| إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ (1) כאשר הרקיע יקרע לגזרים |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (2) וישמעו בקול ריבונם כפי שהם חייבים |
| وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) והאדמה תשתטח לחלוטין |
| وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ (4) ואת כל אשר בתוכה תוציא ותהיה ריקה |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (5) תשמע בקול ריבונה כפי שהיא חייבת |
| يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (6) הוי האנשים! אתם כל כך מתאמצים להתקרב לריבונכם, ואכן תפגשו אותו |
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ (7) זה אשר יקבל את הספר שלו בימינו |
| فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا (8) הדין וחשבון איתו יהיה קל |
| وَيَنقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا (9) וחוזר אל האנשים שלו בשמחה |
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10) וזה אשר יימסר לו הספר שלו מאחורי גבו |
| فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) הוא יתחנן לכך שהוא יוכחד לחלוטין |
| وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا (12) והוא יושלך לאש הלהבה |
| إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا (13) הוא נהג לחגוג עם חבריו |
| إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ (14) מפני שהוא מעולם לא חשב שהוא יאלץ לשוב |
| بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (15) אבל אכן הוא ישוב! אללה צפה בו לאורך כל הדרך |
| فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) אני נשבע בזוהר השקיעה |
| وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17) ובלילה ובכל אשר(הלילה) יצפין |
| وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) ובזוהרו של הירח המלא |
| لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ (19) אתם תתקדמו משלב אחד למשנהו |
| فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) אז מה איתם שהם לא מאמינים |
| وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) (מדוע) כאשר מקריאים את הקוראן עליהם הם אינם סוגדים |
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) אכן, אלה אשר נשענים על כפירה בצדק, יתכחשו לזה |
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) אך אללה יודע היסב את כל מה שהם מצפינים בלבם |
| فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24) לכן, בשר להם על העונש הכואב |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25) להוציא אלה אשר האמינו ועשו מעשי חסד, הם יקבלו גמול בלתי מוגבל |