| حم (1) חא.מים (ח.מ) |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) (שבועה) בספר המבאר (את כל הדברים) |
| إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3) אכן הורדנוהו בלילה המבורך, ואכן תמיד שלחנו הזהרות |
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) בו (בלילה), מובהרים כל הדברים |
| أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) על-פי פקודתנו, מאז ומתמיד שלחנו מסרים |
| رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) ברחמים מאת ריבונך, כי הוא הכול שומע והכול יודע |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7) ריבון השמים וכל אשר ביניהם, ואם רק הייתם מאמינים בצדק |
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) אין אלוה זולתו, המחיה והממית, והוא ריבונכם וריבון אבותיכם שמימי קדם |
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) ואולם הם (אשר כפרו) משתעשעים בפקפוקיהם |
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10) לכן חכה ליום בו השמים יביאו עננים כבדים של עשן |
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) אשר יכסה את האנשים. וזה אכן יהיה עונש כואב |
| رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) אז הם יגידו: “ריבוננו! הסר מעלינו את העונש, מפני שאנחנו מאמינים!” |
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13) הכיצד תהיה להם התזכורת, לאחר שכבר בא אליהם שליח שהזהיר אותם באופן ברור |
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14) והם סובבו לו גב ואמרו: “הוא משוגע אשר למד מאחרים” |
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) אך אפילו אם היינו מקלים עליכם את העונש לזמן מה, אתם שוב תחזרו (לכפירה ולכחש) |
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16) ביום ההוא ננחית את המכה הגדולה, אנו ננקום |
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17) וכבר ניסינו לפניהם את עמו של פרעה, כאשר בא אליהם שליח נכבד |
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18) אשר אמר להם: “תנו (שחררו) לי את עבדי אללה, כי שליח נאמן אני לכם” |
| وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19) ואל תתנשאו על אללה, כי הנה באתי אליכם בהוכחות ברורות |
| وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20) ואני בקשתי מחסה אצל ריבוני וריבונכם שלא תרגמו אותי (באבנים) |
| وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21) ואם אינכם מאמינים לי, הרפו ממני |
| فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22) אז קרא אל ריבונו: אלה עם של כופרים מכחשים |
| فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23) (והשרה לו ריבונו)”הוצא את עבדיי בלילה, כי רודפים אחריכם |
| وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24) והשאר את הים חצוי, כי מאחוריכם יטבעו החיילים (של פרעה) |
| كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25) הם השאירו (מאחוריהם) שפע של גנים ומעיינות |
| وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26) שדות תבואה ומשכנים מפוארים |
| وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27) ותענוגות אשר היו בהם צוחקים (מרוב נועם) |
| كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28) כך היה, ואנו הורשנו כל זאת לבני עם אחר |
| فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29) ולא בכו עליהם השמים והארץ, ולא ניתנה להם שהות |
| وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30) וכבר חילצנו את בני-ישראל מהעונש המשפיל |
| مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31) מידי פרעה אשר היה מתייהר ומן המשחיתים |
| وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32) (ובזמנם) בחרנו בהם במודע מבין כל העולמים |
| وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33) וכבר נתנו להם אותות בהירים אשר היו מבחן עבורם |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34) אך אלה (שכפרו) אומרים |
| إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35) “אנחנו נמות פעם אחת ולא נקום לתחייה |
| فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36) הביאו נא את אבותינו (שכבר מתו מזמן) אם אתם צודקים” |
| أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37) האם הם טובים יותר מאנשי “תובע” ומאלה אשר באו לפניהם, ואשר הכחדנו אותם משום שהיו כופרים מכחשים |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38) לא בראנו לשווא את השמים ואת הארץ ואת כל מה שביניהם |
| مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39) לא בראנו אותם אלא בצדק, אך רובם אינם יודעים |
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40) אכן יום הדין נועד לכולם |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41) יום שבו לא יועיל אדון לנתיניו בכלום, והמה לא יוכלו להינצל |
| إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) אלא רק מי שירחם עליו אללה, כי הוא העזוז והרחום |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43) הנה “עץ הזקום” |
| طَعَامُ الْأَثِيمِ (44) מאכל הרעים |
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45) והוא כמתכת יצוקה הבוערת בבטן |
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) בוערת כמו מים רותחים |
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47) קחו אותו ואל מעמקי הגיהינום השליכוהו |
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48) לאחר מכן שיפכו על ראשו את עונש המים הרותחים |
| ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) טעם את העונש, אתה הוא העצום המכובד |
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50) הנה זה הוא אשר הייתם מטילים ספק בו |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51) אך היראים יהיו במקום מבטחים |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52) בגנות ומעיינות |
| يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53) ילבשו משי וקטיפה וינוחו זה מול זה |
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54) נוסף לכל זה, נשיא אותם ליפות העין (עם עור עדיו) |
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55) והם יתענגו בגן העדן על כל מיני פיחת, בשלווה ובבטחה |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56) הם לא יטעמו עוד מוות מלבד המוות הראשון. אללה ישמור אותם מעונש הגיהינום |
| فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57) בחסד מאת ריבונך, וזוהי הזכייה האדירה |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58) אכן הורדנו אותו אליך בלשונך, למען יזכרו |
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59) המתן, אז המתן, גם הם ממתינים |