الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ (1)
Alif. Lam. Ra. To sa znaki Ksiegi i Koranu jasnego |
رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ (2)
Byc moze, ci, ktorzy nie uwierzyli, chcieliby byc muzułmanami |
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (3)
Pozostaw ich niech oni jedza i ciesza sie uzywaniem i niech zwodzi ich nadzieja! Oni niebawem sie dowiedza |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ (4)
I nie zniszczylismy zadnego miasta, ktorego los nie byłby przesadzony wiadomym pismem |
مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (5)
Zaden narod nie wyprzedzi swego terminu ani tez go nie opozni |
وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ (6)
Oni powiedzieli: "O ty, ktoremu zostało dane napomnienie! zaprawde, jestes opetany |
لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (7)
Dlaczego nie przyjdziesz do nas z aniołami, jesli jestes z liczby prawdomownych |
مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُّنظَرِينَ (8)
My nie posyłamy aniołow inaczej, jak tylko z prawda, i niewierni wowczas nie otrzymaja zwłoki |
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (9)
Zaprawde, My posłalismy napomnienie i My jestesmy jego strozami |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ (10)
I wysłalismy juz posłancow przed toba pomiedzy społecznosci dawnych ludow |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (11)
Ale kazdy posłaniec, ktory do nich przyszedł, był wysmiewany |
كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (12)
W ten sposob My sprawiamy, iz to przenika w serca grzesznikow |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ (13)
Oni nie wierza w niego, a juz przemineła tradycja przodkow |
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ (14)
Jeslibysmy nawet otwarli im brame nieba i oni by tam wstepowali |
لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ (15)
To i tak powiedzieliby: "Nasze spojrzenia zostały zamroczone albo tez jestesmy ludzmi zaczarowanymi |
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ (16)
Umiescilismy na niebie konstelacje i ozdobilismy je dla patrzacych |
وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (17)
Ochronilismy je tez przed szatanem przekletym |
إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ (18)
A jesli kto podsłuchuje ukradkiem, to postepuje za nim płomien jasniejacy |
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ (19)
A ziemie rozpostarlismy i rzucilismy na nia solidnie stojace; i sprawilismy, iz wyrosła na niej wszelka rzecz wywazona |
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ (20)
I przygotowalismy na niej wszelkie srodki do zycia, dla was i dla tych, ktorych wy nie zaopatrujecie |
وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ (21)
I nie ma zadnej rzeczy, ktorej nie posiadalibysmy pełne skarby; My zsyłamy ja tylko według wiadomej miary |
وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ (22)
My posyłamy wiatry uzyzniajace, My spuszczamy z nieba wode i dajemy ja wam do picia, lecz nie wy jestescie jej straznikami |
وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ (23)
Zaprawde, My dajemy zycie i My sprowadzamy smierc; My jestesmy dziedzicami wszystkiego |
وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (24)
My znamy dobrze tych sposrod was, ktorzy sie wysuwaja naprzod, i znamy takze tych, ktorzy pozostaja w tyle |
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (25)
Zaprawde, twoj Pan ich zbierze! Zaprawde, On jest madry, wszechwiedzacy |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (26)
My stworzylismy człowieka z suchej gliny, z ukształtowanego mułu |
وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ (27)
A dziny stworzylismy wczesniej z ognia palacego |
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (28)
I oto powiedział twoj Pan do aniołow: "Ja stwarzam człowieka z suchej gliny, z uformowanego mułu |
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (29)
A kiedy go ukształtuje harmonijnie i tchne w niego z Mojego ducha, to padnijcie przed nim, wybijajac pokłony |
فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (30)
I pokłonili sie aniołowie wszyscy razem |
إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (31)
Z wyjatkiem Iblisa; on odmowił przyłaczenia sie do tych, ktorzy wybijaja pokłony |
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ (32)
Powiedział Pan: "O Iblisie! Coz z toba, iz nie jestes z tymi, ktorzy wybijaja pokłony |
قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ (33)
On powiedział: "Ja nie bede wybijał pokłonow przed człowiekiem, ktorego stworzyłes z suchej gliny, z uformowanego mułu |
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (34)
Powiedział: "Wychodz wiec stad! Jestes przeklety |
وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (35)
I, zaprawde, przeklenstwo nad toba az do Dnia Sadu |
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (36)
On powiedział: "Panie moj! Udziel mi zwłoki do Dnia, kiedy ludzie beda wskrzeszeni |
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ (37)
Powiedział: "Badz wiec wsrod tych, ktorym dano oczekiwac |
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (38)
Az do Dnia czasu oznaczonego |
قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (39)
On powiedział: "Panie moj! za to, iz sprowadziłes mnie z drogi, ja bede im upiekszał to, co jest na ziemi, i z pewnoscia wszystkich sprowadze z drogi |
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (40)
Z wyjatkiem tych sposrod Twoich sług, ktorzy sa szczerze oddani |
قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ (41)
Powiedział Pan: "To jest dla Mnie droga prosta |
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ (42)
Oto Moi słudzy! Ty nie masz nad nimi zadnej władzy, oprocz tych sposrod bładzacych, ktorzy pojda za toba |
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ (43)
Zaprawde, Gehenna to miejsce spotkania ich wszystkich |
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ (44)
Posiada ona siedem bram; do kazdej bramy jest przydzielona jakas ich czesc |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (45)
Zaprawde; bogobojni znajda sie wsrod ogrodow i zrodeł |
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ (46)
Wejdzcie tutaj w pokoju - bezpieczni |
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (47)
I zabralismy wszelka nienawisc tkwiaca w ich piersiach. Jak bracia, beda spoczywac na łozach zwroceni ku sobie twarza w twarz |
لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ (48)
Nie dotknie ich tam zadne zmeczenie i nie beda stamtad wypedzeni |
۞ نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (49)
Obwiesc Moim sługom, iz Ja jestem Przebaczajacy, Litosciwy |
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ (50)
Zaprawde, Moja kara jest kara bolesna |
وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ (51)
I obwiesc im o gosciach Abrahama |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ (52)
Oto oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokoj!" On powiedział: "Doprawdy, my sie was obawiamy |
قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (53)
Oni powiedzieli: "Nie obawiaj sie! Przynosimy ci radosna wiesc o madrym chłopcu |
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54)
On powiedział: "Czy doprawdy obwieszczacie mi te radosna wiesc, kiedy osiagnałem juz podeszły wiek? W imie czego wiec przynosicie mi te radosna wiesc |
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ (55)
Powiedzieli: "Obwieszczamy ci radosna wiesc w całej prawdzie. Nie badz wiec z liczby tych, ktorzy rozpaczaja |
قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ (56)
Powiedział: "A kto watpi w miłosierdzie swego Pana oprocz tych, ktorzy zabładzili |
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (57)
Powiedział: "A jaka jest wasza sprawa, o posłancy |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (58)
Oni powiedzieli: "Oto zostalismy wysłani do ludu grzesznikow |
إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ (59)
Ale nie do rodziny Lota: my wyratujemy ja cała |
إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ (60)
Oprocz jego zony. Zdecydowalismy bowiem, iz ona bedzie posrod tych, ktorzy pozostali w tyle |
فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ (61)
A kiedy przyszli do rodziny Lota |
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (62)
On powiedział: "Zaprawde, jestescie ludzmi nieznanymi |
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ (63)
Oni powiedzieli: "Wcale nie! My przyszlismy do ciebie z tym, w co oni powatpiewali |
وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (64)
Przyszlismy do ciebie z prawda i jestesmy prawdomowni |
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ (65)
Wyruszaj wiec noca w droge z twoja rodzina; idz za nimi i niech nikt sie nie oglada; idzcie tam, gdzie wam nakazano |
وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَٰلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ (66)
I wydalismy taki rozkaz, aby ci, ktorzy rankiem znajda sie w tyle, zostali odcieci |
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ (67)
Ludzie z miasta przybyli uradowani |
قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ (68)
On powiedział: "To sa moi goscie. Nie zniesławiajcie mnie |
وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ (69)
Bojcie sie Boga! Nie okrywajcie mnie wstydem |
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ (70)
Oni powiedzieli: "Czyz my nie zabronilismy ci obcowania ze swiatem |
قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (71)
On powiedział: "Oto moje corki, jesli juz macie cos czynic |
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ (72)
Na twoje zycie. Oni, zaprawde, w swoim odurzeniu wedruja na slepo |
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ (73)
I pochwycił ich krzyk o wschodzie słonca |
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ (74)
I wywrocilismy miasto od dołu do gory, i spuscilismy na nich deszcz kamieni z palonej gliny |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ (75)
Zaprawde, w tym sa znaki dla tych, ktorzy umieja je czytac |
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ (76)
Zaprawde, ono jest na drodze jeszcze istniejacej |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ (77)
Zaprawde, w tym jest znak dla wierzacych |
وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ (78)
I mieszkancy Gaszczu byli z pewnoscia niesprawiedliwi |
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ (79)
Przeto zemscilismy sie na nich. zaprawde, obydwa miasta stały sie jasnym wzorem |
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ (80)
I oto mieszkancy Al-Hidzr uznali wysłannikow za kłamcow |
وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (81)
My przynieslismy im Nasze znaki, lecz oni sie odwrocili |
وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ (82)
I drazyli mieszkania w gorach, bezpieczni |
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ (83)
I pochwycił ich krzyk o rannej porze |
فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (84)
I na nic im sie przydało to, co oni zyskali |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ (85)
Przeciez stworzylismy niebiosa i ziemie, i to, co sie miedzy nimi znajduje, w całej prawdzie. Godzina nadejdzie z pewnoscia! Przebacz im wiec przebaczeniem pieknym |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (86)
Zaprawde, twoj Pan jest Stworca, Wszechwiedzacym |
وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ (87)
Dalismy tobie siedem powtarzanych i Koran wspaniały |
لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (88)
Nie wytezaj wiec oczu ku temu, co dalismy w uzywanie pewnym grupom sposrod nich. I nie uzalaj sie nad nimi. Pochyl twoje skrzydło nad wiernymi |
وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ (89)
Powiedz: "Zaprawde, ja jestem jawnie ostrzegajacym |
كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ (90)
Podobnie zesłalismy na tych |
الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ (91)
Ktorzy dzielili Koran na czesci |
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (92)
Na twojego Pana! My ich wszystkich zapytamy |
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93)
O to, co oni czynili |
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (94)
Wyznawaj otwarcie to, co tobie zostało nakazane, i odwroc sie od bałwochwalcow |
إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ (95)
My tobie wystarczymy bez szydercow, umieszczajacych obok Boga jakiegos innego boga |
الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96)
Ale niebawem oni sie dowiedza |
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ (97)
My wiemy, iz twoja piers sie sciska na to, co oni mowia |
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ (98)
Głos chwałe twego Pana Badz wsrod tych, ktorzy wybijaja pokłony |
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (99)
Czcij twego Pana, az przyjdzie do ciebie pewnosc |
