| إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) وقتی که زمین به لرزش شدید خود لرزانده شود |
| وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) و زمین بارهای سنگین خود را (معادن و اموات را) بیرون کند |
| وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) و انسان گوید: این زمین را چه شده است؟ |
| يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) در آن روز زمین خبرهای خود را (راجع به اعمال بنی آدم) اظهار کند |
| بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) چرا که پروردگارت به او (این کار را) وحی کرده است |
| يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) در آن روز مردم (به دربار الهی) گروه‌های متفرق از قبرها بیرون می‌آیند، تا اعمال‌شان به آنان نشان داده شود |
| فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) پس هرکس به اندازۀ ذره‌ای نیکی کرده باشد (پاداش) آن را می‌بیند |
| وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8) و هرکس به اندازۀ ذره‌ای بدی کرده باشد (پاداش) آن را (در آن روز) می‌بیند |