| الْحَاقَّةُ (1) רגע הצדק |
| مَا الْحَاقَّةُ (2) מה הוא רגע הצדק |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (3) ומהו מכלול ידיעתך על רגע הצדק |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (4) (העמים) ת'מוד ועאד לא האמינו במהלומה הכואבת (יום הדין) |
| فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (5) באשר לת'מוד, הם הוכחדו על ידי המהלומה העוצמתית |
| وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (6) ועאד הוכחדו ברוח אלימה והרסנית |
| سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (7) אותה שלח עליהם אללה במשך שבעה לילות ושמונה ימים רצופים, ואז יכולת לראות את בני האדם מוטלים מתים כמו גזעי דקלים עקורים וחלולים |
| فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ (8) והאם ראית שנשאר מהם משהו |
| وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (9) וגם חטאו פרעה ואלה שלפניו וגם הערים שהתהפכו |
| فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً (10) הם כפרו כשליחו של אללה, והוא הנחית עליהם מהלומה קטלנית |
| إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (11) כאשר העולם הוצף במים, השטנו אתכם בתיבה הבטוחה |
| لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (12) כדי שזה יהיה לכם תזכורת, וכדי שאלה אשר בינה להם יבינו |
| فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (13) וכאשר תישמע תקיעה אחת של השופר |
| وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (14) והארץ וההרים ייעקרו וישתטחו במכה אחת |
| فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (15) באותו היום יקרה אשר יקרה |
| وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (16) ביום ההוא ייבקעו השמים ויתרופפו |
| وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (17) והמלאכים יתייצבו בקצותיהם, שמונה יישאו את כס המלכות של ריבונך מעליהם |
| يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ (18) ביום ההוא תועמדו לדין, ושום דבר אשר הסתרתם לא יישאר נסתר |
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (19) זה אשר יינתן לו ספר רישום מעשיו בידו הימנית, הוא יגיד “הנה לכם, קראו את ספרי |
| إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (20) כי ידעתי שעליי לתת דין וחשבון ” |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (21) ואכן הוא יתענג בחיים המענגים |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (22) בגן העליון |
| قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (23) שפירותיו מרובים וקרובים |
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (24) (ויאמר להם אללה): “אכלו ושתו והתענגו, מפני שנהגתם לעשות טוב בימים שעברו” |
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (25) ואולם, זה אשר יימסר לו ספר הרישום שלו בשמאלו, יאמר לי הלוואי ולא ניתן לי הספר |
| وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (26) ולא הייתי יודע מה חשבוני |
| يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27) לו רק היה מותי גם סופי |
| مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (28) רכושי לא עזר לי |
| هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (29) ואבדה סמכותי” |
| خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30) (אז יגיד אללה): “תפסוהו וכבלוהו |
| ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31) בשאול תשרפוהו |
| ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32) וכבלו אותו בשלשלת שאורכה שבעים אמה |
| إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (33) כי לא האמין באללה האדיר |
| وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (34) ולא נחלץ להאכיל את המסכן |
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35) לפיכך אין לו כאן היום חבר קרוב (שיעזור לו) |
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36) ולא יהיה לו מזון מלבד מוגלה |
| لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37) שהיא המאכל המיועד לחוטאים |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) (אללה אומר): “נשבע אני במה שאתם רואים |
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) ובמה שאינכם רואים |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40) זהו אכן דברו של שליח אציל (אמין) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ (41) לא דבר של משורר. מעט אלה המאמינים |
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (42) ולא דברו של קוסם, מה קצר הוא זיכרונכם |
| تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (43) (זה) השראת צדק מריבון העולמים |
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44) אילו היה בודה, בשמנו, אפילו דבר אחד |
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45) היינו אוחזים בו ביד ימיו |
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46) והיינו עוקרים את עורק ליבו |
| فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47) ולא יוכל איש מכם למנוע בעדנו מלהגיע אליו |
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ (48) זהו סימן תזכורת ליראים |
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ (49) ואנחנו יודעים כי יש בקרבכם מתכחשים |
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50) אך יגון הוא לכופרים |
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51) והוא הצדק המוחלטת |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52) על כן, הלל את שם ריבונך האדיר |