المص (1)
Alif. Lam. Mim. Sad |
كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلَا يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (2)
To jest Ksiega zesłana tobie - niech ona nie budzi w twojej piersi zadnej udreki - abys przez nia ostrzegał i jako napomnienie dla wierzacych |
اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (3)
Idzcie za tym, co wam zostało zesłane od waszego Pana, i nie postepujcie za opiekunami poza Nim! Jakze mało wy sobie przypominacie |
وَكَم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ (4)
A ilez miast wytracilismy?! Nasza srogosc przychodziła na nie noca albo w czas południowego odpoczynku |
فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا إِلَّا أَن قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (5)
A kiedy przychodziła na nich Nasza srogosc, ich okrzykiem były tylko słowa: "Zaprawde, bylismy niesprawiedliwi |
فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ (6)
Wtedy My, z pewnoscia, bedziemy pytac tych, do ktorych zostali posłani, i z pewnoscia bedziemy pytac tych, ktorzy zostali posłani |
فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِم بِعِلْمٍ ۖ وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ (7)
Wtedy My powiemy im z pełna wiedza, poniewaz nie bylismy nieobecni |
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (8)
A waga w tym Dniu jest prawda: ci, ktorych szale beda ciezkie, beda szczesliwi |
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُم بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ (9)
A ci, ktorych szale beda lekkie, stracili swoje dusze, dlatego ze byli niesprawiedliwi wzgledem Naszych znakow |
وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ ۗ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (10)
My umocnilismy was na ziemi i przygotowalismy na niej dla was srodki do zycia. Jakze mało wy dziekujecie |
وَلَقَدْ خَلَقْنَاكُمْ ثُمَّ صَوَّرْنَاكُمْ ثُمَّ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ لَمْ يَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ (11)
My stworzylismy was, potem was ukształtowalismy, potem powiedzielismy do aniołow: "Oddajcie pokłon Adamowi!" Oni oddali pokłon, z wyjatkiem Iblisa; on nie był wsrod tych, ktorzy sie pokłonili |
قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ ۖ قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (12)
Bog powiedział: "Co tobie przeszkodziło, ze sie nie pokłoniłes, skoro tobie nakazałem?" Powiedział: "Ja jestem lepszy od niego. Ty stworzyłes mnie z ognia, a jego stworzyłes z gliny |
قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ (13)
Powiedział: "Uchodz stad! Nie tobie nalezy byc dumnym tutaj! Wychodz wiec! Ty jestes wsrod upokorzonych |
قَالَ أَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (14)
Powiedział: "Daj mi zwłoke do Dnia, kiedy oni beda wskrzeszeni |
قَالَ إِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ (15)
Powiedział: "Jestes wsrod tych, ktorym dano zwłoke |
قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ (16)
Powiedział: "Za to, iz Ty mnie skazałes na bładzenie, postanawiam czyhac na nich w zasadzce na Twojej drodze prostej |
ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ (17)
Nastepnie bede ich nachodził z przodu i z tyłu, z prawej i z lewej strony i Ty wiekszosci z nich nie znajdziesz wdziecznymi |
قَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُومًا مَّدْحُورًا ۖ لَّمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُمْ أَجْمَعِينَ (18)
Powiedział: "Uchodz stad, wzgardzony, odrzucony! Tymi sposrod nich, ktorzy pojda za toba, Ja z pewnoscia zapełnie Gehenne |
وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ (19)
A ty, Adamie! Zamieszkaj z twoja zona w Ogrodzie! Jedzcie obydwoje, z czego chcecie, ale nie zblizajcie sie do tego drzewa, bo oboje znajdziecie sie wsrod niesprawiedliwych |
فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَٰذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ (20)
I szatan zwiodł ich na pokuszenie, z zamiarem ukazania im ich nagosci, ktora była dla nich skryta; i powiedział: "Zakazał wam wasz Pan tego drzewa tylko dlatego, abyscie sie nie stali aniołami lub istotami niesmiertelnymi |
وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ (21)
I przysiegał im obojgu: "Jestem dla was dobrym doradca |
فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ ۚ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ ۖ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ (22)
I doprowadził ich do upadku przez oszukanstwo. A kiedy oni skosztowali z tego drzewa, ujrzeli swoja nagosc i zaczeli zszywac dla siebie liscie z Ogrodu. Wtedy wezwał oboje ich Pan: "Czyz nie zakazałem wam tego drzewa? I czy wam nie mowiłem, ze szatan jest dla was wrogiem jawnym |
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23)
Oni oboje powiedzieli: "Panie nasz! Uczynilismy niesprawiedliwosc samym sobie. I jesli Ty nam nie przebaczysz, i jesli nie okazesz nam Swego miłosierdzia, to zapewne bedziemy wsrod stratnych |
قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (24)
Powiedział: "Uchodzcie! Bedziecie wrogami jedni dla drugich. Na ziemi bedzie wasze stałe miejsce przebywania i uzywanie zycia - do pewnego czasu |
قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ (25)
I powiedział: "Na niej bedziecie zyc, na niej bedziecie umierac i z niej bedziecie wyprowadzeni |
يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (26)
O synowie Adama! My zesłalismy wam ubranie, aby zakrywało wasza nagosc, i ozdoby; lecz szata bogobojnosci jest lepsza. Takie sa znaki Boga. Byc moze, oni sobie przypomna |
يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (27)
O synowie Adama! Niech was nie skusi szatan, jak wowczas gdy wyprowadził waszych rodzicow z Ogrodu, zdejmujac z nich ubior, by im ukazac ich nagosc. On przeciez widzi was - on i jego plemie - tam, skad wy ich nie widzicie. Oto My uczynilismy szatanow opiekunami tych, ktorzy nie wierza |
وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (28)
A kiedy oni popełnia jakis czyn szpetny, to mowia: "Znalezlismy naszych ojcow tak czyniacych i Bog nam to nakazał." Powiedz: "Zaprawde, Bog nie nakazuje szpetnego czynu. Czyz bedziecie mowic na Boga to, czego nie wiecie |
قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ (29)
Powiedz: "Moj Pan nakazał to, co słuszne. Zwracajcie twarze w kazdym miejscu modlitwy i wzywajcie Go, wyznajac szczerze Jego religie! Tak jak On dał wam poczatek, wy do Niego powrocicie |
فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (30)
On poprowadził czesc z was droga prosta, a czesc znalazła sie w zabładzeniu. Oto oni wzieli sobie szatanow za opiekunow, zamiast Boga, i sadza, ze sa prowadzeni droga, prosta |
۞ يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (31)
O synowie Adama! Bierzcie wasze ozdoby na kazde miejsce modlitwy! Jedzcie i pijcie, ale nie trwoncie! Zaprawde, Bog nie kocha rozrzutnikow |
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ ۚ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (32)
