إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
کاتێك خۆر ده‌پێچرێته‌وه و ڕووناکی نامێنێت |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
کاتێکیش ئه‌ستێره‌کان (له خو‌لگه‌ی خۆیان) ده‌ترازێن و ده‌ده‌ن به‌یه‌کدا |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
کاتێك کێوه‌کان له شوێنی خۆیان هه‌ڵده‌که‌نرێن و به‌ملاولادا ده‌برێن |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
کاتێك حوشترانی ئاوس که ته‌مه‌نی باردارییان ده مانگه گوێیان پێنادرێت (بێگومان ئه‌و وشترانه لای عه‌ره‌ب زۆر نازدارن) |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
کاتێك گیانله‌به‌رانی کێوی و وه‌حشی و دڕنده به ده‌وری یه‌کدا کۆده‌کرێنه‌وه (ئه‌وانیش دڕندایه‌تی خۆیانیان له بیر ده‌چێته‌وه له سامناکی ئه‌و ڕۆژه) |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
کاتێك ده‌ریاکان گڕ ده‌درێن (دیاره که ته‌قینه‌وه‌ی ئه‌تۆمی ڕووده‌دات و ئاوی ده‌ریاکان ده‌بنه‌وه به هایدرۆجین و ئۆکسجین) |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
کاتێك گیانی هه‌ر که‌س ده‌گه‌رێته‌وه بۆ لاشه‌ی و جووت ده‌بێته‌وه له‌گه‌ڵیدا |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
کاتێك کچی زینده به‌چاڵکراو پرسیاری لێده‌کرێت |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
به چ گوناهێك، به چ تۆمه‌تێك کوژرا؟ |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
کاتێك نامه‌ی کرده‌وه‌کان واڵا ده‌کرێت |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
کاتێك ئاسمان لاده‌برێن و داده‌ماڵرێن |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
کاتێك دۆزه‌خ داده‌گیرسێت و تاوده‌درێت |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
کاتێك به‌‌هه‌شت نزیك ده‌خرێته‌وه (له خواناسان) |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
ئیتر ئه‌و کاته هه‌رکه‌س ده‌زانێت چی ئاماده کردووه و چ توێشوویه‌کی پێیه |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
سوێند به‌و ئه‌ستێرانه‌ی که په‌نهان ده‌بن و ون ده‌بن له‌چاو، یاخود به‌هۆی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی و خۆیانه‌وه (به‌هۆی هه‌ڵهاتنی خۆره‌وه) ون ده‌بن |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
به‌و هه‌سارانه‌ی که په‌نا ده‌گرن و دیار نامێنن |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
به‌و شه‌وه‌ی که دادێت و تاریکایه‌که‌ی ڕوومان تێده‌کات |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
به به‌ره‌به‌یان که پشووی تێدێت، وه‌کو زینده‌وه‌رێك ئاهی تێدێته‌وه و ده‌ست ده‌کات به هه‌ناسه‌دان و ژیان و ڕووناکیه‌که‌ی ده‌رده‌که‌وێت |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
(سوێند به‌وانه هه‌مووی) به‌ڕاستی، بێ دوودڵی ئه‌م قورئانه له‌زاری نێردراوێکی به‌ڕێزه‌وه‌یه (که جوبره‌ئیله) |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
خاوه‌نی هێزو ده‌سه‌ڵاته و لای خاوه‌نی عه‌رش، فریشته‌یه‌کی پایه‌داره |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
فه‌رمانڕه‌وایه له‌وێ، هه‌روه‌ها ئه‌مین و دڵسۆزه له کاره‌کانیدا |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
دڵنیابن که هاورێکه‌تان { محمد (صلی الله علیه وسلم) } شێت نیه و (له‌که‌ماڵی ژیریدایه) |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
بێگومان محمد (صلی الله علیه وسلم) جوبره‌ئیلی بینی به ئاشکرا له ئاسۆی نومایاندا |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
هه‌رچی پێ ده‌گات، له جیهانی نهێنی و شاراوه‌کانه‌وه، لێتان ناشارێته‌وه و ڕاستیتان پێ ڕاده‌گه‌یه‌نێت چونکه هه‌رگیز له گه‌یاندنی په‌یامه‌که‌یدا ڕژدو ڕه‌زیل نیه |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
ئه‌م قورئانه گوفتاری شه‌یتانی نه‌فرین لێکراو نیه |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
ئیتر بۆ کوێ ده‌چن؟ ڕوو ده‌که‌نه کوێ؟ ڕوو ده‌که‌نه کێ؟ |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
ئه‌م قورئانه ته‌نها یادخه‌ره‌وه‌یه بۆ سه‌رجه‌م دانیشتووانی زه‌وی (بۆ په‌ری و ئاده‌میزاد له هه‌موو سه‌رده‌مه‌کاندا) |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
بۆ ئه‌وانه‌تان که ده‌یانه‌وێت ڕێبازی ڕاست و دروست بگرنه‌به‌ر |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
ویستی ئێوه‌ش نایه‌ته دێته دی مه‌گه‌ر کاتێك خوای په‌روه‌ردگاری جیهانیان بیه‌وێت، (هه‌رکه‌س ویستی خێری هه‌بێت خوای گه‌وره سه‌ربه‌رستی لێ زه‌وت ناکات، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا هه‌ر ئه‌وه پێش دێت که ویستی خوای له‌سه‌ره و توانای تێگه‌یشتنمان له نهێنی و شاراوه‌کا‌ن زۆر سنوورداره) |
