عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
(مۇشرىكلار ئۆزئارا نېمە توغرۇلۇق) سورىشىدۇ؟ |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
ئۇلار چوڭ بىر خەۋەر (يەنى قىيامەت توغرۇلۇق) سورىشىدۇ |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
ئۇلار شۇ (يەنى قىيامەت) توغرىسىدا ئىختىلاپ قىلىشقۇچىلاردۇر |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
ھەرگىز ئۇنداق ئەمەس (قىيامەت ئۇلارنىڭ ئويلىغىنىدەك يالغان ئەمەس)، ئۇلار (ھەقىقىي ئەھۋالنى) كەلگۈسىدە بىلىدۇ |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
ھەرگىز ئۇنداق ئەمەس، ئۇلار (بېشىغا كەلگەن ئازابنى) كەلگۈسىدە بىلىدۇ |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
(زېمىننىڭ ئۈستىدە مۇقىملىشىشىڭلار ۋە كەڭ تۈزلەڭلىكلەرگە زىرائەت تېرىپ پايدىلىنىشىڭلار ئۈچۈن) زېمىننى بىسات قىلمىدۇقمۇ؟ |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
(زېمىننىڭ تەۋرەپ كەتمەسلىكى ئۈچۈن) تاغلارنى قوزۇق قىلمىدۇقمۇ؟ |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
سىلەرنى ئەر - ئايال قىلىپ ياراتتۇق |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
ئۇيقۇنى سىلەرنىڭ (بەدىنىڭلار ئۈچۈن) راھەت قىلدۇق |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
كېچىنى لىباس قىلدۇق |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
كۈندۈزنى (سىلەر) تىرىكچىلىك قىلىدىغان (ۋاقىت) قىلدۇق |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
ئۈستۈڭلاردا مۇستەھكەم يەتتە ئاسماننى بىنا قىلدۇق |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
(سىلەر ئۈچۈن) يېنىپ تۇرغان چىراغنى (كۈننى) ياراتتۇق |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
ئاشلىقلارنى، ئوت - چۆپلەرنى، دەرەخلىرى قويۇق باغچىلارنى ئۆستۈرۈش ئۈچۈن بۇلۇتلاردىن مول ياغدۇرۇپ بەردۇق |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
ئاشلىقلارنى، ئوت - چۆپلەرنى، دەرەخلىرى قويۇق باغچىلارنى ئۆستۈرۈش ئۈچۈن بۇلۇتلاردىن مول ياغدۇرۇپ بەردۇق |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
ئاشلىقلارنى، ئوت - چۆپلەرنى، دەرەخلىرى قويۇق باغچىلارنى ئۆستۈرۈش ئۈچۈن بۇلۇتلاردىن مول ياغدۇرۇپ بەردۇق |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
قىيامەت كۈنى ھەقىقەتەن (مۇكاپاتلاش ۋە جازالاش) ۋاقتىدۇر |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
ئۇ كۈنى سۇر چېلىنىدۇ، سىلەر توپ - توپ بولۇپ كېلىسىلەر |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
ئاسمان ئېچىلىپ نۇرغۇن ئىشىكلەر پەيدا بولىدۇ |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
تاغلار ھەرىكەتلەندۈرۈلۈپ سەررابتەك بولۇپ قالىدۇ (يەنى تاغلار توزۇپ يىراقتىن قارىغۇچىغا سۇدەك تۇيۇلىدۇ) |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
جەھەننەم ھەقىقەتەن (كۇففارلارنى) كۈتۈپ تۇرىدۇ |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
جەھەننەم، شۈبھىسىزكى، گۇناھكارلارنىڭ جايىدۇر |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
ئۇلار جەھەننەمدە ئۇزاق مۇددەت قالىدۇ |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
ئۇلار جەھەننەمدە (جەھەننەمنىڭ ھارارىتىنى يىنىكلىتىلگەن) بىرەر سۆرۈنلۈككە ۋە (تەشنالىقنى قاندۇرىدىغان) بىرەر ئىچىملىككە ئېرىشەلمەيدۇ |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
ئۇلارنىڭ ئېرىشىدىغىنى پەقەت يۇقىرى ھارارەتلىك قايناقسۇ ۋە يىرىڭدىنلا ئىبارەت بولىدۇ |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
بۇ (ئۇلارغا بېرىلىدىغان) مۇۋاپىق جازادۇر |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
چۈنكى ئۇلار (قىلمىشلىرىدىن) ھېساب ئېلىنىشتىن قورقمايتتى |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
ھەمدە بىزنىڭ ئايەتلىرىمىزنى قاتتىق ئىنكار قىلاتتى |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
ھەر نەرسىنى تولۇق خاتىرىلەپ قويىمىز |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
(ئۇلارغا ئېيتىمىزكى) «تېتىڭلار! سىلەرگە پەقەت ئازابنىلا زىيادە قىلىمىز» |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
شۈبھىسىزكى، تەقۋادارلار نېمەتكە ئېرىشىدۇ |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
(ئۇ نېمەت) باغلار، ئۈزۈملەردۇر |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
تەڭتۇش قىزلاردۇر |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
(شاراب بىلەن) تولدۇرۇلغان جاملاردۇر |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
ئۇلار جەننەتتە يالغان سۆز، بىھۇدە سۆز ئاڭلىمايدۇ |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
(ئەنە شۇلار) پەرۋەردىگارىڭنىڭ بەرگەن مۇكاپاتى، يېتەرلىك ئاتاسىدۇر |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
ئۇ ئاسمانلارنىڭ، زېمىننىڭ ۋە ئۇلارنىڭ ئارىسىدىكى شەيئىلەرنىڭ پەرۋەردىگارىدۇر. ناھايىتى شەپقەتلىكتۇر. (ئۇ كۈندە ھېچ كىشى) ئۇنىڭغا سۆز قىلىشقا قادىر بولالمايدۇ |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
جىبرىئىل ۋە پەرىشتىلەر سەپ بولۇپ تۇرۇپ كېتىدىغان كۈندە (يەنى قىيامەتتە)، ئۇلار (نىڭ ئارىسىدا) مېھرىبان اﷲ نىڭ ئىزنىگە ئېرىشكەن ۋە توغرا سۆزنى قىلغانلاردىن باشقا ھېچ ئەھەدىنىڭ سۆز قىلىشىغا بولمايدۇ |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
ئەنە شۇ چوقۇم بولىدىغان كۈندۇر. كىمكى (ئىمان بىلەن، ياخشى ئەمەل بىلەن) پەرۋەردىگارىغا قايتىدىغان يولنى تۇتۇشنى خالىسا (تۇتسۇن) |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
بىز سىلەرنى ھەقىقەتەن (يۈز بېرىشى) يېقىن ئازابتىن (يەنى ئاخىرەت ئازابىدىن) ئاگاھلاندۇردۇق، ئۇ كۈندە كىشى ئىلگىرى قىلغان ئەمەللىرىنى كۆرىدۇ. كاپىر: «كاشكى مەن تۇپراق بولۇپ كەتسەمچۇ!» دەيدۇ |
