×

Surah As-Saaffat in Macedonian

Quran Macedonian ⮕ Surah Assaaffat

Translation of the Meanings of Surah Assaaffat in Macedonian - المقدونية

The Quran in Macedonian - Surah Assaaffat translated into Macedonian, Surah As-Saaffat in Macedonian. We provide accurate translation of Surah Assaaffat in Macedonian - المقدونية, Verses 182 - Surah Number 37 - Page 446.

بسم الله الرحمن الرحيم

وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1)
Се колнам во наредените во редови
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2)
и во тие што одвраќаат
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3)
и во тие што Опомената ја читаат
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4)
вашиот Бог навистина е Еден
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5)
Господар на небесата и на Земјата и на тоа што е меѓу нив и Господар на истокот
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6)
Ние најблиското небо до вас со сјајни ѕвезди го украсивме
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7)
и го чуваме од секој бунтовен шејтан
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8)
да не го прислушкува друштвото највисоко; нив од сите страни ги гаѓаат
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9)
за да ги истераат: нив ги чека страдање непрекидно
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10)
а тој што нешто ќе зграби – огнена светилка ќе го стигне
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11)
Прашај ги дали е потешко тие да бидат создадени или сето останато што сме го создале? – Нив ги создаваме од леплива глина
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12)
Ти се восхитуваш, а тие се исмејуваат
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13)
а кога им се упатуваат совети, тие не ги прифаќаат
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14)
и кога доказот ќе го видат, тие едни со други на исмејување се поттикнуваат
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15)
и велат: „Ова не е ништо друго, туку вистинска магија
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16)
Зарем кога ќе изумреме и кога коски и земја ќе станеме, зарем ние навистина ќе бидеме оживеани
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17)
и нашите предци дамнешни?“
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18)
Кажи: „Да, а ќе бидете и понижени!“
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19)
Тоа ќе биде само еден глас и сите одеднаш ќе прогледаат
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20)
и ќе речат: „Тешко нам, ова е Судниот ден!“
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
Да, ова е Денот на судот во кој вие не верувавте
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22)
Соберете ги неверниците и тие што со нив се дружеа и тие коишто ги обожуваа
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23)
покрај Аллах, и покажете им го патот кој води кон џехеннемот
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24)
и сопрете ги. Тие ќе бидат прашани
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25)
„Што ви е, зошто едни на други не си помогнете?“
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26)
Но тој Ден тие сосема ќе се препуштат
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27)
и едни на други ќе си префрлуваат
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28)
„Вие нè лажевте.“
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29)
„Не ве лажевме,“ – ќе одговорат – „туку вие не сакавте да верувате
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30)
а никаква власт над вас немавме, бунтовен народ бевте
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
и зборот на Господарот наш дека навистина казна ќе искусиме - се исполни над нас
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
а во заблуда ве повикувавме бидејќи и самите бевме во заблуда.“
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
И тие тој Ден заедно на мака ќе бидат
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
бидејќи Ние така ќе постапиме со злосторниците
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
Кога им се велеше: „Само Аллах е Бог!“ – тие беа вообразени
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36)
и говореа: „Зарем да ги напуштиме божествата наши поради еден луд поет?!“
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37)
А не е така, тој дојде со Вистината и потврдува дека сите пратеници дошле со Вистината
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38)
а вие сигурно болно страдање ќе искусите
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39)
како сте работеле, така ќе бидете казнети
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
А Аллаховите искрени робови
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41)
посебно снабдување ќе имаат
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42)
разновидно овошје, и ќе бидат почестени
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43)
во џеннетските градини за насладување
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44)
на диваните, едни кон други
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45)
ќе бидат послужени со пијалак – од изворите кои постојано ќе течат
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46)
бел и пријатен за тие што ќе го пијат
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47)
од него нема опиеност да има и од него умот нема да се губи
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48)
Покрај нив ќе бидат тие што пред себе ќе гледаат, со прекрасни очи
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49)
како да се јајца заштитени
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50)
И тие еден со друг ќе се распрашуваат
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
и едниот од нив ќе рече: „Имав еден другар
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52)
кој велеше: „Зарем ти веруваш
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53)
дека навистина, кога ќе умреме и кога земја и коски ќе станеме, сметка ќе полагаме?“
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54)
„Сакате ли да погледнете?“
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55)
И тој ќе погледне, и него среде џехеннемот ќе го здогледа
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56)
„Се колнам во Аллах,“ – ќе рече – „за малку ќе ме упропастеше
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57)
да не беше милоста на Господарот мој, и јас сега ќе се мачев.“
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58)
„А ние, нели, веќе нема да умираме
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59)
Еднаш умревме – веќе нема да бидеме мачени
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60)
тоа, навистина, голем успех ќе биде!“
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61)
За вакво нешто нека се трудат трудбениците
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62)
А дали е подобра таа гозба или дрвото Зеккум
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63)
кое на насилниците како казна им го одредивме
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64)
Тоа е дрво кое расте среде џехеннемот
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65)
плодот му е како главите шејтански
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66)
Тие со него ќе се хранат и стомаците свои со него ќе ги полнат
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67)
па со зовриена вода тоа ќе им се измеша
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68)
а потоа, сигурно, пак во џехеннемот ќе се вратат
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69)
Тие татковците свои во заблуда ги затекнаа
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70)
па и тие по стапките нивни продолжија
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71)
А и пред нив повеќето древни народи во заблуда беа
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72)
иако Ние им ги праќавме тие што ги опоменуваа
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
затоа, погледни каков беше крајот на тие што беа опоменати
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74)
не беше така само со Аллаховите искрени робови
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
А кога Нух нè повика, Ние убаво се одѕвивме
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
него и семејството негово од тешка неволја ги спасивме
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77)
и само потомците негови во живот ги оставивме
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
и кај поколенијата подоцнежни споменот му го сочувавме
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
„Мир за Нух од сите светови!“
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
Ете, така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
тој беше Наш роб, верник
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
а другите потоа ги потопивме
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83)
Со иста вера како него беше и Ибрахим
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84)
кога на Господарот свој со искрено срце Му дојде
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85)
кога на таткото свој и на народот свој му рече: „Што обожувате вие
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86)
Зарем лажни божества наместо Аллах сакате
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87)
И што мислите за Господарот на световите?“
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88)
И тој фрли поглед кон ѕвездите
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)
и рече: „Јас сум болен, навистина.“
