| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) לאיזה דיבור מלבד זה יאמינו |
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) על מה הם תוהים ביניהם |
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) על הידיעה האדירה |
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) שבנוגע אליה הם חלוקים בדעותיהם |
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) לא ולא, עוד יידעו |
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) ואף, עוד ידעו (את הצדק) |
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) הלא שיטחנו את הארץ כשטיח |
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) והלא הצבנו את ההרים ביתדות |
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) ובראנו אתכם זוגות |
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) ונתנו לכם מנוחה ומרגוע בשנתכם |
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) ועשינו את הלילה ככיסוי |
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) ואת היום עשינו לפרנסה |
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) ובנינו מעליכם שבעה (רקיעים) אימתניים |
| وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) והצבנו מהם מנורה זוהרת |
| لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) ומהעננים הורדנו מים בשפע |
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) כדי שנצמיח שם נבטים וצמחים |
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) וגנים השופעים בעלים צפופים |
| يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) אכן, יום הדין, מועדו נקבע מראש |
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) ביום ההוא, כאשר תישמע התקיעה בשופר אתם תבואו בהמוניכם |
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) והשמים ייפתחו ויהפכו לשערים |
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) וההרים יתנדפו וייעלמו כמו היו אשליה |
| لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22) אכן, גיהינום אורב וממתין |
| لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) הוא יהיה בית לרשעים |
| لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) שם הם יישארו תקופות ממושכות |
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) לא ייהנו מקרירות ומרעננת ולא ממשקה צונן |
| جَزَاءً وِفَاقًا (26) כי אם, יטעמו שם מים רותחים ונוזל מצחין |
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) כעונש המגיע להם |
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) מפני שהם מעולם לא חשבו שהם ייאלצו לתת את הדין והחשבון |
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) והם דחו את האותות וסימנינו על הסף |
| فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) אך אנחנו רשמנו כל דבר בספר |
| إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31) (אז, אנחנו נגיד להם) טעמו את הפירות המרים של חטאיכם, מפני שעכשיו אנחנו לא נעניק לכם דבר זולת עוד ועוד סבל |
| حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) אך, היראים מאללה הם הזוכים |
| وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33) הם יירשו גנים וכרמים |
| وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) ובתולות חטובות לעולם ועד |
| لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35) וגביעים אשר יעלו על גדותיהם |
| جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) שם, הם לא ישמעו יותר לשון הרע ושקרים |
| رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37) כל זה יהיה הגמול והמתנות, שיקבלו מריבונך כראוי |
| يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) ריבון השמים והארץ וכל אשר ביניהם, הרחמן אשר לאף אחד מהם אין זכות לדבר אלא ברשותו |
| ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39) ביום ההוא יתייצבו הרוח (המלאך גבריאל) והמלאכים בשורות, אף אחד לא יוכל לדבר מלבד זה שהרחמן ירשה לו, וכל אשר ידברו יהיה רק צדק |
| إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40) היום הזה ודאי יגיע, לכן, כל מי שחפץ בכך, ישוב אל ריבונו |