| وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) ขอสาบานด้วยม้าที่วิ่งหอบฮัก ๆ |
| فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) แล้วด้วยม้าที่กลีบเท้าของมันตีกับหินจนเกิดประกายไฟ |
| فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) แล้วด้วยม้าที่จู่โจมศัตรูในยามเช้า |
| فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) แล้วมันได้ทำให้ฝุ่นตลบฟุ้งในยามนั้น |
| فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) แล้วมันได้บุกเข้าไปท่ามกลางหมู่ศัตรูในยามนั้น |
| إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) แท้จริงมนุษย์เป็นผู้เนรคุณต่อพระเจ้าของเขา |
| وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7) และแท้จริงเขาได้เป็นพยานต่อการนั้นอย่างแน่นอน |
| وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8) และแท้จริงเขามีความหวงแหน เพราะรักในทรัพย์สมบัติ |
| ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9) เขาไม่รู้ดอกหรือว่า เมื่อสิ่งที่อยู่ในหลุมฝังศพถูกให้ฟื้นขึ้นมา |
| وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10) และสิ่งที่อยู่ในหัวอกถูกเผยออก |
| إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (11) แท้จริงพระเจ้าของพวกเขาในวันนั้น ทรงตระหนักในพวกเขาอย่างแน่นอน |