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90)
а тие од него, вртејќи му грб, си отидоа
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91)
а тој кај киповите нивни се прикраде, па рече: „Зошто не јадете
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92)
Што ви е, зошто не зборувате?“
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93)
И скришно им пријде со десната рака удирајќи ги
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94)
па народот со трчање му дојде
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95)
„Како можете да ги обожувате тие што самите ги резбате?“ – запраша
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96)
кога Аллах ве создава и вас и тоа што го правите?“
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97)
„Подгответе за него клада,“ – повикаа – „па во оган фрлете го!“
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
И сакаа да го мачат, но Ние нив ги направивме понижени
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99)
„Одам таму каде што Господарот мој ми нареди.“ – рече - „Тој каде што треба ќе ме упати
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100)
Господару мој, подари ми честито потомство!“
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101)
И Ние го израдувавме со момче со благ карактер
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
И кога тој порасна толку што во работата почна да му помага, Ибрахим рече: „О, синко мој, на сон видов дека треба да те заколам, па што мислиш ти?“ – „О, татко мој,“ - рече – „постапи како што ти се наредува; ќе видиш, ако даде Бог, дека ќе бидам трпелив.“
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
И кога двајцата послушаа, и кога тој со челото на земја го положи
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
Ние го повикавме: „О, Ибрахиме
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
ти сонот свој оствари го; - а Ние вака ги наградуваме тие што прават добри дела
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106)
тоа, навистина, беше очигледно искушение!“
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107)
Со голем курбан го искупивме
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108)
и кај поколенијата подоцнежни спомен му сочувавме
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109)
„Нека е во мир Ибрахим!“
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110)
Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111)
а тој, навистина, беше Наш роб, верник
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112)
и го израдувавме со Исхак, веровесник и човек добар
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113)
и го благословивме и него и Исхак; а меѓу потомците нивни има верници и такви кои на себеси очигледно насилство чинат
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114)
И на Муса и на Харун благодати им дадовме
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115)
па и нив и народот нивен од неволја голема ги спасивме
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116)
и им помогнавме и тие беа победници
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117)
и Книга јасна им дадовме
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)
и двајцата на Вистинскиот пат ги упативме
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119)
и кај поколенијата подоцнежни спомен им сочувавме
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120)
„Нека се во мир Муса и Харун!“
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121)
Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)
а тие двајца, навистина, беа робови Наши, верници
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123)
И Илјас беше Пратеник
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Кога тој му рече на народот свој: „Зар не се плашите
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125)
Зарем на Бал му се молите, а најубавиот Создател го оставате
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126)
Аллах, Господарот свој и Господарот на вашите древни предци?“
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
Тие лажливец го нарекоа и затоа, сигурно, сите тие во Огнот ќе бидат фрлени
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
но не тие Аллахови робови кои Му беа предани
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
И кај поколенијата подоцнежни спомен му сочувавме
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
„Нека е во мир Илјас!“
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
Ете така Ние ги наградуваме тие што прават добри дела
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
а тој беше роб Наш, верник
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
И Лут беше Пратеник
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
Кога Ние него и целото негово семејство го спасивме
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
освен старицата, таа настрада со тие што настрадаа
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
а останатите ги уништивме
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137)
и вие покрај населбите нивни поминувате и дење
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
и ноќе, па зошто не се вразумите
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
И Јунус беше Пратеник
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
Кога тој избега на бродот преполн
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
и со нив фрли коцка и коцката падна на него
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
и рибата го проголта, а беше заслужил прекор
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
и да не беше еден од тие што Аллах Го слават и Го величаат
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
сигурно ќе останеше во утробата нејзина до Денот на оживувањето
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
И Ние го исфрливме на едно пусто место, а тој беше болен
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146)
и сторивме над него да израсне една тиква
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
и го пративме на стотина илјади луѓе, и повеќе
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
и тие поверуваа, и ним им дадовме до рокот одреден да уживаат
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
А прашај ги: „Зарем за Господарот твој ќерки, а за нив синови
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
зарем во нивно присуство мелеците како жени ги создадовме?“
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Ете, тие, поради тоа што лажат, говорат
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
„Аллах родил.“ – тие се навистина лажливци
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
Зарем ги избра ќерќите пред синовите
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
Што ви е, како така расудувате
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
Зарем нема да се вразумите
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156)
Или вие можеби имате очигледен доказ
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157)
Донесете ја Книгата своја, ако вистината ја зборувате
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
Многубошците помеѓу Него и џинните сродство воспоставуваат, а џинните одамна знаат дека тие што зборуваат така ќе бидат фрлени во огнот
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
чист е Аллах и далеку е од тоа како што тие Го опишуваат
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
Аллаховите искрени робови тоа не го прават
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
Но, ниту вие, со тие што ги обожувате
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
не можете во врска со нив никого во заблуда да го заведете
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
освен тој што и онака во огнот ќе гори
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164)
„Секому од нас местото му е одредено
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
ние сме во редови наредени
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
и само Него Го славиме и Го величаме!“
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
А тие велеа
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168)
„Да имавме ние Книга како што имаа претходните народи
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
сигурно ќе бевме Аллахови искрени робови!“
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Но, во Куранот не сакаа да поверуваат, и ќе знаат тие
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
А зборот Наш е веќе претходно кажан на робовите Наши, Пратениците
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172)
Тие ќе бидат, навистина, потпомогнати
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
и војската Наша сигурно ќе биде победник
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
Затоа тргни се од нив некое време
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
и набљудувај ги, и тие ќе набљудуваат
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
Зарем тие казната Наша да ја избрзуваат
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177)
Кога таа ќе ги стигне, лошо утро ќе им осамне на тие што беа опоменати
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
Затоа тргни се од нив некое време
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
и набљудувај, и тие ќе набљудуваат
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
Славен е Господарот твој, Господар на достоинството, и високо над тоа што Му го припишуваат тие
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
И нека е селам на Пратениците
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
и благодарноста Му припаѓа на Аллах, Господарот на световите
❮ Previous Next ❯

