سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1)
Ang isang nagtatanong ay nagtanong tungkol sa Kaparusahan na napipinto |
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2)
Sa mga hindi sumasampalataya, na walang sinuman ang makakahadlang |
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3)
(Isang Kaparusahan) mula kay Allah, ang Panginoon ng mga daan ng Pag-akyat |
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4)
Ang mga anghel at ang ruh (Gabriel) ay umaakyat sa Kanya sa loob ng isang araw, na ang katumbas noon ay limampung taon |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5)
Kaya’t maging matiyaga ka (o Muhammad ), sa pagtitiyaga na may magandang maaasam |
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6)
Katotohanang napag-aakala nila na ang Araw (ng Kaparusahan) ay malayo sa pangyayari |
وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7)
Datapuwa’t napagmamalas Namin ito na (lubhang) malapit na |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8)
Sa Araw na ang himpapawid (alapaap) ay matutulad sa maruming langis na kumukulo (o naaagnas na tanso o pilak, atbp) |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9)
At ang kabundukan ay matutulad sa maninipis na himaymay ng lana |
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10)
At walang kaibigan ang magtatanong sa isang kaibigan |
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
Bagama’t sila ay biniyayaan na magkatinginan sa isa’t isa (alalaong baga, sa Araw ng Muling Pagkabuhay ang lahat ay makakakilala sa kanyang ama, mga anak at mga kamag-anak, datapuwa’t siya ay hindi mangungusap sa kanila o hihingi sa kanila ng tulong). Ang ninanais ng Mujrimun (mga makasalanan, kriminal, walang pananalig kay Allah at sa Kanyang Tagapagbalita na si Muhammad, atbp.) sa Araw na yaon ay matubos niya ang kanyang sarili sa Kaparusahan na ang kabayaran ay ang kanyang mga anak |
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
At kanyang asawa at kanyang kapatid |
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
At kanyang kamag-anak na nagbigay sa kanya ng masisilungan |
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ (14)
At ng lahat-lahat ng nasa kalupaan; kung ito ang makakapagligtas sa kanya |
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
Sa anumang kaparaanan, ito ay walang saysay! Katotohanang ito ay Apoy ng Impiyerno |
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ (16)
Na bumubunot (sa ganap na pagkatupok) ng anit |
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
At tumatawag: “O mga Kafir (walang paniniwala kay Allah, sa Kanyang mga Anghel, sa Kanyang Aklat, sa Kanyang mga Tagapagbalita, sa Araw ng Muling Pagkabuhay at sa Qadar [maka-Diyos na kahihinatnan]) at, O mga Mushrik (mga mapagsamba sa diyus-diyosan, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah) na nag-aanyaya sa kanilang lahat na magsitalikod ( sa katotohanan ) at naglihis ng kanilang mukha (sa Pananampalataya).” |
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
At nagsipagtipon (ng mga kayamanan) at nagtago nito (tutol sa paggugol tungo sa Kapakanan ni Allah) |
۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
Katotohanan, ang tao (na walang pananalig) ay nilikha na lubhang mainipin (walang pasensya) |
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
Na naiinis (walang kasiyahan) kung ang kasamaaan ay sumaling sa kanya |
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
At lubhang gahaman kung ang kasaganaan ay dumatal sa kanya |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
Maliban sa mga matimtiman sa pananalangin |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
Sila na namamalagi sa kanilang pagdalangin |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ (24)
At sa kanilang kayamanan ay mayroong nakalaan |
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
Sa mga pulubi na humihingi at sa mga sawimpalad na nawalan ng ari-arian at kayamanan (at ang pinanggagalingan ng kanyang ikabubuhay ay naghigpit o umunti) |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
At sila na nananangan sa katotohanan ng Araw ng Paghuhukom o Kabayaran |
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (27)
At sila na may pangangamba sa Kaparusahan ng kanilang Panginoon |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
SapagkatangKaparusahanngkanilangPanginoonayisang bagay na kabaligtaran ng kapayapaan at katahimikan |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
At sila na nagpapanatili ng kanilang kalinisan (sa kapurihan, at umiiwas sa bawal na pakikipagtalik) |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
Maliban sa kanilang mga asawa at sa mga (babaeng alipin) na angkin ng kanilang kanang kamay, (dito) sila ay hindi susumbatan |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
Datapuwa’t ang sinuman na magnais ng higit pa rito, kung gayon, sila ang tunay na lumalabag (sa kautusan) |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
At sila na nagpapanatili ng kanilang mga pangako at kasunduan |
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
At sila na naninindigan nang matatag sa kanilang mga patotoo |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
At sila na nagbabantay sa kanilang pagdalangin nang mainam |
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ (35)
Sila nga ang papupurihan at magsisitahan sa Halamanan ng Kaligayahan (Paraiso) |
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
Kaya’t ano ang nagpapagulo sa mga hindi sumasampalataya at nagmamadali (alumpihit) na makinig sa iyo (o Muhammad), upang ikaw ay kanilang pasinungalingan at kutyain, at (gayundin) sa Aklat ni Allah (ang Qur’an) |
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
(Na nakaupo) sa mga pangkat, sa iyong kanan at sa iyong kaliwa (o Muhammad) |
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
At bawat isa kaya sa kanila ay umaasam na makakapasok sa Hardin ng Kaligayahan (Paraiso) |
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (39)
Hindi, sa anupamang kaparaanan! Sila ay nilikha Namin mula sa sangkap na kanilang batid |
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40)
Narito! Ako ay nananawagan upang saksihan ang Panginoon ng lahat ng lugar sa Silangan at Kanluran, na katiyakang Aming magagawa |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41)
Na palitan sila (sa pamamagitan ng iba) ng higit na mainam kaysa kanila; at Kami ay hindi nila magagapi sa Aming kapasiyahan |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42)
Kaya’t hayaan sila na malubog sa walang saysay na pag- uusap at palibot-libot na paglalaro, hanggang sa sapitin nila ang Araw na sa kanila ay ipinangako |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43)
Sa Araw na sila ay magsisilabas sa kanilang libingan na nagmamadali, na katulad ng pag-uunahan (karera) na marating ang punong pananda |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44)
Na ang kanilang mga mata ay nakatungo sa lupa sa pangamba at pagkaaba, ang kahihiyan ang lumulukob sa kanila (ng buo). Ito ang Araw na sa kanila ay ipinangako! 910 ProPetA noe |
