الم (1)
Alif. Lam. Mim |
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ (2)
Czy ludzie sadza, ze pozwolimy im powiedziec: "Uwierzylismy!" - i nie beda poddani probie |
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ (3)
Przeciez doswiadczylismy tych, ktorzy byli przed nimi. A Bog na pewno zna tych, ktorzy mowia prawde, i On zna kłamcow |
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَن يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (4)
Czy ci, ktorzy popełniaja złe czyny, sadza, iz Nas uprzedza? Jakze złe jest to, co oni sadza |
مَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (5)
Kto spodziewa sie spotkania Boga - to przeciez termin Boga nadejdzie! On jest Słyszacy, Wszechwiedzacy |
وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ (6)
Kto usilnie walczy, walczy dla siebie samego. Zaprawde, Bog jest Bogaty, nie potrzebuje swiatow |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (7)
Tym, ktorzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła - My odpuscimy ich złe czyny i wynagrodzimy ich czyms piekniejszym niz to, co oni czynili |
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (8)
Nakazalismy człowiekowi dobro wzgledem jego rodzicow. Ale jesli oni beda usilnie walczyc o to, zebys Mi dodawał za wspołtowarzyszy to, czego ty nie znasz - to ich nie słuchaj! Do Mnie powrocicie i wtedy Ja wam obwieszcze, co czyniliscie |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (9)
I tych, ktorzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, My z pewnoscia wprowadzimy miedzy szczesliwych |
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (10)
Wsrod ludzi sa tacy, ktorzy mowia: "Uwierzylismy w Boga!" Ale kiedy im przyjdzie cierpiec dla Boga, to biora przesladowanie ze strony ludzi za kare Boga. A kiedy przyjdzie pomoc od twego Pana, to oni z pewnoscia powiedza: "My przeciez bylismy z wami!" Czyz Bog nie wie najlepiej, co kryje sie w piersiach swiatow |
وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ (11)
Bog zna przeciez tych, ktorzy uwierzyli, i On dobrze zna obłudnikow |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (12)
Mowia ci, ktorzy nie uwierzyli, do tych, ktorzy uwierzyli: "Idzcie nasza droga, a my poniesiemy wasze grzechy." Lecz oni nie poniosa zadnego z ich grzechow. Oni sa kłamcami |
وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (13)
Oni poniosa swoje ciezary i inne ciezary ze swoimi ciezarami. W Dniu Zmartwychwstania zazada sie od nich rachunku z tego, co oni zmyslali |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (14)
Wysłalismy juz Noego do jego ludu, i przebywał on wsrod nich tysiac lat bez piecdziesieciu. I pochwycił ich potop, poniewaz byli niesprawiedliwi |
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ (15)
Uratowalismy Noego i tych, ktorzy sie z nim znajdowali na statku; i uczynilismy go znakiem dla swiatow |
وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (16)
I Abrahama! Oto powiedział on do swego ludu: "Czcijcie Boga! Bojcie sie Go! O, gdybyscie wiedzieli, jakie to dla was dobro |
إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (17)
Wy czcicie bałwany, poza Bogiem i stwarzacie kłamstwo. Zaprawde, ci, ktorych czcicie poza Bogiem, nie sa w stanie dac wam zaopatrzenia. Poszukujcie wiec zaopatrzenia u Boga, czcijcie Go i dziekujcie Mu! Do Niego bedziecie sprowadzeni |
وَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (18)
A jesli zadajecie kłam - to przeciez zadawały juz kłam inne narody przed wami. Na posłancu ciazy tylko obowiazek jasnego obwieszczenia |
أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (19)
Czyz oni nie widzieli, jak Bog daje zycie przez pierwsze stworzenie, a potem daje je ponownie? Zaprawde, to dla Boga jest łatwe |
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20)
Powiedz: "Wedrujcie po ziemi i popatrzcie, jak On zaczał stworzenie. Potem Bog spowoduje nastepne powstanie. Zaprawde, Bog jest nad kazda rzecza wszechwładny |
يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَن يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (21)
On karze tego, kogo chce, i okazuje miłosierdzie, komu chce |
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (22)