Powiedz: "Ktoz uznał za zakazane ozdoby Boga, ktore On przygotował dla Swoich sług, jak i dobre rzeczy pochodzace z Jego zaopatrzenia?" Powiedz: "One w Dniu Zmartwychwstania beda nalezec wyłacznie do tych, ktorzy uwierzyli w zyciu na tym swiecie." W ten sposob przedstawiamy wyraznie Nasze znaki dla ludzi, ktorzy wiedza |
قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالْإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (33)
Powiedz: "Moj Pan zakazuje tylko czynow szpetnych, jawnych i skrytych - grzech i gwałt sa bezprawiem - i tego, zebyscie dodawali Bogu za wspołtowarzyszy to, czemu nie została przekazana zadna władza; i tego, zebyscie mowili przeciw Bogu, czego nie wiecie |
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (34)
Kazdy narod ma swoj wyznaczony czas. Kiedy przyjdzie ich termin, to oni nie potrafia ani go opoznic, ani tez przesunac go naprzod, chocby o jedna godzine |
يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي ۙ فَمَنِ اتَّقَىٰ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (35)
O synowie Adama! Kiedy przyjda do was posłancy sposrod was, opowiadajac wam Moje znaki, to ci, ktorzy byli bogobojni i czynili dobre dzieła, nie odczuja strachu i nie beda zasmuceni |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (36)
A ci, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki i wbili sie ponad nie w dume, beda mieszkancami ognia; beda w nim przebywac na wieki |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ (37)
A kto jest bardziej niesprawiedliwy anizeli ten, kto wymysla kłamstwo przeciw Bogu, albo ten, kto za kłamstwo uznaje Nasze znaki? Tych dosiegnie ich los zapisany w ksiedze. Az kiedy przyjda do nich Nasi posłancy, aby ich zabrac, - powiedza im: "Gdzie sa ci, ktorych wzywaliscie poza Bogiem?" Oni powiedza: Odeszli od nas." I oni zaswiadcza przeciwko samym sobie, iz byli niewiernymi |
قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ فِي النَّارِ ۖ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا ۖ حَتَّىٰ إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ ۖ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَٰكِن لَّا تَعْلَمُونَ (38)
On powie: "Wejdzcie miedzy narody, dzinow i ludzi, ktore juz przemineły przed wami - w ogien!" Za kazdym razem, kiedy wchodzi jakis narod, przeklina swoj siostrzany narod, a kiedy sie tam zbiora wszyscy razem, to ostatni z nich bedzie mowił do pierwszego: "Panie nasz! To oni sprowadzili nas z drogi, daj im wiec podwojna kare ognia!" On powie: "Niech bedzie dla kazdego podwojna, lecz wy nie wiecie |
وَقَالَتْ أُولَاهُمْ لِأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (39)
I powiedział pierwszy do ostatniego: "Wy nie macie zadnej wyzszosci nad nami. Zakosztujcie wiec kary za to, co zyskaliscie |
إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُوا عَنْهَا لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ (40)
Zaprawde, dla tych, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki i ponad nie dumnie sie wywyzszyli, nie beda otwarte bramy nieba i nie wejda oni do Ogrodu, dopoki wielbład nie przejdzie przez igielne ucho. W ten sposob My płacimy grzesznikom |
لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (41)
Dla nich Gehenna bedzie miejscem wypoczynku, a nad nimi beda zasłony. W ten sposob My płacimy niesprawiedliwym |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (42)
A ci, ktorzy wierza i pełnia dobre dzieła - My nie obciazamy zadnej duszy wiecej, jak tylko na miare jej mozliwosci - oni beda mieszkancami Ogrodu; oni tam beda przebywac na wieki |
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ ۖ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ ۖ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ ۖ وَنُودُوا أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
My usuniemy z ich piersi wszelka zawisc,, jaka sie tam jeszcze znajduje. Pod nimi beda płynac strumyki. I oni beda mowic: "Chwała niech bedzie Bogu, ktory poprowadził nas do tego! Nie bylibysmy w stanie pojsc droga prosta, gdyby nie poprowadził nas Bog. Z pewnoscia posłancy naszego Pana przyszli z prawda!" Bedzie im ogłoszone: "Oto dla was Ogrod, dany wam w dziedzictwo za to, coscie czynili |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44)
I mieszkancy Ogrodu beda wołac do mieszkancow ognia: "Przekonalismy sie, iz prawda jest to, co obiecał nam nasz Pan. Czy wy tez przekonaliscie sie, iz prawda jest to, co obiecał wam wasz Pan?" Oni powiedza: "Tak!". Wtedy herold ogłosi wsrod nich: "Przeklenstwo Boga nad niesprawiedliwymi |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ (45)
nad tymi, ktorzy odwracaja od drogi Boga, ktorzy chca uczynic ja krzywa i ktorzy nie wierza w zycie ostateczne |
وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ (46)
Miedzy nimi jest zasłona, a na wzniesionych krawedziach - ludzie, ktorzy poznaja wszystkich po ich znamionach. Oni beda wołac do mieszkancow Ogrodu: "Pokoj wam!" Oni tam jednak nie wchodza, chociaz bardzo tego pragna |
۞ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (47)
A kiedy ich spojrzenia sa zwrocone na mieszkancow ognia, oni mowia: "Panie nasz! Nie umieszczaj nas z ludem niesprawiedliwych |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُم بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ (48)
Mieszkancy wzniesionych krawedzi beda wołac do niektorych ludzi, ktorych poznaja po ich znamionach: "Na nic wam sie zdało to, coscie nagromadzili, ani to, z czego byliscie dumni |
أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ (49)
A czy tamci to nie sa ci, co do ktorych przysiegaliscie, iz Bog nie dosiegnie ich Swoim miłosierdziem? "Wejdzcie do Ogrodu! Nie bedziecie sie niczego obawiac i nie bedziecie sie smucic |
وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50)
I mieszkancy ognia beda wołac do mieszkancow Ogrodu: "Wylejcie na nas troche wody albo cos z tego, w co zaopatrzył was Bog!" Oni powiedza: "Zaprawde, Bog zakazał jednego i drugiego niewiernym |
الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (51)
Tym, ktorzy wzieli sobie swoja religie za zabawe i gre i ktorych zwiodło zycie tego swiata." Przeto dzisiaj zapominamy ich, tak jak oni zapomnieli o spotkaniu z tym ich Dniem i odrzucali Nasze znaki |
وَلَقَدْ جِئْنَاهُم بِكِتَابٍ فَصَّلْنَاهُ عَلَىٰ عِلْمٍ هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (52)
Oto przyszlismy do nich z Ksiega, ktora przedstawilismy wyraznie; opierajac sie na wiedzy, jako droge prosta i miłosierdzie dla ludzi, ktorzy wierza |
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ۚ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ قَدْ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (53)
Czy oni oczekuja czegos innego anizeli jej wyjasnienia? W Dniu, kiedy nadejdzie jej wyjasnienie, ci, ktorzy o niej zapomnieli poprzednio, powiedza: "Posłancy naszego Pana przychodzili z prawda. A czy my mamy oredownikow, ktorzy by oredowali za nami? Albo tez, czy my bedziemy mogli powrocic, by czynic co innego niz to, co czynilismy?" Oni stracili swoje dusze i odsuneło sie od nich to, co oni wymyslali |
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (54)
