| وَالضُّحَىٰ (1) Се колнам во утрото |
| وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ (2) и во ноќта кога ќе стивне |
| مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ (3) Господарот твој не те напуштил и не те замразил |
| وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ (4) Оној свет, навистина, е подобар за тебе од овој свет |
| وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ (5) а Господарот твој тебе сигурно ќе ти даде, па ќе бидеш задоволен |
| أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ (6) Зарем ти не беше сираче, па Тој те заштити |
| وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ (7) И за вистинската вера не знаеше, па Тој те упати |
| وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ (8) И сиромашен беше, па Тој те збогати |
| فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ (9) Затоа сирачето немој да го понижиш |
| وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ (10) а просјакот немој да го одбиеш |
| وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ (11) и за благодатите на Господарот твој кажувај |