لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1)
Mayee, waxaan ku dhaartay Maalinta Qiyaamaha |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)
Oo mayee, waxaan ku dhaartay nafta is eedda |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3)
Ma wuxuu aadmigu moodaa inaanaan isu keeni doonin lafahiisa |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4)
Haayoo, Waxaan karnaa inaan sinno oo sidoodii ka yeelno farahiisa oo dhan |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5)
Bal! Aadmiga wuxuu rabaa inuu beeniyo waxa ka horreeya (ee sugaya) |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6)
Wuxuu weydiiyaa: Waa Goorma Maalinta Qiyaamaha |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7)
Ee marka araggu wareero |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8)
Oo dayaxu madoobaado |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9)
Oo qorraxda iyo dayaxa la isu keeno |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10)
Aadmigu wuxuu Maalintaaas odhan: Xaggee loo cararaa |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11)
May! Ma jiro agab (meel la magan galo) |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12)
Xagga Rabbigaa (Keliya) buu ahaan Maalintaa meesha agabka ah |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13)
Aadmiga Maalintaas waxaa loo sheegi wuxuu hormarsaday iyo wuxuu dib marsaday |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14)
Bal! Aadmigu wuxuu ku ahaan doonaa markhaati naftiisa lidkeed |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15)
Inkastoo uu keeno cudurdaarradiisa |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16)
Ha ku dhaqaajin carrabkaaga si aad ugu degdegto (akhrintiisa) |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17)
Hubaal waa xil Annaga na (saaran) inaan ku ururino laabtaada oo kuu akhrino |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18)
Ee marka aan akhrinno raac akhriskiisa |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19)
Markaas Annagga bayna na saaran tahay caddeyntiisu |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
Mayee se, waxaad jeceshihiin noloshatan (adduunka) ee durba tageysa |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
Oo dayacdaan Aakhirada |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22)
Wejiyo qaar Maalintaas waxay ahaan doonaan kuwo ifaya oo nuur leh |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
Iyagoo eegaya xagga Rabbigood |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
Oo Wejiyo (kale), Maalintaas waxay ahaan doonaan kuwo kuduudsan |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
Waxay hubtaa in laga yeeli doono inay ku dhacdo belaayo aad iyo aad u weyn |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
Mayee, markay (naftu) soo gaarto mirgiga (iyadoo sii baxeysa) |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
Oo la yidhaahdo: Yaa ku tufi |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
Oo yaqiinsado inay tahay (waqtigii) tagidda |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
Oo sakaraadkii loo geeyo sakaraad |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
Waa xagga Rabbigaa Maalintas halka laysu wadaaa |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
Marka ma uu rumeyn (Xaqa) mana tukan |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
Laakiinse wuu beeniyey (Xaqa) oo dhabarka jeediyey |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
Markaas wuxuu aaday xagga ehelkiisa isagoo u socda si kibir iyo faan leh |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
Dhowaa hooggaagu oo dhowaa |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
Haddana dhowaa hoggaagu oo dhowaa |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36)
Ma wuxuu Aadmigu moodaa in looga tegi doono bilaash (ujeeddo la'aan) |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
Miyuusan aheyn mani-nool oo la dhibciyo |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
Markaas uu noqday xinjir, uu abuuray oo qaab wanaagsan u yeelay |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39)
Oo ka dhigay labo nooc, lab iyo dheddig |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
Miyuusan Kaasi (Allaah) awoodin inuu soo nooleeyo maytida |