Zaprawde, wasz Pan to Bog, ktory stworzył niebiosa i ziemie w ciagu szesciu dni; nastepnie zasiadł na tronie. On pokrywa noca dzien, ktory pospiesznie za nia podaza. Słonce, ksiezyc i gwiazdy sa podporzadkowane Jego rozkazowi. Czyz nie do Niego nalezy stworzenie i rozkaz? Błogosławiony niech bedzie Bog, Pan swiatow |
ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (55)
Wzywajcie waszego Pana w pokorze i w skrytosci! Zaprawde, On nie miłuje ludzi, ktorzy przekraczaja granice |
وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ (56)
Nie szerzcie zepsucia na ziemi po jej udoskonaleniu! Wzywajcie Go z obawa i nadzieja! Zaprawde, miłosierdzie Boga jest bliskie dla ludzi czyniacych dobro |
وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (57)
On jest Tym, ktory posyła wiatry jako radosna wiesc poprzedzajaca Jego miłosierdzie. A kiedy one niosa ciezkie chmury, My pedzimy je na ziemie martwa i spuszczamy przez nie wode, dzieki ktorej powodujemy wzrost wszelkich owocow. Podobnie My wyprowadzamy martwych. Byc moze, wy sobie przypomnicie |
وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (58)
W dobrym kraju rosliny wyrastaja za pozwoleniem Jego Pana; a w tym, ktory jest zły, wyrastaja skapo. W ten sposob My wyjasniamy Nasze znaki ludziom, ktorzy sa wdzieczni |
لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (59)
I wysłalismy Noego do jego ludu; on powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie macie innego boga, jak tylko On! Zaprawde, obawiam sie dla was kary Dnia Wielkiego |
قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (60)
Powiedziała starszyzna jego ludu: "Zaprawde, my widzimy, iz ty jestes w błedzie oczywistym |
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلَالَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (61)
On powiedział: "O ludu moj! Nie ma we mnie błedu; Ja jestem tylko posłancem od Pana swiatow |
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (62)
Ja przekazuje wam posłanie mego Pana i daje wam szczera rade; wiem od Boga to, czego wy nie wiecie |
أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنكُمْ لِيُنذِرَكُمْ وَلِتَتَّقُوا وَلَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (63)
Czy wy sie dziwicie, ze przyszło do was napomnienie od waszego Pana za posrednictwem człowieka sposrod was, aby was ostrzegał i abyscie. byli bogobojni? Byc moze, dostapicie miłosierdzia |
فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا عَمِينَ (64)
Lecz oni uznali go za kłamce. Uratowalismy go na statku, jego i tych, ktorzy z nim byli, a zatopilismy tych, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki. Zaprawde, oni byli ludem slepym |
۞ وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ (65)
A do ludu Ad posłalismy ich brata Huda. Powiedział on: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga, jak tylko On! Czyz nie mozecie byc bogobojni |
قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاكَ فِي سَفَاهَةٍ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (66)
Powiedziała starszyzna z jego ludu - ci, ktorzy nie uwierzyli: "My widzimy twoja głupote i sadzimy, ze jestes z liczby kłamcow |
قَالَ يَا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفَاهَةٌ وَلَٰكِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (67)
On powiedział: "Nie ma we mnie wcale głupoty, lecz ja jestem posłancem od Pana swiatow |
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِينٌ (68)
Przekazuje wam posłanie mojego Pana i jestem dla was doradca godnym zaufania |
أَوَعَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنكُمْ لِيُنذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69)
Czy wydaje sie wam dziwne, ze przyszło do was napomnienie od waszego Pana przez człowieka sposrod was, aby was ostrzegał? Przypomnijcie sobie, jak On uczynił was nastepcami ludu Noego i obdarzył was wspanialsza budowa. Przypomnijcie sobie wiec dobrodziejstwa Boga! Byc moze, bedziecie szczesliwi |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (70)
Oni powiedzieli: "Czy ty przyszedłes do nas, abysmy czcili Boga Jedynego i abysmy pozostawili to, co czcili nasi ojcowie? Przynies nam wiec to, czym nam grozisz, jesli jestes z liczby prawdomownych |
قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (71)
On powiedział: "Spadła juz na was srogosc i gniew od waszego Pana. Czy bedziecie sprzeczac sie ze mna o imiona, ktorymi ich nazwaliscie, wy i wasi ojcowie? Nie zesłał im Bog zadnej władzy. Czekajcie wiec! Ja jestem razem z wami wsrod czekajacych |
فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ (72)
I uratowalismy go, i tych, ktorzy byli razem z nim, przez miłosierdzie pochodzace od Nas, i zniszczylismy do ostatniego tych, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki i ktorzy nie byli wierzacymi |
وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (73)
I do ludu Samud posłalismy ich brata Saliha. On powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga innego niz On! Otrzymaliscie jasny dowod od waszego Pana. Oto wielbładzica jest dla was znakiem! Pozwolcie jej pasc sie na ziemi Boga i nie dotknijcie jej zadnym złem, bo inaczej pochwyci was kara bolesna |
وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَبَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (74)
Przypomnijcie sobie, jak On uczynił was nastepcami po ludzie Ad i przygotował wam mieszkanie na ziemi. Na jej rowninach budujecie sobie zamki, a gory drazycie jako domy. Przeto przypominajcie sobie dobrodziejstwa Boga i nie czyncie zła na ziemi, szerzac zepsucie |
قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ (75)
I powiedziała starszyzna z jego ludu - ci, ktorzy wbili sie w dume - do tych, ktorzy byli ponizeni - do tych sposrod nich, ktorzy uwierzyli: "Czy wy wiecie, ze Salih jest posłany od jego Pana?" Oni powiedzieli: "Zaprawde, my wierzymy w to, co zostało przez niego posłane |
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِي آمَنتُم بِهِ كَافِرُونَ (76)
Powiedzieli ci, ktorzy sie wbili w dume: "Zaprawde, my nie wierzymy w to, w co wy wierzycie |
فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (77)
I oni podcieli peciny wielbładzicy, i nie dali posłuchu rozkazowi ich Pana. I powiedzieli: "O Salihu! Przynies nam to, co obiecujesz, jesli jestes z tych, ktorzy zostali posłani |
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (78)
I pochwyciło ich trzesienie ziemi, tak iz rankiem pozostawali w swoich domostwach, lezac piersiami do ziemi |
فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ (79)
Wtedy odwrocił sie od nich i powiedział: "O ludu moj! Przekazałem wam posłanie mojego Pana i dawałem wam dobra rade; lecz wy nie kochacie dobrze doradzajacych |
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ (80)
I Lota! Kiedy powiedział on do swego ludu: "Czy bedziecie popełniac bezecne czyny, jakich nie popełnił przed wami zaden ze swiatow |
إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاءِ ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (81)
Oto przychodzicie przez namietnosc do mezczyzn zamiast do kobiet. Tak, jestescie ludem wystepnym |
وَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوهُم مِّن قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (82)
I odpowiedzia jego ludu były tylko słowa: "Wyprowadzcie ich z waszego miasta! To sa ludzie, ktorzy sie uwazaja za czystych |
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (83)
I My uratowalismy jego i jego rodzine - z wyjatkiem jego zony, ktora była wsrod pozostajacych w tyle |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ (84)
I zesłalismy na nich deszcz. Popatrz wiec, jaki był ostateczny koniec grzesznikow |
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (85)
I do ludu Median posłalismy ich brata Szu`ajba! On powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie ma dla was boga innego niz On! Otrzymaliscie przeciez jasny dowod od waszego Pana. Dawajcie wiec pełna miare i wage! Nie wyrzadzajcie szkody ludziom w ich dobrach! Nie rozprzestrzeniajcie zepsucia na ziemi po jej udoskonaleniu! To jest dla was lepsze, jesli jestescie wierzacy |
وَلَا تَقْعُدُوا بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ كُنتُمْ قَلِيلًا فَكَثَّرَكُمْ ۖ وَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (86)
Nie czatujcie na kazdej drodze, by grozic i odsuwac od drogi Boga tych, ktorzy w Niego uwierzyli, starajac sie uczynic ja krzywa! I przypominajcie sobie, jak niewielu was było i On was pomnozył! I popatrzcie, jaki był ostateczny koniec tych, ktorzy szerzyli zepsucie |
وَإِن كَانَ طَائِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَائِفَةٌ لَّمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (87)
A jesli czesc z was uwierzyła w to, z czym ja zostałem posłany, a czesc nie uwierzyła - to badzcie cierpliwi, az rozsadzi miedzy nami Bog. On jest najlepszym z sedziow |
۞ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۚ قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ (88)
Powiedziała starszyzna z jego ludu - ci, ktorzy wbili sie w dume: "My wypedzimy ciebie, o Szu`ajbie, i tych, ktorzy uwierzyli razem z toba, z naszego miasta albo powrocisz do naszej religii!" On powiedział: "Nawet jesli jej nienawidzimy |
قَدِ افْتَرَيْنَا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِنْ عُدْنَا فِي مِلَّتِكُم بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْهَا ۚ وَمَا يَكُونُ لَنَا أَن نَّعُودَ فِيهَا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّنَا ۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۚ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا ۚ رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ (89)
Wymyslilibysmy przeciwko Bogu kłamstwo, jeslibysmy powrocili do waszej religii, po tym, jak nas Bog od niej wybawił. Nie godzi sie nam powracac do niej, chyba ze tak zechce Bog, nasz Pan. Nasz Pan obejmuje wiedza kazda rzecz! My zaufalismy Bogu! Panie nasz! Rozstrzygnij miedzy nami i miedzy naszym ludem według prawdy! Ty jestes najlepszym z rozstrzygajacych |
وَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَيْبًا إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (90)
Powiedziała starszyzna z ich ludu - ci, ktorzy nie uwierzyli: "Jesli pojdziecie za Szu`ajbem, to wtedy z pewnoscia poniesiecie strate |
فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (91)
I pochwyciło ich trzesienie ziemi, i rankiem znalezli sie w swoich domostwach, lezac piersiami do ziemi |
الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۚ الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبًا كَانُوا هُمُ الْخَاسِرِينَ (92)
Ci, ktorzy uwazali Szu`ajba za kłamce, to jakby tam nigdy nie mieszkali! ci, ktorzy uwazali Szu`ajba za kłamce, poniesli strate |
فَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ ۖ فَكَيْفَ آسَىٰ عَلَىٰ قَوْمٍ كَافِرِينَ (93)
Tak wiec on odwrocił sie od nich i powiedział: "O ludu moj! Ja wam przekazałem posłanie mojego Pana i dawałem wam dobra rade. Jakze wiec mam sie martwic o lud niewiernych |
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ (94)
I nie posłalismy proroka do zadnego miasta, ktorego mieszkancy nie doznaliby ucisku i nieszczescia - byc moze, oni sie upokorza |
ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوا وَّقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (95)
Potem zamienilismy zło na dobro, az oni zapomnieli i powiedzieli: "Przeciez i naszych ojcow dotkneły cierpienie i radosc." Tak wiec pochwycilismy ich niespodzianie, kiedy oni wcale nie przeczuwali |
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (96)
A jesliby mieszkancy tych miast uwierzyli i byli bogobojni, to otwarlibysmy dla nich z pewnoscia błogosławienstwa nieba i ziemi. Lecz oni uwazali za kłamstwo, wiec pochwycilismy ich za to, co oni zarobili |
أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ (97)
A czy mieszkancy tych miast byli pewni, ze Nasza srogosc nie dosiegnie ich noca, kiedy beda pograzeni we snie |
أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ (98)
Albo czy mieszkancy tych miast byli pewni, ze Nasza srogosc nie dosiegnie ich podczas jasnosci dnia, kiedy sie zabawiaja |
أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ (99)
A czy oni sa bezpieczni przed zamysłem Boga? Lecz bezpieczni przed zamysłem Boga sa tylko ludzie, ktorzy stracili |
أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَا أَن لَّوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ ۚ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (100)
Czy nie zostało ukazane tym, ktorzy odziedziczyli ziemie po jej dawnych mieszkancach, iz gdybysmy chcieli, to moglibysmy ich dosiegnac za ich grzechy i moglibysmy zapieczetowac ich serca, tak iz oni by nie słyszeli |
تِلْكَ الْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَائِهَا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِن قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ (101)
Takie to były te miasta; przekazujemy tobie o nich pewne opowiesci. Przychodzili do nich posłancy z jasnymi dowodami, lecz oni nie byli skorzy uwierzyc w to, co przedtem uwazali za kłamstwo. W ten sposob Bog nakłada pieczec na serca ludzi niewierzacych |
وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ ۖ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (102)
I nie znalezlismy u wiekszosci z nich zadnego przymierza; natomiast zauwazylismy, ze wiekszosc z nich to ludzie szerzacy zepsucie |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَظَلَمُوا بِهَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ (103)
Nastepnie, po nich, posłalismy Mojzesza z Naszymi znakami do Faraona i jego starszyzny; lecz oni niesłusznie je odrzucili. Popatrz wiec, jaki był ostateczny koniec tych, ktorzy szerzyli zgorszenie |
وَقَالَ مُوسَىٰ يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (104)
Powiedział Mojzesz: "O Faraonie! Zaprawde, ja jestem posłancem od Pana swiatow |
حَقِيقٌ عَلَىٰ أَن لَّا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ قَدْ جِئْتُكُم بِبَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (105)
Mam obowiazek mowic o Bogu tylko prawde. Przyszedłem do was z jasnym dowodem od waszego Pana. Odeslij wiec ze mna synow Izraela |
قَالَ إِن كُنتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (106)
