سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را به پاکی یاد کن |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
کسی که آفرید (هرچیز را)، پس (آن را) استوار و برابر کرد |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
و کسی که اندازه را (برای هر چیز) مقرر کرد باز هدایت نمود |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
و کسی که (از زمین‌های علف‌زار) چراگاه را رویانید |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
باز آن را خشک و سیاه ساخت |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
ما بر تو (قرآن را) می‌خوانیم، پس تو دیگر فراموش نخواهی کرد |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
مگر آنچه را که الله خواسته باشد (از دلت فراموش می‌کند)، چون الله آشکار و آنچه که پوشیده است می‌داند |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
و تو را برای شریعت آسان آماده می‌کنیم |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
پس پند ده (مردم را) اگر پند دادن مفید افتد |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
کسی که از الله می‌ترسد به زودی پند خواهد گرفت |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
و بدبخت‌ترین انسان‌ها از آن اجتناب می‌ورزد |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
آن کس که در آتش بزرگ داخل خواهد شد |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
باز در آن جا نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
البته کسی که خود را از (پلیدی شرک) پاک کرد، رستگار شد |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
و نام پروردگار خود را یاد کرد و باز نماز خواند |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
ولی شما زندگانی دنیا را ترجیح می‌دهید |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
حال آن که زندگی آخرت بهتر و پاینده‌تر است |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
البته این مضمون در صحیفه‌های سابق هم آمده است |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
صحیفه‌های ابراهیم و موسی |
