| وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) Tako mi onih koji dahcuci jure |
| فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) pa varnice vrcaju |
| فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) i zorom napadaju |
| فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) i dizu tada prasinu |
| فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) pa u njoj u gomilu upadaju – |
| إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) covjek je, zaista, Gospodaru svome nezahvalan |
| وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7) i sam je on toga, doista, svjestan |
| وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8) i on je, zato sto voli bogatstvo – radisa |
| ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9) A zar on ne zna da ce, kada budu ozivljeni oni koji su u grobovima |
| وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10) i kada iziđe na vidjelo ono sto je u srcima |
| إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (11) Gospodar njihov toga Dana, sigurno, sve znati o njima |