| لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (1) אני נשבע בעיר הזאת |
| وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ (2) ואתה שוכן בעיר הזאת |
| وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ (3) ובהורה ובצאצאיו |
| لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ (4) שבראנו את האדם לטרחה |
| أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5) האם הוא סובר שלא יעלה בידי אף אחד לגבור עליו |
| يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا (6) הוא אומר: כבר בזבזתי ממון רב |
| أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7) האם הוא בצדק סובר שאף אחד לא צפה בו |
| أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ (8) האם לא בראנו לו זוג עיניים |
| وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ (9) ולשון? וזוג שפתיים |
| وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ (10) והראינו לו את שני השבילים |
| فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (11) אך, הוא לא התאמץ לעבור את המכשול |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ (12) והאם נהיר לך מה המכשול |
| فَكُّ رَقَبَةٍ (13) (המכשול) הוא לשחרר עבד |
| أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (14) או להזין (עני) בעת רעב |
| يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ (15) (להזין) יתום בעל קרבת דם |
| أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ (16) או דל במצוקה |
| ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17) ולהיות בין אלה אשר האמינו המטיפים איש לרעהו להיות סבלנים ורחומים |
| أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (18) אלה, הם שיקבלו את ספר מעשיהם ביד ימין |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (19) אך, אלה הכופרים בדברינו, הם שיקבלו את ספר מעשיהם ביד שמאל |
| عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (20) אש הגיהינום מקיפה אותם ללא מפלט |