| إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) כאשר השמים יתבקעו |
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) וכאשר הכוכבים יתפזרו |
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) וכאשר הימים יעלו על גדותיהם |
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) וכאשר הקברים יפתחו |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) אז כל נפש תדע מה הקדימה ומה השאירה מאחור |
| يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) הוי בן אדם! מה זה הדבר אשר התעה אותך מזה אשר מקיים אותך בשפע וטוב עין |
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) אשר ברא אותך, נתן לך צורה ותכנן (ועשה) אותך |
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) בכל אופן אשר רצה הרכיב אותך |
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) ולמרות זאת אתם מתכחשים ליום הדין |
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) ואכן, ישנם שומרים הצופים בכם |
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) (שומרים) אצילים אשר מתעדים הכול |
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) והם יודעים כל מה שאתם עושים |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) הצדיקים ישכנו באושר עילאי |
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) בזמן שהרשעים יהיו בגיהינום |
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) אליו הם יכנסו ביום הדין |
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) ולעולם לא יצאו משם |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) מה אתה יודע על יום הדין |
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) ושוב, מה אתה יודע על יום הדין |
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19) זה יהיה יום אשר בו לא יהיה לאף נפש תועלת עבור נפש אחרת, והמילה ביום המיועד הוא רק לאללה |