ci nie sa w mocy zmienic czegokolwiek na ziemi i nie ma dla nich opiekunow, poza Bogiem. Im kara zostanie podwojona. Oni nie mogli słyszec i nie mogli tez jasno widziec |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (21)
Oto ci, ktorzy zgubili samych siebie. I to, co wymyslili, odsuneło sie od nich |
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (22)
Nie ma zadnej watpliwosci, ze w zyciu ostatecznym oni beda najbardziej stratni |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (23)
Zaprawde, ci, ktorzy uwierzyli i ktorzy czynili dobre dzieła, i ktorzy sa pokorni przed swoim Panem - beda mieszkancami Ogrodu; oni tam beda przebywac na wieki |
۞ مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ ۚ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (24)
Te dwie grupy sa jak: slepy i głuchy oraz widzacy i słyszacy. Czyz oni moga byc do siebie podobni? Czy wy sie nie opamietacie |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (25)
My wysłalismy Noego do jego ludu: "Zaprawde, ja jestem dla was jawnie ostrzegajacym |
أَن لَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ (26)
Nie czcijcie nikogo innego, jak tylko Boga! Zaprawde, obawiam sie dla was kary Dnia pełnego bolu |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلَّا بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ (27)
I powiedzieli dostojnicy jego ludu, ktorzy nie uwierzyli: "Widzimy, ze jestes tylko człowiekiem, podobnie jak my. Widzimy, ze postepuja za toba tylko najnedzniejsi sposrod nas, pospiesznie, bez zastanowienia. I nie widzimy u was zadnej wyzszosci nad nami. Przeciwnie, uwazamy, ze jestescie kłamcami |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ (28)
On powiedział: "O ludu moj! Czy pomysleliscie? Jesli sie opieram na jasnym dowodzie pochodzacym od Pana i jesli On dał mi miłosierdzie pochodzace od Niego - na ktore byliscie slepi - to czyz mozemy wam je narzucac, skoro macie do niego wstret |
وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ (29)
O ludu moj! Ja nie prosze was za to o zadne bogactwo: moja nagroda jest tylko u Boga. I nie bede odpychał tych, ktorzy uwierzyli: przeciez oni spotkaja swego Pana. Lecz widze, iz jestescie ' ludem nieswiadomym |
وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (30)
ludu moj! Kto mnie ochroni przed Bogiem, jesli ja was odepchne? Czyz wy sie nie opamietacie |
وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (31)
Wszak ja nie mowie wam: Ja mam skarby Boga - przeciez nie znam tego, co skryte. I nie mowie wam: Ja jestem aniołem. I nie mowie tym, ktorymi gardza wasze oczy: Bog nie da im zadnego dobra. - Bog wie najlepiej, co kryje sie w ich duszach! - Byłbym wowczas wsrod niesprawiedliwych |
قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (32)
Oni powiedzieli: "O Noe! Ty z nami sie spierasz i pomnozyłes z nami spory. Przyprowadz nam to, co obiecujesz, jesli jestes z liczby prawdomownych |
قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللَّهُ إِن شَاءَ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (33)
On powiedział: "Przyprowadzi wam go Bog - jesli On zechce - i nie bedziecie mogli nic uczynic |
وَلَا يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ ۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (34)
Moja rada nie przyniesie wam pozytku - gdybym chciał udzielic wam rady - jesli Bog zechce wprowadzic was w bład. On jest waszym Panem i do Niego bedziecie sprowadzeni |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ (35)
Albo moze oni powiedza: "On to wymyslił!" Powiedz: "Jesli ja to wymysliłem, to na mnie spadnie moje przewinienie. Lecz ja jestem nie winien tego grzechu, ktory wy popełniacie |
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
I zostało objawione Noemu: "Uwierza z twojego ludu tylko ci, ktorzy juz wierza. Wiec nie rozpaczaj z powodu tego, co oni czynili |
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (37)
Zbuduj statek przed Naszymi oczami i według Naszego objawienia; i nie przemawiaj do Mnie za tymi, ktorzy sa niesprawiedliwi! Oni zostana potopieni |
وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِن تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38)
