وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ (1)
Na noc, kiedy okrywa ciemnoscia |
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ (2)
Na dzien, kiedy jasnieje blaskiem |
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (3)
Na Tego, ktory stworzył mezczyzne i kobiete |
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ (4)
Zaprawde, wysiłki wasze sa roznorodne |
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ (5)
Ale ten, kto daje i jest bogobojny |
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ (6)
I uznaje za prawde nagrode najpiekniejsza |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ (7)
temu My ułatwimy dostep do szczescia |
وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ (8)
A ten, kto skapi i szuka bogactwa |
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ (9)
I za kłamstwo uwaza nagrode najpiekniejsza |
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ (10)
na tego My sprowadzimy nieszczescie |
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ (11)
Na nic mu sie zda jego majatek, kiedy sie sam zaprzepasci |
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ (12)
Zaprawde, na Nas spoczywa kierowanie na droge prosta |
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ (13)
I, zaprawde, do Nas nalezy zycie ostateczne i pierwsze |
فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ (14)
Przeto ostrzegam was przed ogniem, ktory płonie |
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى (15)
Pali sie w nim tylko najnieszczesliwszy |
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (16)
Ten, ktory zaprzeczał i odwracał sie |
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى (17)
Lecz zostanie odsuniety od niego bogobojny |
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ (18)
Ktory daje swoj majatek, by sie oczyscic |
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ (19)
On nie wyswiadcza nikomu dobrodziejstwa, po to by otrzymac nagrode |
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ (20)
Lecz jedynie z tesknoty do oblicza swego Pana - Najwyzszego |
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ (21)
On z pewnoscia bedzie zadowolony |
