| وَالْفَجْرِ (1) በጎህ እምላለሁ፡፡ |
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) በዐሥር ሌሊቶችም፡፡ |
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) በጥንዱም በነጠላውም፡፡ |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) በሌሊቱም በሚኼድ ጊዜ፡፡ |
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5) በዚህ (መሓላ) ለባለ አእምሮ ታላቅ መሓላ አለበትን |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) ጌታህ በዓድ እንዴት እንደ ሠራ አታውቅምን |
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) በኢረም በባለ ረዣዢሚቱ አዕማድ፡፡ |
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) በዚያች ብጤዋ በአገሮች ውስጥ ያልተፈጠረ በኾነችው፡፡ |
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) በሰሙድም በእነዚያ በሸለቆው ቋጥኝን የቆረጡ በኾኑት፡፡ |
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) በፈርዖንም ባለ ችካሎች በኾነው፡፡ |
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) በእነዚያ በአገሮች ላይ ግፍ የሠሩ፡፡ |
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) በእርሷም ውስጥ ጥፋትን ያበዙ በኾኑት (እንዴት እንደሠራ አታውቅምን) |
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) በእነርሱ ላይም ጌታህ የቅጣትን አለንጋ አወረደባቸው፡፡ |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) ጌታህ በመጠባበቂያ ላይ ነውና፡፡ |
| فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) ሰውማ ጌታው በሞከረው ጊዜ፣ ባከበረውና ባጣቀመውም (ጊዜ) «ጌታዬ አከበረኝ (አበለጠኝ)» ይላል፡፡ |
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) በሞከረውና በእርሱ ላይ ሲሳዩን ባጠበበ ጊዜማ «ጌታዬ አሳነሰኝ» ይላል፡፡ |
| كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) ይከልከል፤ ይልቁንም የቲምን አታከብሩም፡፡ |
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) ድኻንም በማብላት ላይ አትታዘዙም፡፡ |
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19) የውርስንም ገንዘብ የመሰብሰብን አበላል ትበላላችሁ፡፡ |
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) ገንዘብንም ብዙን መውደድ ትወዳላችሁ፡፡ |
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) ተዉ፤ ምድር ደጋግማ በተሰባበረች ጊዜ፤ |
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) መላእክትም ሰልፍ ሰልፍ ኾነው ጌታህ (ትዕዛዙ) በመጣ ጊዜ፤ |
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) ገሀነምም በዚያ ቀን በተመጣች ጊዜ በዚያ ቀን ሰው (ጥፋቱን) ይገነዘባል፡፡ መገንዘብም ለእርሱ ከየቱ |
| يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24) «ዋ እኔ! ምነው በሕይወቴ (መልካምን ሥራ) ባስቀደምኩ ኖሮ» ይላል፡፡ |
| فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25) በዚያ ቀንም የርሱን አቀጣጥ አንድም አይቀጣም፡፡ |
| وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26) የእርሱንም አስተሳሰር አንድም አያስርም፡፡ |
| يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27) (ለአመነች ነፍስም) «አንቺ የረካሺው ነፍስ ሆይ |
| ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (28) «ወዳጅ ተወዳጅ ኾነሽ ወደ ጌታሽ ተመለሺ፡፡ |
| فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29) «በባሮቼም ውስጥ ግቢ፡፡ |
| وَادْخُلِي جَنَّتِي (30) ገነቴንም ግቢ፤» (ትባላለች)፡፡ |