I on zbudował statek. A za kazdym razem, kiedy przechodzili obok niego dostojnicy jego ludu, wysmiewali sie z niego. On powiedział: "Jesli wysmiewacie sie z nas, to badzcie pewni, ze my bedziemy sie z was wysmiewac, tak jak wy sie z nas wysmiewacie |
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (39)
Niebawem sie dowiecie, kogo spotka kara ponizajaca i na kogo spadnie kara nieustajaca |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ (40)
A kiedy nadszedł Nasz rozkaz i kipiał piec, powiedzielismy: "Wnies na statek ze wszystkiego po dwoje i twoja rodzine - z wyjatkiem tego, przeciwko ktoremu juz wczesniej padło słowo - i tych, ktorzy uwierzyli." Lecz uwierzyli z nim tylko nieliczni |
۞ وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (41)
I on powiedział: "Wsiadajcie na statek! Niech on płynie W Imie Boga i niech przybija do portu! Zaprawde, moj Pan jest przebaczajacy, litosciwy |
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ (42)
I płynał z nimi wsrod fal jak gory. I Noe wezwał swojego syna, ktory pozostawał na miejscu odosobnionym: "O synu moj! Wsiadaj z nami i nie badz z niewiernymi |
قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43)
On powiedział: "Ja schronie sie na jakas gore, ktora wybawi mnie od wody." Powiedział: "Nie ma dzisiaj wybawiciela od rozkazu Boga, oprocz tego, komu On okazał miłosierdzie!" I powstała miedzy nimi fala, i znalazł sie wsrod zatopionych |
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (44)
I dał sie słyszec głos: "O ziemio! Pochłon twoja wode! O niebo! Powstrzymaj sie!" I woda opadła, i rozkaz został spełniony, a on osiadł na Al-Dzudi. I powiedziano: "Niech przepadnie lud niesprawiedliwych |
وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (45)
I Noe zawołał do swego Pana, mowiac: "Panie moj! Oto moj syn jest z mojej rodziny. Zaprawde, Twoja obietnica jest prawda, a Ty jestes najsprawiedliwszy z sedziow |
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (46)
Powiedział: "O Noe! On nie nalezy do twojej rodziny; to jest czyn nieprawy. Nie pros mnie o to, czego nie znasz. Oto Ja ciebie napominam, abys nie był człowiekiem nieswiadomym |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ (47)
On powiedział: "Panie moj! Uchowaj mnie od tego, abym Ciebie miał prosic o to, czego nie znam. Jesli Ty mi nie przebaczysz i jesli nie okazesz mi miłosierdzia, to bede wsrod tych, ktorzy ponosza strate |
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (48)
I zostało powiedziane: "O Noe! Zejdz z pozdrowieniem od Nas, a błogosławienstwa niech beda nad toba i nad narodami, ktore narodza sie z tych, ktorzy sa z toba. I powstana inne narody, ktorym damy uzywanie doczesne, a nastepnie dotknie ich od Nas kara bolesna |
تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (49)
Oto opowiesc o tym, co skryte. Objawiamy ja tobie. Nie znałes jej ani ty, ani twoj lud przedtem. Wiec badz cierpliwy! Zaprawde, ostateczny rezultat jest dla bogobojnych |
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (50)
I wysłalismy do ludu Ad ich brata Huda. On powiedział: "O ludu moj! czcijcie Boga! Nie ma dla was boga oprocz Niego! Wy tylko zmyslacie kłamstwa |
يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (51)
O ludu moj! Ja nie prosze was za to o zadna nagrode. Moja nagroda jest u Tego, ktory mnie stworzył. Czyz nie jestescie rozumni |
وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52)
O ludu moj! Proscie o przebaczenie waszego Pana, potem nawracajcie sie do Niego. On zesle na was z nieba deszcz obfity i doda wam siły do waszej siły. Nie odwracajcie sie wiec jako grzesznicy |
قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (53)
Oni powiedzieli: O Hudzie! Ty nie przyszedłes do nas z jasnym dowodem: My nie pozostawimy naszych bogow na twoje słowo, my tobie nie wierzymy |
إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (54)
My mowimy tylko, iz jeden z naszych bogow dotknał ciebie złem." On powiedział: "Oto biore Boga za swiadka, i wy tez zaswiadczcie, iz ja nie jestem winien tego, co wy Jemu dodajecie jako wspołtowarzyszy |
مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ (55)
