عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
Мәккә мөшрикләре нәрсәдән сорашалар? Мухәммәд г-м кыямәт хакында сөйләгәч: "Мухәммәд нәрсә сөйли", – дип бер-берсеннән сораштылар |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
Алар олугъ кыямәт хәбәреннән һәм ахирәтнең барча хәленнән" хәбәр бирүче Коръәннән сорашалар |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
Кыямәт һәм Коръән хакында дөньядагы кешеләр төрле фикердәләр |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
Юк әле тыныч кына тормасыннар, кыямәткә һәм Коръәнгә ышанмауларының ахыры кайда барганын тиздән белерләр |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
Моның соңында тиздән белерләр ышанмаулары, кабахәт эш икәнлеген |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
Әйә җирне аларга торырга яраклы кылмадыммы |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
Дәхи селкенмәсен өчен тауларны җиргә кадак кылмадыммы |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
Дәхи сезне ирле-хатынлы итеп халык кылдык |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
Дәхи йокыны тәннәрегезгә истирахәт кылдык |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
Дәхи төнне сезгә пәрдә кылдык |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
Дәхи көндезне тереклегегез өчен кәсеп кылырга якты кылдык |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
Дәхи өстегездә җиде кат мәхкәм күкләрне бина кылдык |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
Дәхи бик яктыртучы һәм җылы бирүче кояшны халык кылдык |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
Дәхи болытлардан бере артыннан бере коелучы яңгыр суын иңдердек |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
Ул су белән төрле икмәк орлыкларын вә төрле үләннәрне |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
Вә агачларны, бер-берсенә уралып үскән җимеш бакчаларын үстермәклегебез өчен |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
Тәхкыйк хакны батылдан аера торган көн сәваб вә ґәзаб вәгъдә ителгән көндер |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
Бер көнне сурда өрелер дә, хисаб өчен төркем-төркем булып килерсез |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
Күк ачылыр да, анда ишекләре булыр |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
Дәхи таулар йөртелерләр, тузган тузан кеби булырлар |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
Тәхкыйк җәһәннәм үтә торган юл булды (Җәннәткә керәсе кешеләр дә җәһәннәмне күреп үтерләр) |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
Ул җәһәннәм хактан качып азганнарга тора торган урын булды |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
Алар җәһәннәмдә күп заманалар торырлар |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
Алар анда салкын рәхәтлекне һәм яхшы эчемлекне татымаслар |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
Мәгәр кайнар яман суны һәм җәһәннәм кешеләренең тәннәреннән аккан сары суны эчәрләр |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
Бу җәза аларга гөнаһларына күрә тиешле җәза итеп бирелде |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
Тәхкыйк алар кыямәттә булачак хисабны көтми һәм ышанмый иделәр |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
Дәхи Безнең аятьләребезне ныклап ялганга тоталар иде |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
Вә һәрнәрсәне санадык өммүл китапта язып |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
Татыгыз ґәзабны ґәзабка мөстәхыйк кешеләр, сезгә, әлбәттә, ґәзабтан башканы арттырмабыз |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Котылу һәм өстенлек, әлбәттә, Аллаһудан куркып гөнаһлардан сакланучы тәкъва мөэминнәргәдер |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
Дәхи аларга җимеш бакчалары һәм йөземнәр |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
Дәхи аларга яшьтәш булган яшь кызлар |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
Дәхи эчемлекләр тутырылган савытлар |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Алар анда буш сүзне һәм ялган сүзне ишетмәсләр |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
Раббыңнан изге гамәлләре өчен җәзадыр, мәңгелеккә җитәргә хисаплап бирелгән бүләктер |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
Ул Раббың җир вә күкләрнең, дәхи җир илә күкләр арасында булган нәрсәләрнең Раббысыдыр, рәхмәтенә һәрнәрсәне сыйдыргандыр. Хисаб көнендә кешеләр бер-берсенә дәшергә, бер кирәк сүзне әйтергә кадир булмаслар |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Хисаб көнендә Җәбраил г-м һәм башка фәрештәләр сафта тезелеп торырлар, сөйләшмәсләр, мәгәр Аллаһ изен биргән яки дөньяда чакта Аллаһ риза булырдай яхшы сүзләрне сөйләгән кеше генә сөйләр |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Бу көннең булачагы, әлбәттә хак, теләгән кеше үзенә тәүбә истигъфар һәм итагать белән Аллаһуга кайта торган юлны алыр |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
Тәхкыйк сезне куркыттык якын һәм хак булган кыямәт ґәзабы белән, ул көндә һәркем үзеннән алда җибәргән гамәл дәфтәренә карар, Коръәнне инкяр итүче яки аның илә гамәл кылмаучы кәфер әйтер: "Әгәр мин туфрак булсамчы", – дип. (Хисаб, хөкем соңында Аллаһ хайваннарны туфрак итәр. Кәферләр дә үзләренең туфрак булуларын теләрләр, ләкин туфрак" була алмаслар) |
