لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1)
Жоқ, қиямет күніне ант етемін |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)
Жоқ, сөгіс беруші нәпсіге ант етемін |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3)
Адам баласы, біз сүйектерді жинай алмайды деп ойлай ма |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4)
Әрине оны саусақтарының үшіне дейін қайта жасай аламыз |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5)
Бірақ адам баласы, күнәны жалғастыра бергісі келеді |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6)
Қиямет күні қашан болады?',- деп, сұрайды |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7)
Қашан көз шағылысқан |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8)
Ай тұтылған |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9)
Күн мен ай бір араға келтірілген кезде |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10)
Адамдар сол күн: "Қашар жер қайда?",- дейді |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11)
Жоқ, әсте пана жоқ |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12)
Ол күнгі тұрақ; Раббыңның алды |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13)
Сол күні адам баласына ілгері кейін істегені білдіріледі. (С. 12-А) |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14)
Әрине адам баласы өзіне-өзі көздеуші |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15)
Егер барлық желеулерін ортаға қойса да. (Қанша сылтауратса да өз қылығы өзіне мәлім) |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16)
(Мұхаммед Ғ.С. Құран уахи етілген сәтте, тездетіп оқуға тырысқан. Б.Ж.Р.М.) (Әй Мұхаммед!) Құран түскенде оған асығып тіліңді қозғалтпа |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17)
Шын мәнінде оны жинау, оқу Бізге міндет |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18)
Ал оны Біз оқығанда, оның оқылуына ілес |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19)
Сосын оны түсіндіру Бізге міндет |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
Жоқ, олай емес. Сендер тез кететін дүниені жақсы көресіңдер |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
Ақиретті тастап, қоясыңдар |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22)
Қиямет күні, кейбір жүздер жарқылдап |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
Раббына қарайды |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
Ол күні, кейбір жүздер томсаруда болады |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
Өзіне бел үзетін қинау жасалады деп ойлайды |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
Жоқ олай емес. Жан алқымға келген кезде |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
Кім шара көреді?",- делінеді |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
Ол шын мәнінде айрылу екенін сезеді |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
Балтыры, балтырына оралады |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
Ол күні Раббы жаққа айдалады |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
Сонда ол, мойындамады да намаз оқымады |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
Бірақ, жасынға шығарып бет бұрды |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
Сосын ол, кердеңдей басып, үйіне кетті |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
Саған пәле келсін |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
Сосын сені пәле басқыр |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36)
Адам баласы бос қоя берілеміз деп ойлай ма |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
Ол, (жатырға) тамызылган бір тамшы мәни емес пе |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
Сосын ол, ұйыған қан болды. Сонда Алла жаратып бейнеледі |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39)
Сонда одан ер, әйел екі жыныс жаратты |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
Бұларды жасаған Алланың, өліктерді қайта тірілтуге югші жетпей ме |
