| وَالضُّحَىٰ (1) ขอสาบานด้วยเวลาสาย |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่ |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่ |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) และส่วนความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้านั้น เจ้าจงแสดงออก |