Powiedział: "Skoro przyszedłes z jasnym dowodem, to dostarcz go - jesli jestes z liczby prawdomownych |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (107)
Wtedy Mojzesz rzucił swoja laske i oto stała sie wezem prawdziwym |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (108)
Potem wyciagnał swoja reke i oto stała sie biała dla patrzacych |
قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (109)
I powiedziała starszyzna z ludu Faraona: "Zaprawde, to jest czarownik bardzo uczony |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُمْ ۖ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (110)
On chce was wypedzic z waszej ziemi. Wiec co wy zalecacie |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَأَرْسِلْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (111)
Oni powiedzieli: "Daj mu zwłoke, jemu i jego bratu, i poslij do miast ludzi poszukujacych |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (112)
Aby przyprowadzili kazdego uczonego czarownika |
وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (113)
I przybyli czarownicy do Faraona, i powiedzieli: "Z pewnoscia otrzymamy nagrode, jesli bedziemy zwyciezcami |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (114)
Powiedział: "Tak! I z pewnoscia znajdziecie sie wsrod przyblizonych |
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (115)
Oni powiedzieli: "O Mojzeszu! Albo ty rzucaj, albo my bedziemy rzucali |
قَالَ أَلْقُوا ۖ فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ (116)
On powiedział: "Rzucajcie!" A kiedy oni rzucili, zaczarowali oczy ludzi, przestraszyli ich i zademonstrowali wielkie czarodziejstwo |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (117)
I objawilismy Mojzeszowi: "Rzuc twoja laske!" I oto ona połkneła to, co oni oszukanczo uczynili |
فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (118)
I ukazała sie prawda, a fałszywe okazało sie to, co oni czynili |
فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانقَلَبُوا صَاغِرِينَ (119)
W ten sposob zostali tutaj zwyciezeni i wycofali sie ponizeni |
وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (120)
Czarownicy rzucili sie do wybijania pokłonow |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (121)
Powiedzieli: "Uwierzylismy w Pana swiatow |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (122)
Pana Mojzesza i Aarona |
قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (123)
Powiedział Faraon: "Uwierzyliscie w Niego, zanim Ja wam pozwoliłem. Zaprawde, to jest podstep, jaki uknuliscie w tym miescie, aby wyprowadzic z niego jego mieszkancow. Lecz niebawem sie dowiecie |
لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (124)
Kaze uciac wasze rece i nogi po przeciwległych stronach, potem kaze was ukrzyzowac |
قَالُوا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (125)
Oni powiedzieli: "Zaprawde, my zwracamy sie ku naszemu Panu |
وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ۚ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ (126)
Ty sie mscisz na nas tylko dlatego, ze uwierzylismy w znaki naszego Pana, kiedy one do nas przyszły. Panie nasz! Wylej na nas cierpliwosc |
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ (127)
I przyjmij nas jako całkowicie poddanych!" I powiedziała starszyzna ludu Faraona: "Czy ty dopuscisz, aby Mojzesz i jego lud szerzyli zgorszenie na tej ziemi i porzucili ciebie i twoich bogow?" On powiedział: "My wymordujemy ich synow, a pozostawimy przy zyciu ich kobiety. My z pewnoscia nad nimi zatriumfujemy |
قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُوا ۖ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (128)
Powiedział Mojzesz do swojego ludu:,, Proscie Boga o pomoc i badzcie cierpliwi! Zaprawde, ziemia nalezy do Boga! On daje ja w dziedzictwo, kom u chce sposrod Swoich sług. Ostateczny rezultat nalezy do bogobojnych |
قَالُوا أُوذِينَا مِن قَبْلِ أَن تَأْتِيَنَا وَمِن بَعْدِ مَا جِئْتَنَا ۚ قَالَ عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (129)
Oni powiedzieli: "My cierpielismy udreke, zanim ty do nas przyszedłes i po tym, jak do nas przyszedłes." On powiedział: "Moze byc, ze wasz Pan zniszczy waszego wroga I uczyni was nastepcami na ziemi, aby mogł zobaczyc, jak wy bedziecie działac |
وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (130)
I ukaralismy lud Faraona latami posuchy i brakiem owocow - byc moze, oni sie opamietaja |
فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَٰذِهِ ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ ۗ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (131)
Ale kiedy przyszło do nich dobro, oni powiedzieli: " To sie nam nalezy." A kiedy dosiegło ich zło, oni według wrozby z ptakow przypisali to Mojzeszowi i jego ludziom. Czyz nie tak?! Ich ptaki złej wrozby sa u Boga! Lecz wiekszosc z nich nie wie |
وَقَالُوا مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِنْ آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (132)
Oni powiedzieli: "Jakikolwiek przyniosłbys nam znak, a by nas nim oczarowac, my i tak w niego nie uwierzymy |
فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلَاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (133)
I tak posłalismy na nich potop, szarancze i robactwo, zaby i krew jako znaki wyrazne. Lecz oni wbili sie w pyche i stali sie I udem grzesznikow |
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ ۖ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (134)
A kiedy spadła na nich plaga, oni powiedzieli: " O Mojzeszu. Modl sie za nami do twego Pana przez przymierze, ktore On zawarł z toba! Jesli odsuniesz od nas ten gniew to my z pewnoscia uwierzymy i odeslemy z toba synow Izraela |
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (135)
A kiedy odsunelismy od nich gniew do kresu, ktory musieli osiagnac-A oni złamali swoje slubowanie |
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ (136)
Tak wiec zemscilismy sie na nich i potopilismy ich w otchłani morza, poniewaz uznali za kłamstwo Nasze znaki i nie d bali o nie |
وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۖ وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَىٰ عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا ۖ وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا يَعْرِشُونَ (137)
I dalismy w dziedzictwo tym ludziom, ktorzy byli ponizeni, wszystkie wschody i zachody tej ziemi, ktora pobłogosławilismy. I spełniło sie bardzo piekne słowo twego Pana na synach Izraela, poniewaz oni byli cierpliwi! A zniszczylismy całkowicie to, co budowali Faraon i jego lud, i to, co oni wznosili |
وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَىٰ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَىٰ أَصْنَامٍ لَّهُمْ ۚ قَالُوا يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ ۚ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (138)
I przeprowadzilismy synow Izraela przez morze. Przyszli oni do ludu oddanego całkowicie swoim bozkom i powiedzieli: "O Mojzeszu! Uczyn nam boga, tak jak oni maja bogow." On powiedział: "Zaprawde, jestescie ludem nieswiadomym |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِيهِ وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (139)
