| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) Da li je doprla do tebe vijest o teskoj nevolji? – |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) kada ce se neka lica potistena |
| عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3) premorena, napacena |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) u vatri uzarenoj prziti |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) sa vrela uzavrelog piti |
| لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6) kada drugog jela osim trnja nece imati |
| لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7) koje nece ni ugojiti ni glad utoliti |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8) Neka lica toga dana bice radosna |
| لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) trudom svojim zadovoljna – |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) u Dzennetu izvanrednome |
| لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) u kome prazne besjede nece slusati |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) U njemu su izvor-vode koje teku |
| فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13) u njemu su i divani skupocjeni |
| وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14) i pehari postavljeni |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) i jastuci poredani |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) i cilimi rasireni |
| أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) Pa zasto oni ne pogledaju kamile – kako su stvorene |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) i nebo – kako je uzdignuto |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) i planine – kako su postavljene |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) i Zemlju – kako je prostrta |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21) Ti poucavaj – tvoje je da poucavas |
| لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22) ti vlast nad njima nemas |
| إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) A onoga koji glavu okrece i nece da vjeruje |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) njega ce Allah najvecom mukom muciti |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) Nama ce se oni, zaista, vratiti |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26) i pred Nama ce, doista, racun polagati |