| إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (1) Vi sendte Noah hans folk Du advare Deres folk smertelige gengældelse hjemsøge dem |
| قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (2) Han sagde O min folk jeg er manifest warner til jer |
| أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ (3) Til alarmere jer som du tilbede GUD ærbødighed Ham adlyde mig |
| يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ ۖ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (4) Han derefter tilgi jer Deres synder respit I i forudbestemte periode! Fleste assuredly gud appointment aldrig forsinkes tidligere det være due jer kun kendte |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا (5) Han sagde Min Lord jeg inviterer min folk nat dag |
| فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا (6) Min invitation kun forøge deres modvilje |
| وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا (7) Nårsomhelst jeg inviterede dem tilgies I de placerede deres fingre deres ører dækkede sig med deres klæder insisterede dreje arrogante |
| ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا (8) Derefter jeg inviterede dem publicly |
| ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا (9) Derefter jeg proklamerede dem højlydt jeg ege til dem privat |
| فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا (10) Jeg sagde Implore Deres Lord tilgivelse; Han Tilgir |
| يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا (11) ‘Han derefter brusebad jer storsindet regn |
| وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا (12) Forsyne jer penge børn frugthaver streams |
| مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا (13) Hvorfor du ikke stræber burde ærbødighed GUD |
| وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا (14) Han er En oprettede jer ind stages |
| أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15) Du ikke indser at GUD oprettede syv universer ind gøre lag |
| وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16) Han formgav månen therein er lys placerede solen være lampe |
| وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا (17) Gud spirede I jorden planter |
| ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا (18) Derefter Han returnerer jer det Han sikkert bringe I ydre |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا (19) GUD stille JORDEN BEBOELIGE I |
| لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا (20) Den du bygge veje therein |
| قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا (21) Noah sagde Min Lord de disobeyed mig følge de var jævne korrumpere hvornår velsigne penge børn |
| وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا (22) De schemed forfærdelige schemes |
| وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا (23) De sagde ikke abandon Deres guder! Ikke abandon Wadd Suwaa Yaghouth Ya ooq Nasr |
| وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا (24) De vildledte mange. Derfor lade wicked styrtet dyb into skade |
| مِّمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا (25) Fordi af deres synder de druknedes overlod hellfire. De ikke grundlægge hjælpere beskytte dem GUD |
| وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا (26) Noah også sagde Min Lord ikke forlader enlige tvivler jord |
| إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (27) Dersom du lader dem de kun vildlede Deres servants give fødsel til intet wicked tvivlere |
| رَّبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا (28) Min Lord tilgi mig min forældre nogen indgår min hjem idet troende al tro mændene kvinder! Ikke give tvivlerne noget tilintetgørelse |