Zostanie bowiem zniszczone to, za czym oni poszli, i daremne jest to, co oni czynia |
قَالَ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِيكُمْ إِلَٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (140)
Czyz mam szukac dla was jakiegos boga innego niz Bog? ktory was wyniosł ponad swiaty |
وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۖ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (141)
I oto wyratowalismy was od ludzi Faraona, ktorzy przesladowali was najgorsza kara: zabijali waszych synow, a pozostawiali przy zyciu wasze kobiety. Było to dla was ciezkie doswiadczenie ze strony waszego Pana |
۞ وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ (142)
Obiecalismy Mojzeszowi trzydziesci nocy i uzupełnilismy je dziesiecioma; w ten sposob ustalony czas spotkania z jego Panem wynosił czterdziesci nocy. I powiedział Mojzesz swojemu bratu Aaronowi: "Zajmij moje miejsce posrod mego ludu i czyn dobrze; nie chadzaj droga ludzi szerzacych zgorszenie |
وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَٰكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا ۚ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ (143)
A kiedy przyszedł Mojzesz na spotkanie w naznaczonym przez Nas czasie i przemowił do niego jego Pan, on powiedział: " Panie moj. Pokaz mi sie, abym Cie mogł zobaczyc!" Powiedział: " Ty Mnie nie zobaczysz, lecz popatrz na gore! Jesli ona stac bedzie mocno na swoim miejscu, to ty Mnie zobaczysz." A kiedy jego Pan objawił sie na tej gorze, obrocił ja w proch; i Mojzesz padł razony piorunem. A kiedy przyszedł do siebie, powiedział: "Niech Tobie bedzie chwała! Nawracam sie do Ciebie! Ja jestem pierwszym z wierzacych |
قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالَاتِي وَبِكَلَامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ (144)
Powiedział: " O Mojzeszu! J a wybrałem ciebie ponad wszystkich ludzi dla przekazania Moich posłan i Mojego słowa. Wez wiec to, co tobie dałem, i badz pomiedzy wdziecznymi |
وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا ۚ سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ (145)
I napisalismy dla niego na Tablicach napomnienie w kazdym przedmiocie i wyjasnienie kazdej rzeczy. Wez je z cała moca i nakaz twojemu ludowi, aby przyjeli to, co najpiekniejsze z nich. Ja wam pokaze niebawem siedzibe bezboznych |
سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْا سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ (146)
Odsune od Moich znakow tych, ktorzy sie pysznia na ziemi bez prawa. I chocby oni ujrzeli jakikolwiek znak, me uwierza w niego; i chocby zobaczyli droge prawosci, to i tak nie przyjma jej jako drogi; a jesli widza droge błedu, to ja przyjmuja jako droge. Oni uczynia tak dlatego, ze za kłamstwo uznali Nasze znaki i wcale o nie dbali |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (147)
A działania tych, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki i spotkanie z zyciem ostatecznym - sa daremne. Czyz oni otrzymaja zapłate za cos innego niz za to, co czynili |
وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَىٰ مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ ۚ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا ۘ اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِمِينَ (148)
I przygotował sobie lud Mojzesza - pod jego nieobecnosc A ze swoich ozdob cielca, jakby prawdziwego, ktory pobekiwał. Czy oni nie widzieli, ze ten cielec nie mowił z nimi ani tez nie prowadził ich droga prosta? Oni wzieli go sobie i byli niesprawiedliwi |
وَلَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَرَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قَالُوا لَئِن لَّمْ يَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَيَغْفِرْ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (149)
A kiedy, uznajac swoj bład, pozałowali, z o baczy li, ze za bładzili, i powiedzieli: "Jesli nasz Pan nie zmiłuje sie nad nami i nie prze baczy nam, to, z pewnoscia, bedziemy wsrod stratnych |
وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِن بَعْدِي ۖ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ ۖ وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ ۚ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (150)
A kiedy Mojzesz powrocił do swego ludu, zasmucony i zagniewany powiedział: "Jakze zle postapiliscie po moim odejsciu! Czy wy chcecie przyspieszyc rozkaz waszego Pana?" I rzucił Tablice, i pochwycił swojego brata za głowe, pociagajac go ku sobie. Powiedział: "Synu mojej matki! Zaprawde, lud mnie ponizył i omal mnie nie zabili! Nie pozwol, zeby triumfowali nade mna wrogowie, i nie stawiaj mm e razem z ludzmi niesprawiedliwymi |
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِأَخِي وَأَدْخِلْنَا فِي رَحْمَتِكَ ۖ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (151)
Powiedział: "Panie moj. Przebacz mnie i mojemu bratu! I wprowadz nas do swojego miłosierdzia! Ty jestes najbardziej miłosierny z miłosiernych |
إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنَالُهُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَذِلَّةٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ (152)
Zaprawde, tych, ktorzy wzieli sobie cielca, dosiegnie gniew ich Pana i ponizenie w zyciu tego swiata. Tak płacimy tym, ktorzy wymyslaja kłamstwa |
وَالَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِهَا وَآمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (153)
Zaprawde, dla tych, ktorzy popełnili złe czyny, a nastepnie nawrocili sie i zostali wierzacymi, twoj Pan jest przebaczajacy, litosciwy |
وَلَمَّا سَكَتَ عَن مُّوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْوَاحَ ۖ وَفِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ هُمْ لِرَبِّهِمْ يَرْهَبُونَ (154)
A kiedy Mojzesz uspokoił swoj gniew, wział Tablice, na ktorych zapisana była droga prosta i miłosierdzie dla tych, ktorzy sie obawiaja swego Pana |
وَاخْتَارَ مُوسَىٰ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِّمِيقَاتِنَا ۖ فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِيَّايَ ۖ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّا ۖ إِنْ هِيَ إِلَّا فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاءُ وَتَهْدِي مَن تَشَاءُ ۖ أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۖ وَأَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ (155)
I wybrał Mojzesz ze swego ludu siedemdziesieciu mezow na wyznaczony przez Nas czas. A kiedy pochwyciło ich trzesienie ziemi, on powiedział: "Parne moj. Gdybys był chciał, to zniszczyłbys ich przedtem i mnie razem z nimi. Czy Ty nas zgubisz za to, co uczynili ci głupcy sposrod nas? To jest przeciez tylko Twoja proba, przez ktora Ty sprowadzasz z drogi, kogo chcesz, prowadzisz droga prosta, kogo chcesz. Ty jestes naszym opiekunem. Przebacz nam wiec i okaz miłosierdzie! Ty jestes najlepszym z przebaczajacych |
۞ وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ۚ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ (156)