Poza Nim. Knujcie chytrosc przeciwko mnie, wszyscy razem, i potem nie kazcie mi czekac |
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (56)
Oto zaufałem Bogu, Panu mojemu i Panu waszemu. Nie ma zadnego zwierzecia, ktorego On nie trzymałby za kosmyk. Zaprawde, Pan moj jest na drodze prostej |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (57)
A jesli sie odwrocicie - a przeciez ja wam obwiesciłem to, z czym zostałem posłany - moj Pan zastapi was innym narodem, a wy nie zaszkodzicie Mu w niczym. Zaprawde, moj Pan czuwa pilnie nad kazda rzecza |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (58)
I kiedy przyszedł Nasz rozkaz, uratowalismy Huda i tych, ktorzy uwierzyli razem z nim - przez miłosierdzie pochodzace od Nas; i uratowalismy ich od surowej kary |
وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (59)
I oto Adyci odrzucili znaki swojego Pana, i zbuntowali sie przeciwko Jego posłancom, i poszli za rozkazem kazdego upartego tyrana |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ (60)
I towarzyszyło im przeklenstwo na tym swiecie i w Dniu Zmartwychwstania. O tak! Zaprawde, Adyci nie uwierzyli w swego Pana! O tak! Niech przepadna Adyci, lud Huda |
۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ (61)
I wysłalismy do ludu Samud ich brata Saliha. On powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie ma dla was zadnego innego boga oprocz Niego! On was utworzył z ziemi i On was na niej osiedlił. Proscie Go o przebaczenie i nawracajcie sie do Niego! Zaprawde, moj Pan jest bliski, wysłuchujacy |
قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا ۖ أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (62)
Oni powiedzieli: "O Salihu! Byłes przeciez wsrod nas tym, w ktorym pokładalismy przedtem nadzieje. Czy chcesz nam zabronic, abysmy czcili to, co czcili nasi ojcowie? Zaprawde, jestesmy w powaznym zwatpieniu wobec tego, do czego ty nas wzywasz |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ ۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ (63)
On powiedział: "O ludu moj! Czy wy pomysleliscie? Jesli sie opieram na jasnym dowodzie, pochodzacym od mego Pana, i jesli przyszło do mnie miłosierdzie od Niego, to kto mi pomoze przed Bogiem, jesli ja sie zbuntuje przeciwko Niemu? Wy tylko powiekszacie moja strate |
وَيَا قَوْمِ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (64)
O ludu moj! Oto ta wielbładzica Boga jest dla was znakiem! Pozwolcie jej wiec pasc sie na ziemi Boga! Nie czyncie jej nic złego, bo inaczej pochwyci was kara bliska |
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ۖ ذَٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)
Oni jednak podcieli jej peciny. Wtedy on powiedział: "Uzywajcie sobie w swoich domostwach przez trzy dni - to jest obietnica nie kłamliwa |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66)
I kiedy przyszedł Nasz rozkaz, uratowalismy Saliha oraz tych, ktorzy uwierzyli razem z nim - przez miłosierdzie pochodzace od Nas - od hanby tego dnia. Zaprawde, twoj Pan jest Mocny, Potezny |
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (67)
I dosiegna tych, ktorzy byli niesprawiedliwi, przerazliwy krzyk; rankiem zas lezeli twarzami do ziemi w swoich domostwach |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّثَمُودَ (68)
Jak gdyby tam nie mieszkali. O tak! Zaprawde, lud Samud nie uwierzył w swego Pana O tak! Niech przepadna Samudyci |
وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ ۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ (69)
Nasi posłancy przyszli do Abrahama z radosna wiescia. Powiedzieli: "Pokoj!" On powiedział: "Pokoj!" - i nie omieszkał przyniesc upieczonego cielaka |
فَلَمَّا رَأَىٰ أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۚ قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمِ لُوطٍ (70)
A kiedy zobaczył, ze ich rece nie siegaja po niego, odniosł sie do nich z nieufnoscia i poczuł strach przed nimi. Oni powiedzieli: "Nie boj sie! Oto zostalismy posłani do ludu Lota |
وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ (71)
Zona jego stała i rozesmiała sie. My ucieszylismy ja wiescia o Izaaku, a po Izaaku - o Jakubie |
