لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1)
१. मी शपथ घेतो कयामतच्या दिवसाची |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)
२. आणि मी शपथ घेतो, धिःक्कार करणाऱ्या मना (आत्म्या) ची |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3)
३. काय मनुष्य असा विचार करतो की आम्ही त्याची हाडे एकत्र करणारच नाहीत |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4)
४. होय अवश्य करू, आम्हाला सामर्थ्य आहे की त्याच्या बोटांचे एक एक पेर ठीक करावे |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5)
५. परंतु मनुष्य तर इच्छितो की पुढे अवज्ञा आणि अवहेलना करीत राहावे |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6)
६. विचारतो की कयामतचा दिवस केव्हा येईल |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7)
७. तर जेव्हा डोळे जडवत होतील |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8)
८. आणि चंद्र निस्तेज होईल |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9)
९. आणि सूर्य व चंद्र एकत्र केले जातील |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10)
१०. त्या दिवशी मनुष्य म्हणेल की आज पळून जाण्यास जागा कोठे आहे |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11)
११. नाही नाही, आश्रय घेण्याचे कोणतेही ठिकाण नाही |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12)
१२. आज तर तुझ्या पालनकर्त्याकडेच (आश्रयाचे) ठिकाण आहे |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13)
१३. आज माणसाला, त्याने जे काही पुढे पाठविले आणि जे काही मागे सोडले, त्याविषयी अवगत करून दिले जाईल |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14)
१४. किंबहुना मनुष्य स्वतःच स्वतःवर प्रमाण आहे |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15)
१५. मग तो कितीही सबबी सादर करीत असला तरी |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16)
१६. (हे पैगंबर!) तुम्ही कुरआनास त्वरित तोंडी पाठ करण्यासाठी आपल्या जीभेला (घाईने) हलवू नका |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17)
१७. त्यास एकत्र करणे आणि (तुमच्या तोंडून) पठण करविणे आमची जबाबदारी आहे |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18)
१८. (यास्तव) आम्ही जेव्हा त्याचे पठण संपवू तेव्हा तुम्ही त्याच्या पठणाचे अनुसरण करा |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19)
१९. त्यास स्पष्ट करणे आमचे काम आहे |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20)
२०. नव्हे, तुम्ही तर लवकर प्राप्त होणाऱ्या (जगा) शी प्रेम राखता |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21)
२१. आणि आखिरतला सोडून बसला आहात |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22)
२२. त्या दिवशी अनेक चेहरे ताजे टवटवीत (व तेजस्वी) असतील |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23)
२३. आपल्या पालनकर्त्याकडे पाहत असतील |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24)
२४. आणि कित्येक चेहरे त्या दिवशी (कुरुप आणि) उदास असतील |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25)
२५. समजत असतील की त्यांच्याशी कंबर तोडणारा व्यवहार केला जाईल |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26)
२६. नाही नाही जेव्हा (प्राण) कंठाशी पोहचतील |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27)
२७. आणि सांगितले जाईल की कोणी झाड फुंक (तंत्र मंत्र) करणारा आहे |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28)
२८. आणि त्याने खात्री केली की ही वियोगाची वेळ आहे |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29)
२९. आणि पोटरीशी पोटरी बिलगेल |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30)
३०. आज तुझ्या पालनकर्त्याकडे जायचे आहे |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31)
३१. तेव्हा त्याने ना तर समर्थन केले, ना नमाज अदा केली |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32)
३२. उलट खोटे ठरविले आणि विमुख झाला |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33)
३३. मग आपल्या कुटुंबियांकडे तोऱ्यात गेला |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34)
३४. खेद आहे तुझ्याबद्दल! पश्चात्ताप आहे तुझ्यावर |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35)
३५. पुन्हा दुःख आहे आणि दुर्दशा आहे तुझ्यासाठी |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36)
३६. काय मनुष्य असे समजतो की त्याला व्यर्थ असे सोडून दिले जाईल |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37)
३७. काय तो एक गाढ पाण्याचा थेंब नव्हता, जो टपकविला जातो |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38)
३८. मग तो रक्ताचा गोळा बनला, मग (अल्लाहने) त्याला निर्माण केले आणि योग्यरित्या बनविले |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39)
३९. मग त्यापासून जोडी अर्थात नर-मादा बनविले |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40)
४०. काय (अल्लाह) या गोष्टी समर्थ नाही की मेलेल्यास जिवंत करावं |