Zapisz nam to, co jest piekne w zyciu na tym swiecie i w zyciu ostatecznym! aOto nawrocilismy sie ku Tobie!" Powiedział: "Ja dosiegam Moja kara, kogo chce, a Moje miłosierdzie obejmuje kazda rzecz. Ja zapisze to tym, ktorzy sa bogobojni, tym, ktorzy daja jałmuzne, tym, ktorzy wierza w Nasze znaki |
الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157)
I tym, ktorzy ida za Posłancem, Prorokiem rodzimym, ktorego oni znajduja wspomnianego w Torze i Ewangelii; on im nakazuje to, co jest słuszne, a zakazuje tego, co niesłuszne; i zezwala im na rzeczy dobre, a zakazuje im rzeczy brzydkich; i zdejmuje z nich brzemie i okowy, ktore im ciazyły. A ci, ktorzy w niego wierza, podtrzymuja go i pomagaja mu, i ida za swiatłem, ktore zostało z nim zesłane. 0ni beda szczesliwi |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (158)
Powiedz: "O ludzie! J a jestem posłancem Boga do was wszystkich, Tego, do ktorego nalezy krolestwo niebios i ziemi. Nie ma boga, jak tylko On! On daje zycie i sprowadza smierc! Wierzcie wiec w Boga i w Jego Posłanca,. Proroka rodzimego, ktory wierzy w Boga i w Jego słowa! Postepujcie za nim, a byc moze, bedziecie prowadzeni droga prosta |
وَمِن قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (159)
Wsrod ludu Mojzesza jest społecznosc, ktora sie kieruje prawda i według niej działa sprawiedliwie |
وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ ۚ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (160)
I podzielilismy ich na dwanascie plemion - narodow. Objawilismy Mojzeszowi, kiedy jego lud prosił go o wode do picia: "Uderz twoja laska o skałe!" I oto wytrysneło z niej dwanascie zrodeł, tak ze wszyscy ludzie dowiedzieli sie o swoim miejscu do picia. Ocienilismy ich chmura i spuscilismy na nich manne i przepiorki. Jedzcie dobre rzeczy, ktorymi was obdarzylismy!" Oni nie wyrzadzili Nam niesprawiedliwosci, lecz sobie samym wyrzadzili niesprawiedliwosc |
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (161)
I powiedziana im:,, Osiedlcie sie w tym miescie i jedzcie tam, co zechcecie, i mowcie: ATPrzebaczenie! At W chodzcie do bramy, wybijajac pokłony, a My przebaczymy wam wasze grzechy. I damy wiecej tym, ktorzy czynia dobro |
فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَظْلِمُونَ (162)
A ci, ktorzy czynili niesprawiedliwosc, zmienili powiedzenie na inne niz to, ktore im zostało zalecone. Posłalismy wiec na nich plage z nieba, poniewaz byli niesprawiedliwi |
وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَيَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ ۙ لَا تَأْتِيهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَبْلُوهُم بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (163)
I zapytaj ich o miasto, ktore sie znajdowało w poblizu morza. Oni naruszali prawo w sobote, albowiem przypływały do nich ryby, ukazujac sie, w dniu szabatu, a w dniu, kiedy nie swiecili szabatu, one nie przypływały. W ten sposob ich doswiadczamy, poniewaz oni sa bezboznikami |
وَإِذْ قَالَتْ أُمَّةٌ مِّنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْمًا ۙ اللَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ قَالُوا مَعْذِرَةً إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (164)
A kiedy pewna społecznosc sposrod nich powiedziała: "Dlaczego wy napominacie narod, ktory Bog zamierza zniszczyc i ukarac kara straszna?" oni powiedzieli:,, Dla usprawiedliwienia przed waszym Panem. Byc moze, oni beda bogobojni |
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ أَنجَيْنَا الَّذِينَ يَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِينَ ظَلَمُوا بِعَذَابٍ بَئِيسٍ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (165)
A kiedy oni zapomnieli o tym, co im przypominano, My uratowalismy tych, ktorzy odstapili od zła, a pochwycilismy kara bolesna niesprawiedliwych za to, ze byli bezboznymi |
فَلَمَّا عَتَوْا عَن مَّا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (166)
A kiedy oni przekroczyli z duma to, co im było zakazane, powiedzielismy im: "Badzcie wzgardzonymi małpami |
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ۗ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ ۖ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (167)
I oto ogłosił twoj Pan: "Ja z pewnoscia podniose przeciwko nim, az do Dnia Zmartwychwstania, tych, ktorzy beda im zadawac dotkliwe cierpienia." Zaprawde, twoj Pan jest szybki w karaniu! I, zaprawde, On jest przebaczajacy, litosciwy |
وَقَطَّعْنَاهُمْ فِي الْأَرْضِ أُمَمًا ۖ مِّنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَمِنْهُمْ دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَبَلَوْنَاهُم بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (168)
Podzielilismy ich na ziemi na narody: miedzy nimi sa tacy, ktorzy sa sprawiedliwi, i miedzy nimi sa tacy, ktorzy nimi nie sa. Doswiadczylismy ich przez dobro i zło, byc moze, oni powroca |
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَٰذَا الْأَدْنَىٰ وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِن يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِّثْلُهُ يَأْخُذُوهُ ۚ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِم مِّيثَاقُ الْكِتَابِ أَن لَّا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوا مَا فِيهِ ۗ وَالدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (169)
I pozostali po nich nastepcy, ktorzy odziedziczyli Ksiege. Oni wybieraja tylko dobra przypadkowe tego swiata I mowia: T o nam zostanie wybaczone! A jesli przyjdzie do nich jeszcze inne podobne dobro, to oni Je wezma. Czy nie zostało od nich wziete przymierze Ksiegi, iz nie beda mowic o Bogu nic innego, jak tylko prawde? A oni przeciez studiowali, co w niej było! Siedziba ostateczna jest lepsza dla tych, ktorzy sa bogobojni. Czyz nie jestescie rozumni |
وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ (170)
A ci, ktorzy trzymaja sie mocno Ksiegi i ktorzy odprawiaja modlitwe... zaprawde, My nie zgubimy nagrody dla tych, ktorzy czynia dobro |
۞ وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (171)
Oto wstrzasnelismy gore nad nimi, jak gdyby to był baldachim, i oni sadzili, ze ona spadnie na nich: " Trzymajcie mocno to, co wam dalismy, i wspominajcie, co w niej zawarte! Byc moze, bedziecie bogobojni |
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ (172)
I oto wział twoj Pan z ledzwi synow Adama - ich potomstwo, i nakazał im zaswiadczyc wobec samych siebie: "Czy Ja nie jestem waszym Panem?" Oni powiedzieli: " Tak! Zaswiadczamy" - a byscie nie powiedzieli w Dniu Zmartwychwstania: "Nie dbalismy o to |
أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173)
Albo abyscie nie powiedzieli: "Przeciez nasi ojcowie przedtem byli bałwochwalcami, a my bylismy ich potomstwem. Czy Ty wiec wytracisz nas za to, co czynili ci, ktorzy poszli za fałszem |
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (174)
W ten sposob wyjasniamy wyraznie znaki - a byc moze, oni powroca |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِي آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ (175)
Przytocz im opowiesc o tym ktoremu dalismy N as z e znaki, lecz on przeszedł mimo nich. Wtedy poszedł za nim szatan i on znalazł sie miedzy tymi, ktorzy zabładzili |
وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَث ۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (176)