قَالَتْ يَا وَيْلَتَىٰ أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَٰذَا بَعْلِي شَيْخًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ (72)
Ona powiedziała: "O biada mi! Czyz ja urodze, przeciez jestem stara kobieta, a ten moj maz jest starcem! Zaprawde, to jest rzecz zadziwiajaca |
قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۖ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ ۚ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ (73)
Oni powiedzieli: "Czy ty sie dziwisz rozkazowi Boga? Miłosierdzie Boga i Jego błogosławienstwa niech beda nad wami |
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَىٰ يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ (74)
A kiedy strach opuscił Abrahama i kiedy dotarła do niego radosna wiesc, zaczał prowadzic spor z Nami w sprawie ludu Lota |
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ (75)
Zaprawde, Abraham był łagodny, pokorny, nawracajacy sie w skrusze |
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا ۖ إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ (76)
O Abrahamie! Odwroc sie od tego! Oto przyszedł rozkaz od twego Pana! Zaprawde, przyjdzie do nich kara, ktorej nie bedzie mozna odwrocic |
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَٰذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ (77)
A kiedy przybyli nasi posłancy do Lota, on zmartwił sie z ich powodu, bo ramie jego było bezsilne dla nich. I powiedział on: "To jest dzien nieszczesny |
وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ ۚ قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي ۖ أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ (78)
I przyszedł do niego jego lud, pospiesznie kierujac sie ku niemu, ale przedtem popełniali złe czyny. "I on powiedział: O ludu moj! Oto moje corki - one sa czysciejsze dla was! Przeto bojcie sie Boga! Nie zawstydzajcie mnie w moich gosciach! Czyz nie ma wsrod was człowieka prawego |
قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ (79)
Oni powiedzieli: "Ty wiesz przeciez; ze my nie mamy prawa do twoich corek; i wiesz z pewnoscia, czego my chcemy |
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ (80)
On powiedział: "Gdybym tylko miał siłe nad wami albo gdybym mogł znalezc podpore solidnego filara |
قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (81)
Oni powiedzieli: "O Locie! My jestesmy posłancami twego Pana; oni nigdy do ciebie nie dojda. Wyruszaj wiec z twoja rodzina i niech nie odwraca sie zaden z was; twoja zona jedna sie odwroci i dosiegnie ja to, co dosiegnie tamtych! Zaprawde, ich wyznaczonym czasem - poranek. A czy poranek nie jest blisko |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (82)
A kiedy przyszedł Nasz rozkaz, wywrocilismy miasto z gory na doł; i spuscilismy na nie deszcz kamieni z gliny palonej, warstwami |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ ۖ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ (83)
Oznakowanej u twojego Pana. I ono nie jest daleko od niesprawiedliwych |
۞ وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ وَلَا تَنقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ ۚ إِنِّي أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (84)
I wysłalismy do Madianitow ich brata Szu`ajba, ktory powiedział: "Czcijcie Boga! Nie ma dla was zadnego innego boga oprocz Niego! I nie umniejszajcie miary i wagi! Widze, ze zyjecie w dobrobycie, i obawiam sie dla was kary Dnia wszystko obejmujacego |
وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (85)
O ludu moj! ' Dawajcie pełna miare i wage, sprawiedliwie! Nie powodujcie uszczerbku w ludzkich dobrach! Nie czyncie niegodziwosci na ziemi, by nie szerzyc zgorszenia |
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ (86)
To, co pozostaje u Boga, jest lepsze dla was, jesli jestescie wierzacymi. Ja nie jestem dla was zadnym strozem |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ (87)
Oni powiedzieli: "O Szu`ajbie! Czy twoja modlitwa nakazuje ci, abysmy poniechali tego, co czcili nasi ojcowie, albo abysmy przestali czynic z naszym majatkiem to, co chcemy? Ty przeciez jestes łagodny, prawy |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ (88)
