إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1)
چون واقعۀ بزرگ (قیامت) واقع شود |
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2)
که در واقع شدن آن هیچ دروغی نیست |
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ (3)
(آن واقعه، گروهی را) پایین می‌آورد (و گروهی دیگر را) بالا می‌برد |
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4)
آن وقت که زمین به شدت تکان داده می‌شود |
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5)
و کوه‌ها کوبیده و به شدت متلاشی شوند |
فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا (6)
پس چون غبار پراگنده شوند |
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7)
و شما (انسانها) به سه گروه تقسیم خواهید شد |
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8)
پس (گروه اول) اهل سمت راست هستند. اما اهل سمت راست چه کسانی هستند؟ |
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9)
و (گروه دوم) اهل سمت چپ هستند! اما اهل سمت چپ چه کسانی هستند؟ |
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)
و (گروه سوم) سبقت کنندگان، (که در کارهای نیک) سبقت کننده‌اند |
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11)
آنان مقربان (دربار الهی)اند |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12)
که در باغ‌های نعمت خواهند بود |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (13)
(آن مقربان) گروه زیادی از پیشینیان‌اند |
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (14)
و گروه اندکی از پسينيان‌اند |
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ (15)
بر تخت‌های چیده شده و بافته شده از دُر و یاقوت (خواهند نشست) |
مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16)
در حالیکه روبروی هم نشسته‌اند، بر این تخت‌ها تکیه می‌کنند |
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ (17)
بر آنها پسرانی که همیشه جوان‌اند می‌گردند |
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (18)
با جام‌ها و کوزه‌ها و ظرف‌های از شراب جاری (که هیچ بیماری و آفتی ندارد بر آنان می‌گردند) |
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ (19)
نه از آن (شراب) سردرد شوند و نه مست و بیهوش |
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20)
(و به گرد آنان می‌گردند) با میوه‌هایی که اختیار کنند |
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (21)
و گوشت پرنده‌ها از هر نوع که اشتها دارند |
وَحُورٌ عِينٌ (22)
و زنان سفید روی و بزرگ چشم (گرد آنها می‌گردند) |
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23)
که همچون مروارید پنهان شده در صدف‌اند |
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24)
(نعمت‌هایی که به ایشان داده می‌شود) به پاداش کارهایی است که می‌کرده‌اند |
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (25)
و در آنجا نه سخن بیهوده می‌شنوند و نه سخن گناه |
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (26)
مگر این سخن را که سلام و درود (بر شما) باد |
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (27)
و اصحاب دست راست چه (وضع و) حالی دارند، اصحاب دست راست؟ |
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ (28)
در (میان) درختان سدر (کنار) بی‌خار‌اند |
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ (29)
و در باغ‌های درختان موز که میوه‌هایش چیده شده است |
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ (30)
و در سایه‌های گسترده |
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ (31)
و در کنار آبشارها (و آب‌های روان)، |
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (32)
و در میان میوه‌های فراوان هستند |
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (33)
که نه تمام می‌شود و نه از مصرف آن منع می‌گردند |
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ (34)
و (بر) بسترهای بلند (نشسته اند) |
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً (35)
البته ما آن حوران را به طور خاص آفریدیم |
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (36)
پس ایشان را دوشیزه و باکره گردانیدیم |
عُرُبًا أَتْرَابًا (37)
زنانی هم سن و سال و شوهر دوست‌اند |
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ (38)
این نعمت‌ها برای اصحاب دست راست است |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ (39)
که گروهی از امتهای پیشین |
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ (40)
و گروهی از امتهای پسین هستند |
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (41)
و اصحاب دست چپ چه (وضع و) حالی دارند، اصحاب دست چپ؟ |
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (42)
در باد گرم و آب جوش خواهند بود |
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ (43)
و در سایه‌ای از دود سیاه |
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (44)
که نه سرد است و نه سودبخش |
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (45)
چون آنان پیش از این (در دنیا) در ناز و نعمت و خوشگذرانی بودند |
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ (46)
و همیشه بر گناه بزرگ ادامه می‌دادند |
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47)
و می‌گفتند: (راجع به انکار قیامت) آیا چون مردیم و خاک و استخوان گشتیم دوباره زنده خواهیم شد؟ |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48)
و آیا پدران نخستین ما (نیز دوباره زنده می‌شوند؟) |
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49)
بگو: البته تمام پیشینیان و پسینیان |
