| الْقَارِعَةُ (1) قارعه (حادثه کوبندۀ قیامت) |
| مَا الْقَارِعَةُ (2) چیست آن قارعه (حادثۀ کوبنده)؟ |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3) و تو را چه چیز آگاه ساخت که آن قارعه (حادثه کوبنده) چیست؟ |
| يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4) (آن حادثه در) روزی (ظاهر گردد) که مردم مانند پروانه‌های پراگنده شوند |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ (5) و کوه‌ها مانند پشم رنگین و حلاجی‌شده شوند |
| فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6) پس کسی که کفه ترازوی نیکی‌های او گران شود |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (7) پس او در زندگی رضایت‌بخشی باشد |
| وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8) اما کسی که کفه ترازوی نیکی‌های او سبک شود |
| فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9) پس مأوای او هاویه است |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10) و تو را چه چیز آگاه ساخت که هاویه چیست؟ |
| نَارٌ حَامِيَةٌ (11) آن آتشی است بزرگ و سوزان |