Surahs from Quran :

1- Fatiha2- Baqarah
3- Al Imran4- Nisa
5- Maidah6- Anam
7- Araf8- Anfal
9- Tawbah10- Yunus
11- Hud12- Yusuf
13- Raad14- Ibrahim
15- Hijr16- Nahl
17- Al Isra18- Kahf
19- Maryam20- TaHa
21- Anbiya22- Hajj
23- Muminun24- An Nur
25- Furqan26- Shuara
27- Naml28- Qasas
29- Ankabut30- Rum
31- Luqman32- Sajdah
33- Ahzab34- Saba
35- Fatir36- Yasin
37- Assaaffat38- Sad
39- Zumar40- Ghafir
41- Fussilat42- shura
43- Zukhruf44- Ad Dukhaan
45- Jathiyah46- Ahqaf
47- Muhammad48- Al Fath
49- Hujurat50- Qaf
51- zariyat52- Tur
53- Najm54- Al Qamar
55- Rahman56- Waqiah
57- Hadid58- Mujadilah
59- Al Hashr60- Mumtahina
61- Saff62- Jumuah
63- Munafiqun64- Taghabun
65- Talaq66- Tahrim
67- Mulk68- Qalam
69- Al-Haqqah70- Maarij
71- Nuh72- Jinn
73- Muzammil74- Muddathir
75- Qiyamah76- Insan
77- Mursalat78- An Naba
79- Naziat80- Abasa
81- Takwir82- Infitar
83- Mutaffifin84- Inshiqaq
85- Buruj86- Tariq
87- Al Ala88- Ghashiya
89- Fajr90- Al Balad
91- Shams92- Lail
93- Duha94- Sharh
95- Tin96- Al Alaq
97- Qadr98- Bayyinah
99- Zalzalah100- Adiyat
101- Qariah102- Takathur
103- Al Asr104- Humazah
105- Al Fil106- Quraysh
107- Maun108- Kawthar
109- Kafirun110- Nasr
111- Masad112- Ikhlas
113- Falaq114- An Nas