A gdybysmy zechcieli, to wynieslibysmy go przez nie; lecz on przylgnał do ziemi poszedł za swoja namietnoscia. On jest podobny do psa: jesli sie rzucisz na niego, warczy, a kiedy zostawisz go w spokoju, tez warczy. Podobnie zachowuja sie ludzie, ktorzy za kłamstwo uznali N as z e znaki. Opowiedz im wiec te historie, byc moze, oni sie zastanowia |
سَاءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَأَنفُسَهُمْ كَانُوا يَظْلِمُونَ (177)
Zły jest przykład tych ludzi, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki: oni dla samych siebie byli niesprawiedliwi |
مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِي ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (178)
A kogo prowadzi Bog droga prosta, ten idzie droga prosta; a kogo On sprowadzi z drogi, to tacy sa stratni |
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (179)
Stworzylismy dla Gehenny wielu sposrod dzinow i ludzi: oni maja serca, ktorymi nie pojmuja; oni maja oczy, ktorymi nie widza; Oni maja uszy, ktorymi nie słysza! Oni sa podobni do bydła, a nawet jeszcze bardziej zabłakani! Tacy sa całkowicie beztroscy |
وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (180)
Do Boga naleza imiona najpiekniejsze! Wzywajcie Go wiec nimi, a pozostawcie tych, ktorzy bluznia Jego imionom! Oni niebawem otrzymaja zapłate za to, co czynili |
وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181)
A wsrod tych, ktorych stworzylismy, jest narod, ktory idzie droga prosta, kierujac sie prawda, i dzieki niej postepuje sprawiedliwie |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (182)
A tych, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki, My sciagniemy w doł, stopien po stopniu, tak iz oni nawet nie beda wiedzieli |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183)
Ja im dam zwłoke. Zaprawde, Moj zamysł jest pewny |
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (184)
Czyz oni sie zastanowili? Nie ma zadnego szalenstwa w ich towarzyszu! On jest tylko jawnie ostrzegajacym |
أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَن يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185)
Czyz oni nie patrzyli na krolestwo niebios i ziemi i na wszystkie rzeczy, ktore stworzył Bog? Byc moze, juz zblizył sie ich termin. w jakie wiec opowiadanie, po tym, oni uwierza |
مَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186)
Kogo sprowadzi z drogi Bog, taki nie bedzie miał zadnego przewodnika! On pozostawi ich w zabłakaniu, oni beda wedrowac na oslep |
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (187)
Beda ciebie pytac o Godzine: kiedy ona przybije do przystani? Powiedz: " Wiedza o niej jest tylko u mego Pana! Nie ujawni jej, we własciwym czasie, nikt inny, jak tylko On! Ciazy ona na niebiosach i na ziemi; przyjdzie do was niespodziewanie." Oni beda ciebie pytac, jak gdybys był o niej powiadomiony |
قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ ۚ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (188)
Powiedz: " Wiedza o niej jest tylko u Boga, lecz wiekszosc ludzi nie wie!" Powiedz: "Ja nie władam dla samego siebie ani korzyscia, ani szkoda, lecz tylko tym, co zechce Bog. Gdybym znał to, co skryte, z pewnoscia, pomnozyłbym sobie dobro, a nie dotknełoby mnie zło. I a jestem tylko ostrzegajacym i zwiastunem dla ludzi, ktorzy wierza |
۞ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (189)
On jest Tym, ktory stworzył nas Z jednego istnienia, a z niego uczynił jej małzonke, zeby mogł odpoczywac przy niej. A kiedy on pokrył ja, ona zaczeła nosic lekki ciezar, z ktorym swobodnie chodziła. A kiedy stała sie ociezała, oni zawołali do Boga, swego Pana: "Jesli Ty nam dasz sprawiedliwego, to my, z pewnoscia, bedziemy Ci wdzieczni |
فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (190)
Kiedy On dał im sprawiedliwego, oni przygotowywali Mu wspołtowarzyszy sposrod tego, czym On ich obdarzył. Lecz Bog jest wyniosły ponad to, co oni J emu dodaja jako wspołtowarzyszy |
أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (191)
Czy oni dodaja za wspołtowarzyszy to, co niczego nie stwarza; lecz samo jest stwarzane |
وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ (192)
I nie jest w stanie przyjsc im z pomoca, ani tez samemu sobie nie moze pomoc |
وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمْ ۚ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ (193)
A kiedy wy ich wzywacie ku drodze prostej, oni nie ida za wami. Bedzie wam wszystko jedno, czy wy ich bedziecie wzywac, czy wy bedziecie milczec |
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (194)
Zaprawde, ci, ktorych wzywacie poza Bogiem - to sługi, podobnie jak wy. Wzywajcie ich wiec! Niech oni was słuchaja, jesli jestescie prawdomowni |
أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ (195)
Czy oni maja nogi, na ktorych chodza? Czy oni maja rece, ktorymi chwytaja? Czy oni maja oczy, ktorymi widza? Czy oni maja uszy, ktorymi słysza? Powiedz: " Wzywajcie waszych wspołtowarzyszy i knujcie podstep przeciwko mnie, i nie kazcie mi czekac |
إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ (196)
Zaprawde, opiekunem moim jest Bog, ktory zesłał Ksiege! To On opiekuje sie ludzmi prawymi |
وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ (197)
A ci, ktorych wy wzywacie, poza Nim,, nie sa w stanie wam pomoc ani tez sobie samym nie pomoga |
وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَسْمَعُوا ۖ وَتَرَاهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (198)
Kiedy ich wzywasz ku drodze prostej, to oni nie słysza. Ty widzisz, jak oni patrza na ciebie, lecz oni nie widza |
خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ (199)
Trzymaj sie przebaczenia! Nakazuj dobro, a odsuwaj sie od nieswiadomych |
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (200)
A jesli cie szatan wodzi na pokuszenie, to szukaj ucieczki u Boga! Zaprawde, On jest słyszacy, wszechwiedzacy |
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ (201)
Zaprawde, ci, ktorzy sa bogobojni, kiedy ich dosiega pokusa szatana, przypominaja sobie i wtedy widza jasno |
وَإِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الْغَيِّ ثُمَّ لَا يُقْصِرُونَ (202)
A ich bracia pograzaja ich w błedzie l potem me zmniejszaja go |
وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)
A kiedy ty nie przynosisz im zadnego znaku, Oni mowia: "Dlaczego ty go nie wybrałes?" Powiedz: "Ja ide tylko za tym, co mi zostało objawione od mego Pana. To sa jasne dowody od waszego Pana, droga prosta i miłosierdzie dla ludzi, ktorzy wierza |
وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (204)
A kiedy Koran jest recytowany to przysłuchujcie sie i milczcie! Byc moze, doznacie miłosierdzia |
وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ (205)
Wspominaj twego Pana w twojej duszy z pokora i z bojaznia rano i wieczorem! I nie badz miedzy niedbałymi |
إِنَّ الَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ ۩ (206)
Zaprawde, ci, ktorzy sa u twego Pana, nie sa tak pyszni, by Mu nie słuzyc; oni Go wysławiaja i wybijaja Mu pokłony |