On powiedział: "O ludu moj! Jak wam sie wydaje? Jesli opieram sie na jasnym dowodzie, pochodzacym od mego Pana, i jesli on zaopatrzył mnie od Siebie pieknym zaopatrzeniem, i jesli nie chce pojsc za wami w tym, czego wam zakazuje, to ja chce tylko waszego udoskonalenia, na miare moich mozliwosci. Moja nadzieja na pomyslnosc jest tylko u Boga! Jemu zaufałem i do Niego sie nawracam |
وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ (89)
O ludu moj! Niech rozdział ze mna nie doprowadzi was do grzechu, aby was nie dosiegło to samo, co dosiegło: lud Noego albo lud Lota, albo lud Saliha. A lud Lota nie jest daleko od was |
وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ (90)
Proscie o przebaczenie waszego Pana! Nastepnie nawracajcie sie do Niego! Zaprawde, moj Pan jest litosciwy, kochajacy |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ (91)
Oni powiedzieli: "O Szu`ajbie! My nie pojmujemy wiele z tego, co mowisz; my widzimy, ze jestes słaby wsrod nas. I gdyby nie twoj rod, to bysmy ciebie ukamienowali; ty nie jestes przeciez nad nami potezny |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيًّا ۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (92)
On powiedział: "O ludu moj! Czy moj rod jest potezniejszy dla was od Boga, tak iz odwrociliscie sie do Niego plecami? Zaprawde, moj Pan obejmuje całkowicie to, co czynicie |
وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ۖ وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ (93)
O ludu moj! Działajcie według swoich mozliwosci, ja tez bede działał. I niebawem sie dowiecie, do kogo przyjdzie kara, ktora go ponizy, i kto był kłamca. Wyczekujcie wiec! Ja z wami jestem wyczekujacy |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (94)
I kiedy przyszedł Nasz rozkaz, uratowalismy Szu`ajba i tych, ktorzy uwierzyli razem z nim - przez miłosierdzie od Nas. Tych, ktorzy byli niesprawiedliwi, pochwycił przerazliwy krzyk i rankiem lezeli w swoich domostwach twarzami ku ziemi |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ (95)
Jak gdyby oni tam nigdy nie zyli. O tak! Niech przepadna Madianici, tak jak oddaleni zostali Samudyci |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (96)
I posłalismy Mojzesza z Naszymi znakami i z władza oczywista |
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ (97)
Do Faraona i jego dostojnikow. I poszli oni za rozkazem Faraona, chociaz rozkaz Faraona nie był słuszny |
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (98)
Pojdzie on na czele swego ludu, w Dniu Zmartwychwstania, i poprowadzi do wodopoju - do ognia! Jakze to nieszczesny wodopoj, do ktorego oni sa prowadzeni |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (99)
I bedzie im towarzyszyc tu przeklenstwo, nawet w Dniu Zmartwychwstania. Jakze nieszczesny to podarunek zostanie im dany |
ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَىٰ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ ۖ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ (100)
Oto troche wiadomosci o miastach, o ktorych ci opowiadamy: jedne z nich jeszcze stoja, a inne zostały sciete jak zniwo |
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ۖ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ لَّمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ (101)
My nie wyrzadzilismy im niesprawiedliwosci, lecz oni sami sobie wyrzadzili niesprawiedliwosc. I nie wybawili ich od niczego ich bogowie, ktorych wzywali, poza Bogiem, kiedy przyszedł rozkaz od twojego Pana. Oni powiekszyli tylko swoja zgube |
وَكَذَٰلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَىٰ وَهِيَ ظَالِمَةٌ ۚ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ (102)
Takie jest skaranie twego Pana, kiedy On pokarał te miasta, ktore były niesprawiedliwe |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ (103)
Zaprawde, Jego karanie jest bolesne, gwałtowne! Zaprawde, w tym jest znak dla tych, ktorzy sie obawiaja kary zycia ostatecznego! To jest Dzien, dla ktorego ludzie zostana zebrani! To Dzien, ktory bedzie zaswiadczony |
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ (104)
I My opoznimy go tylko do oznaczonego juz czasu |
يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ (105)
Kiedy ten Dzien nadejdzie, dusza nie bedzie mowic inaczej, jak tylko za pozwoleniem Boga. I beda wtedy ludzie nieszczesliwi i ludzie szczesliwi |
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ (106)
Ci, ktorzy beda nieszczesliwi, beda w ogniu wsrod wzdychan i szlochow |
خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (107)
Beda tam przebywac na wieki, jak długo beda trwac niebiosa i ziemia, chyba ze Bog zechce inaczej. Zaprawde, twoj Pan czyni to, co chce |
۞ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۖ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ (108)
A ci, ktorzy dostapili szczescia, znajda sie w Ogrodzie; beda tam przebywac na wieki, jak długo trwac beda niebiosa i ziemia, chyba ze Bog zechce inaczej. - To jest podarunek niezawodny |
فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَٰؤُلَاءِ ۚ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ ۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنقُوصٍ (109)
I nie miej zadnej watpliwosci wzgledem tego, co czcza ci ludzie; oni oddaja czesc tylko tak, jak oddawali czesc niegdys ich ojcowie. Zaprawde, My w pełni oddamy im ich udział, nie umniejszony |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (110)
Dalismy juz Ksiege Mojzeszowi i była ona przedmiotem sporu. Gdyby nie słowo pochodzace od twego Pana, ktore sie pojawiło wczesniej, to zostałoby juz miedzy nimi rozstrzygniete. Zaprawde, oni sa w głebokim zwatpieniu wzgledem niej |
وَإِنَّ كُلًّا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ ۚ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (111)
Zaprawde, twoj Pan da pełna zapłate wszystkim za ich czyny! On przeciez jest doskonale swiadomy tego, co czynicie |
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (112)
Postepuj droga prosta, tak jak ci zostało nakazane; ty i ci, ktorzy sie nawrocili z toba, i nie przekraczajcie granicy! Przeciez On doskonale widzi, co czynicie |
وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (113)
I nie opierajcie sie na tych, ktorzy sa niesprawiedliwi, bo dosiegnie was ogien! I nie ma dla was, poza Bogiem; opiekunow; i wtedy nie bedziecie wspomozeni |
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ (114)
Odprawiaj modlitwe na obu krancach dnia i czesto w godzinach nocy: Zaprawde; czyny piekne usuwaja czyny złe! To jest przypomnienie dla pamietajacych |
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (115)
Badz cierpliwy! bo, zaprawde, Bog nie gubi nagrody tych, ktorzy czynia dobro |
فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ (116)
Dlaczego wsrod pokolen, ktore były przed wami, nie było ludzi obdarzonych wytrwałoscia, ktorzy by sprzeciwiali sie zepsuciu na ziemi, oprocz tych nielicznych, ktorych uratowalismy? A ci, ktorzy czynili niesprawiedliwosc, przedkładali dobrobyt, w ktorym zyli; i byli grzesznikami |
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ (117)
I nie postapiłby twoj Pan tak, by zniszczyc te miasta niesprawiedliwie, jesliby ich mieszkancy czynili dobro |
وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118)
A jesliby twoj Pan chciał, to uczyniłby ludzi jednym narodem. Ale oni nie przestaja sie sprzeczac |
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (119)
Z wyjatkiem tych, komu twoj Pan okazał miłosierdzie. Dlatego On ich stworzył. I spełniło sie słowo twojego Pana: "Ja z pewnoscia napełnie Gehenne dzinami i ludzmi, wszystkimi razem |
وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (120)
Opowiadamy tobie te opowiesci o posłancach, aby przez to umocnic twoje serce. I w tym przyszła do ciebie prawda, pouczenie i napomnienie dla wierzacych |
وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ (121)
I powiedz tym, ktorzy nie wierza: "Czyncie według waszych mozliwosci, M y tez czynimy |
وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ (122)
Wyczekujcie, i My tez wyczekujemy |
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123)
Do Boga nalezy to, co skryte w niebiosach i na ziemi; i do Niego powraca wszelka sprawa. Wiec czcij Go i zaufaj Mu! Twoj Pan nie jest niedbały wzgledem tego, co czynicie |
