عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
دربارۀ چه از یکدیگر می‌پرسند؟ |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
از خبر بزرگ (می‌پرسند) |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
(خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
(باز می‌گویم) چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
(برپا کردن قیامت به ما چه مشکل است؟) آیا ما زمین را بستر نگردانیده‌ایم؟ |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
و کوه‌ها را (همچون) میخ‌ها (نگردانیده‌ایم)؟ |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
و خواب‌تان را سبب آرامش قرار دادیم |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
و شب را (مانند لباس) پوششی گردانیدیم |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
و روز را وقتِ تلاش و معاش گردانیدیم |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
و بالای سر شما هفت آسمانِ محکم بنا نمودیم |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
و (آفتاب را) چراغ فروزان و درخشنده ساختیم |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
و از ابرهای متراکم و فشرده آبِ فراوان نازل کردیم |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
تا به وسیله آن دانه و گیاه را بیرون آریم |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
و باغ‌های درهم‌پیچیده و انبوه را نیز (آفریدیم) |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
یقیناً روز فیصله، وقت مقرر و معین است |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
روزی که در صور دمیده شود، پس (به دربار پروردگارتان) گروه گروه بیایید |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
و آسمان گشوده شود و به صورت دروازه‌هایی باز درآید |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
و کوه‌ها روان شوند و مانند سراب گردند |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
البته دوزخ در انتظار (مردم سرکش) است |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
و برای سرکشان جای بازگشت است |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
در آن جا مدت طولانی می‌مانند |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
در آن جا نه سردی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
مگر آب جوش و زرداب زخم دوزخیان را |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
این جزایی است مناسب و موافق (حال و وضعیت آن‌ها) |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
(چون) آن‌ها (در دنیا) حساب روز قیامت را امید نداشتند |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
و آیات ما را به شدت تکذیب کردند |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
ولی ما هرچیز را با نوشتن حفظ نموده‌ایم |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
پس (برای‌شان گفته می‌شود که) بچشید عذاب را، چون هرگز به شما جز عذاب نخواهیم افزود |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
البته برای پرهیزگاران کامیابی بزرگ است |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
و باغ‌ها، و درختانِ انگور |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
و دختران نوجوان و هم‌سال |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
و پیاله‌ای پر از شراب |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
در آن جا سخن بیهوده و دروغ نمی‌شنوند |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
این پاداش از سوی پروردگار تو (است) پاداش و بخششی از روی حساب |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در بین آن دو قرار دارد که او بسیار مهربان است، (با این وصف از عظمت او) نمی‌توانند با او سخنی بگویند |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
روزی که جبرئیل و دیگر فرشته‌ها (به دربار الله) صف‌بسته می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی که پروردگار مهربان به او اجازه دهد و او نیز سخن حق و درست بگوید |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
آن روز، روز حق (و راست) است، پس هرکه بخواهد نجات یابد (عمل درست انجام دهد) که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
البته ما شما را از عذاب نزدیک ترسانیدیم، روزی که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک می‌بودم |
