ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1)
Nûn. (Arşa van tîpên di serê ferkeran da hatine hey Yezdan dizane) Bi nûn û nivîsdarok û bi nivîsandina, ku (bi nivîsdarokê) tê rêz kirinê |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2)
(Muhemmed!) tu bi qencîneke Xuda yê xwe tepa nakebî |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3)
Bi rastî ji bona te ra kiryeke bê paşî heye |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4)
Bi rastî tu li ser xûyekî mezinî |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5)
Îdî tuyê jî (di nêzîk da) bibînî ewanê jî, bibînin |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6)
Ka kîjan ji we (herdu destan ji rêya rast) darketîye (tepa ketîye) |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7)
Bi rastî Xuda yê te bi xweber ça bi wanê hatine (rîyarast) çêtir dizan e, bi wanê, ku ji rêya wî der- ketine jî çêtir dizan e |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8)
Îdî (Muhemmed!) tu bigotina virekan nek e |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9)
Ewan hiz kirine, ku tu bi wan ra bi nermayî derbas bikî, îdî ewan jî bi wa ra bi nermayî derbas bikin (carna tu bi gotina wan, carna jî ewan bi gotina te bikin) |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (10)
(Muhemmed!) hemî (kesên) sond xwarin e riswa |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
Gotegotê bi navok (di nava kesan da) axiftinan digerîn e |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
Nahêle (kes) qencîyan bike, ji tuxûbê xwe borî û gonehkar |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
Ku bi hêrs in ji piştî hêrsê jî bê nişan e |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
Ji ber ku bi mal û kur in, tu bi gotina (wan) neke. Loma, ewan ji tuxûbê xwe borîne rast nînin |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
Gava berateyên me ji wî ra tê xwundinê (aha) dibêje,"Evanan çîvanokê berêne |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
Di nêzîk da emê li ser pozê wî durufê daynin |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
Bi rastî me ça hevrîne rêz û baxan ceribandibûn. Kanê wan sond xaribûn, ku ewanê di serê sibehê da (darê bostanê xwe biweşînin) |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
Qey ewan tu tişt ji hev venediqetandin (ne digotin: Heke Xuda hez bike) |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
Îdî ewan bi xweber jî hêj razaîbûne li ser wan da aşîtek ji Xuda yê te çerixî |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
Îdî rêz û baxê wan wekî pirêzên zevîyan man e |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ (21)
Ewan di sibehê da qîrdane hev |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ (22)
Ku hûnê herin (daran) daweşînin; zû herin hûn dereng man e, gotine |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ (23)
Îdî ewan rabûne çûne, di nava hev da bi dizî axiftin e |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ (24)
Di îro da bila tu xezan (di rêz û baxçe da) neyê bal me |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ (25)
Ewan zû çûn. Guman dikirin, ku dişîn qe tu xezanî nexne baxçê xwe |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (26)
Îdî gava ewan çûne (bostanê xwe) dîtine (aha) gotine: "Bi rastî me rêya rast wuda kirîye |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27)
Bi rastî em di berê da ji wî (bostanî) hatine bê par kirinê |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28)
Ewê nîvwarê ji wan (ji bona wan ra aha) gotîye: "Qey min ji bona we ra negot; gotî hûn Xuda yê xwe ji kêmasîyan paqij bikin |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (29)
Ewan jî (aha) gotine; "Xuda yê me! bi rastî em te ji kemasîyan paqij dikin, loma bi rastî em ji cewrkaran bûne |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30)
Îdî hinekê ji wan berê xwe dane hinekên wan li hev tilf kirine |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ (31)
(Ji hev ra aha) aha gotina, "Xwalî li me be! bi rastî em ji avarû derketibûn |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32)
Dibe ku Xuda yê me di şûna wan da ji wan çêtir bide me. Loma bi rastî em ji Xuda yê xwe hêj ji wan çêtir dixwazin |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (33)
Şapat ahane! heke ewan bizanin şapata para da hêj meztir e |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (34)
Bi rastî ji bona Xuda parizan, li bal Xuda yê wan, behişta xarinan heye |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ (35)
Îdî qe em misilmanan û guneh karan wekî hev digirin |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (36)
(Gelî filan!) hûn ça berewanî dikin (ewan wekî hev digirin) |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ (37)
Qey ji bona we ra pirtûkek heye! hûn (di wê pirtûkê da) evan biryaran dixûnin |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (38)
Bi rastî hûn çi bibêjin, ji bona we ra di wê pirtûkê da heye |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (39)
Maqey heya roya qarsê ji bona we ra me sond xwarîye, ku hûn bi çi berewanî bikin, ewa berewanî ya ji bona we ra heye |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ (40)
(Muhemmed! tu ji wan aha) pirs bike, ka ji wan kîjan dibe gerewa vê gotinê |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (41)
Qey Ji bona wan ra (divê axiftinê da) hempayê wan hene? Îdî heke ewan (di doza xwe da) rast in, bila hempayê xwe jî bînin |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ (42)
Di roya, ku deling ji bazûyan tê hildanê (temtêla wan zor dibe) ewan li bal kunde birinê da têne gazî kirinê, îdî ewan nikarin kunde beherin (loma danê wî borîye) |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43)
Çavê wan ji tirsa ketîye, rûreşîk bi wan digirtîye. Bi sond! Ewan hêj zende bûne, li bal kunde birinê da hatine gazî kirinê (lê kude ne birine) |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44)
Îdî (Muhemmed!) tu ewanê, ku vê (Qur´an ê) didine derewdêrandinê ji min ra bihêle (dest ji wan berde) emê ewn bi pêpelîk di wî cîyî qe ewan pê nizanbin nêzîkê (aşîtê) bikin |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)
Ez ji bona wan ra dem didim. Bi rastî defika min (ji bona wan ra ) bi hêz e, (kê bikeve îdî dernakeve) |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (46)
Qey (Muhemmed!) tu ji wan kirya (pêxembrî ya xwe) dixwazî, îdî ewan jî, ji deyn dayînê giran bûne (nikarin kirya te bidin) |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47)
Qey li bal wan (xezîna bi ne xûyan) heye, îdî ewan jî, (ji wan ne xûyan) dinivîsin |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ (48)
Îdî tu ji bona berewani ya Xuda yê xwe hew bike û tu jî wek hevrîyê masîyê (Yunis) neke. Gava (Yunis) ji kulan tijî bûye (ji Xuda) lava kirîye |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49)
Heke ji Xuda yê wî qencîyek negîhişta wi, wê di çoleke rût da bi rexnî bihata avêtinê |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)
Îdî (wusa nebû) loma Xuda yê wî (lava ya wî) litê kir. Îdî (Xuda yê wî) ewa xiste ji aştîkaran |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (51)
Ewanê bûne file hane! Gava ewan (xwendina Qur´an ê) dibihîstin, nêzîk dibû, ku ewan te bi çavê xwe welgerînin. Ewan (aha) digotin: "bi rastî (Muhemmed) tepa dikebe |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)
Lê (Qur´an) bi xweber jî, ji bona hemû heyan şîretk e (hatîye şandinê) |