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (50)
به‌سوی وعده‌گاه روز معین جمع کرده می‌شوند |
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (51)
باز شما ای گمراهان تکذیب کنندۀ (توحید و قیامت) |
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ (52)
حتما از درختی که زقوم است، خواهید خورد |
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (53)
پس شکم‌ها را از آن پر خواهید کرد |
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (54)
باز بالای آن از آب جوش مینوشید |
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (55)
و مانند شتران تشنه مینوشید |
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (56)
این است پذیرایی از آنان در روز قیامت |
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (57)
ما شما را آفریده‌ایم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ (58)
آیا دربارۀ نطفه‌ای که در (رحم زنان) می‌ریزید، دقت کرده‌اید؟ |
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (59)
آیا شما آن را (بصورت انسان) می‌آفرینید یا ما آفریدگاریم؟ |
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (60)
ما در میان شما مرگ را مقدر کرده‌ایم و هرگز عاجز و ناتوان نیستیم و کسی بر ما پیشی نمی‌گیرد |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (61)
از اینکه مانند شما را جاگزین کنیم و شما را در جهانی که نمی‌دانید دوباره آفرینش تازه‌ای ببخشیم |
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (62)
و البته شما آفریدن بار اول را دانسته‌اید، پس چرا متذکر نمی‌شوید؟ |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ (63)
آیا آنچه را کشت می‌کنید، دیده‌اید؟ |
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (64)
آیا شما آن را می‌رویانید یا ما می‌رویانیم؟ |
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (65)
اگر بخواهیم آن را گیاهی خشک و خاشاک می‌گردانیم پس تعجب خواهید کرد |
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (66)
(و می‌گوئید که) البته ما خسارمند شدیم |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (67)
بلکه ما محروم و بدبختیم |
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (68)
آیا آبی را که مینوشید دیده‌اید؟ |
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ (69)
آیا شما آن را از ابر پایین آورده‌اید یا ما آن را فرود می‌آوریم؟ |
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (70)
اگر بخواهیم آن را شور و تلخ می‌گردانیم پس چرا شكر نمی‌گزارید؟ |
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (71)
آیا آتشی را که می‌افروزید، دیده‌اید؟ |
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ (72)
آیا شما درخت آن را آفریده‌اید یا ما آفریننده‌ایم؟ |
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ (73)
(بلکه) ما آن را وسيلۀ تذكر (آتش آخرت) و منفعتی برای مسافران قرار داده‌ایم |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (74)
پس نام پروردگار بزرگت را به پاکی یاد کن |
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (75)
پس قسم به جایگاه ستارگان |
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (76)
و البته اگر بدانید آن قسمی است، بزرگ |
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77)
که این (کتاب) قرآنی گران قدر است |
فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ (78)
در کتاب پنهان (پوشیده از نظر انس و جن) قرار دارد |
لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79)
که به آن دست نمی‌رساند مگر پاکان (فرشتگان) |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (80)
از (سوی) پروردگار کائنات نازل شده است |
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ (81)
آیا شما با این کلام (الهی) با سستی و سبکی برخورد می‌کنید؟ |
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82)
و (به جای شکر) روزی تان (روزی دهنده) را تکذیب می‌کنید؟ |
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83)
پس چرا وقتی که جان به حلقوم می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را نداريد؟) |
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ (84)
و شما در آن وقت (سكرات موت را) می‌نگرید |
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ (85)
و ما از شما به او (محتضر) نزدیک تریم، ولی شما نمی‌بینید |
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86)
پس اگر شما (در برابر اعمال تان) جزاء داده نمی‌شوید |
تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (87)
چرا روح را باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟ |
فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88)
پس اما اگر از مقربان (دربار الهی) باشد |
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89)
پس آسایش و ریحان و باغ پرناز و نعمت دارد |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90)
و اما اگر از اصحاب دست راست باشد |
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91)
پس (برایش گفته می‌شود: چون تو) از اصحاب دست راست بودی، سلامتی (و امنیت) برای توست |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92)
و اما اگر از جملۀ تکذیب کنندگان گمراه باشد |
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ (93)
پس با آب جوش از او پذیرایی می‌گردد |
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94)
و (عاقبتش) افتادن در دوزخ است |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95)
بی‌گمان این (قرآن) خبر راست و یقین است |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96)
پس نام پروردگار بزرگت را به پاکی یاد کن |
