| إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) ‘Oh watee langet bicah dum anco
 | 
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) Bintang teupiro meuhambo sudah
 | 
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) Laot pih buboh ie jih teupanca
 | 
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) Kubu geubuka bandum ka teuhah
 | 
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) Yoh nyan jiteupue le manusia Dum buet jih nyangka masa nyang sudah Peue buet jih teuma nyang goh jipubuet
 | 
| يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) Hai insan peue jeut teuwo keu Allah
 | 
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) Soe tipee gata jeut teuwo gata Keu Tuhan gata nyang that pemurah Ae Neupeujeut gata ngon seumpureuna Hingga jeut gata sidumnan gagah
 | 
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) Neupeugot rupa ban nyang h‘eut Tuhan Neususon badan teuh ban hʻeut Allah
 | 
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) Teutapi gata mantong cit batat Uroe kiamat sulet tapeugah
 | 
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) Keubit dum gata na soe plihara Sabe geujaga beuna ngon salah
 | 
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) Ureueng mulia nyang tuleh surat Bandum geucatat peue nyang tapeugah t
 | 
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) Peue nyang tapubuet bandum geuteupue Hana meusapeue pih na meuilah
 | 
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) Soe nyang peubuet got keu manusia Tamong churuga nikmat that leupah
 | 
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) Teuma barangsoe nyang darohaka Dalam nuraka keudeh geukeubah
 | 
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) Keunan jitamong uroe kjamat
 | 
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) Hana meusiat pih jeut meupisah
 | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) Na roe tateupue uroe kiamat
 | 
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) Peve dih kiamat tacuba peugah
 | 
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19) Uroe nyan bandum hana kuasa Soe keumeung bila rakan nyang salah
 |