Do Niego zostaniecie skierowani. I nie potraficie pozbawic Go władzy ani na ziemi, ani w niebie. I wy nie macie; poza Bogiem, zadnego opiekuna ani pomocnika |
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (23)
A ci, ktorzy nie wierza w znaki Boga i w spotkanie z Nim - tacy zwatpili w Moje miłosierdzie. To sa ci, ktorych czeka kara bolesna |
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (24)
I odpowiedzia jego ludu było tylko to, iz powiedzieli: "Zabijcie go lub spalcie go!" Lecz Bog uratował go od ognia. Zaprawde, w tym sa znaki dla ludzi, ktorzy wierza |
وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ (25)
On powiedział: "Wzieliscie sobie, poza Bogiem, bałwanow, jako znak wzajemnej miłosci w zyciu tego swiata. Potem, w Dniu Zmartwychwstania, bedziecie sie wyrzekac jedni drugich i bedziecie sie wzajemnie przeklinac. Waszym miejscem schronienia bedzie ogien i nie bedziecie mieli pomocnikow |
۞ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (26)
Lot uwierzył mu i powiedział: "Ja wywedruje do mojego Pana. Zaprawde, On jest Potezny, Madry |
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (27)
I dalismy Abrahamowi Izaaka i Jakuba, i ustanowilismy w jego potomstwie dar proroczy i Ksiege. Dalismy mu nagrode na tym swiecie, a w zyciu ostatecznym on bedzie, z pewnoscia, miedzy sprawiedliwymi |
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ (28)
I Lota! Oto powiedział on do swego ludu: "Wy, zaprawde, popełniacie taka szpetote, jakiej nie popełnił przed wami nikt sposrod swiatow |
أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (29)
Czy wy rzeczywiscie przychodzicie do mezczyzn? i uprawiacie rozboj na drodze? i czynicie na waszych zebraniach to, co godne potepienia?" Jedyna odpowiedzia tego ludu były słowa: "Sprowadz na nas kare Boga, jesli jestes prawdomowny |
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ (30)
On powiedział: "Panie moj! Dopomoz mi przeciw temu ludowi, ktory szerzy zgorszenie |
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ (31)
A kiedy przyszli Nasi posłancy do Abrahama, z dobra nowina, powiedzieli: "My wytracimy mieszkancow tego miasta, poniewaz oni sa niesprawiedliwi |
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (32)
On powiedział: "Przeciez Lot jest w nim!" I powiedzieli: "My wiemy lepiej, kto jest w nim. Uratujemy jego i jego rodzine, z wyjatkiem jego zony, ktora bedzie wsrod pozostajacych w tyle |
وَلَمَّا أَن جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (33)
A kiedy Nasi posłancy przyszli do Lota, on sie zmartwił o nich, bo nie mogł ich uchronic. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj sie i nie smuc! My uratujemy ciebie i twoja rodzine, z wyjatkiem twojej zony; ona bedzie wsrod pozostajacych w tyle |
إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (34)
Oto my spuscimy na mieszkancow tego miasta plage z nieba za to, iz szerzyli zepsucie |
وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (35)
I zostawilismy z tego miasta znak jasny dla ludzi, ktorzy sa rozumni |
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (36)
I do Madianitow - ich brata Szu`ajba, ktory powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Oczekujcie z nadzieja Dnia Ostatniego! Nie szerzcie na ziemi zgorszenia |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ (37)
Lecz oni uznali go za kłamce. Totez pochwycił ich straszny wstrzas i znalezli sie rankiem w swoich domostwach lezacy nieruchomo na piersiach |
وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (38)
I podobnie ludy Ad i Samud - to stało sie dla was jasne na widok ich mieszkan. - Szatan upiekszył im ich działania i sprowadził ich z drogi, chociaz widzieli jasno |
وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مُّوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ (39)
I podobnie Karun, Faraon i Haman. Przyszedł do nich Mojzesz z jasnymi dowodami, lecz oni wbili sie w dume na ziemi. I nie byli tymi, ktorzy by potrafili Nas wyprzedzic |
فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ ۖ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (40)
Pochwycilismy kazdego z nich z powodu jego grzechu: na niektorych zesłalismy huragan niosacy kamienie;. niektorych pochwycił krzyk; niektorych z nich kazalismy pochłonac ziemi; a niektorych zatopilismy. I to nie Bog wyrzadził im niesprawiedliwosc, lecz oni sami sobie wyrzadzili niesprawiedliwosc |
مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا ۖ وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنكَبُوتِ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (41)
I ci, ktorzy sobie wzieli opiekunow poza Bogiem, sa podobni do pajaka, ktory przygotował sobie dom. A przeciez dom pajaka jest najnedzniejszym z domow. Gdyby oni byli wiedzieli |
إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (42)
Zaprawde, Bog wie, ze to, co oni wzywaja poza Nim, jest niczym. A On jest Potezny, Madry |
وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ (43)
To sa przypowiesci, ktore my przytaczamy ludziom, lecz rozumieja je tylko posiadajacy wiedze |
خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ (44)
Bog stworzył niebiosa i ziemie prawdziwie. Zaprawde, w tym jest znak dla wierzacych |
اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ (45)
Głos to, co ci zostało objawione z Ksiegi i odprawiaj modlitwe! Zaprawde, modlitwa chroni od szpetoty i powstrzymuje od niegodziwosci! A wspominanie Boga jest wieksze. Bog wie, co wy robicie |
۞ وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَأُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (46)
I nie sprzeczajcie sie z ludem Ksiegi inaczej, jak w sposob uprzejmy - z wyjatkiem tych sposrod nich, ktorzy sa niesprawiedliwi - i mowcie: "Uwierzylismy w to, co nam zostało zesłane, i w to, co wam zostało zesłane. Nasz Bog i wasz Bog jest jeden i my jestesmy Mu całkowicie poddani |
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ ۚ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَمِنْ هَٰؤُلَاءِ مَن يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (47)
Podobnie tobie zesłalismy Ksiege. Ci, ktorym dalismy Ksiege, wierza w nia. Sa tu tez tacy, ktorzy wierza w nia; a odrzucaja Nasze znaki tylko niewierni |
وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ ۖ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ (48)
Ty nie recytowałes przedtem zadnej Ksiegi ani nie kresliłes jej swoja prawica. Dlatego tez zwolennicy fałszu powatpiewaja |
بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ (49)
Alez tak, to sa znaki jasne w piersiach tych, ktorym dano wiedze; jedynie niesprawiedliwi odrzucaja Nasze znaki |
وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (50)
Oni mowia: "O, gdyby jemu zostały zesłane znaki od jego Pana!" Powiedz: "Znaki sa jedynie u Boga, a ja jestem tylko jawnie ostrzegajacym |
أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (51)
Czy im nie wystarczy, ze zesłalismy tobie Ksiege, ktora im jest recytowana? Zaprawde, w tym jest miłosierdzie i napomnienie dla ludzi, ktorzy wierza |
قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا ۖ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (52)
Powiedz: "Bog wystarczy jako swiadek miedzy mna a wami! On zna, co jest w niebiosach i co jest na ziemi. A ci, ktorzy wierza w fałsz, a nie wierza w Boga, poniosa strate |
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ ۚ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (53)
Oni domagaja sie od ciebie przyspieszenia kary. Gdyby termin nie został wyznaczony, to juz przyszłaby na nich kara. I ona z pewnoscia przyjdzie do nich znienacka, nie beda jej nawet przeczuwac |
يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ (54)
Oni domagaja sie od ciebie przyspieszenia kary, a, zaprawde, Gehenna obejmie niewiernych |
يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (55)
Tego Dnia, kiedy ogarnie ich kara, od gory i od dołu, On im powie: "Zakosztujcie tego, co czyniliscie |
يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ (56)
O słudzy Moi, ktorzy uwierzyliscie! Zaprawde, ziemia Moja jest szeroka, przeto czcijcie Mnie |
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (57)
Kazda dusza zakosztuje smierci; potem do Nas zostaniecie sprowadzeni |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (58)
A tych, ktorzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła - umiescimy w Ogrodzie, w komnatach, gdzie w dole płyna strumyki; oni tam beda przebywac na wieki. Jakze wspaniała nagroda trudzacych sie |
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (59)
tych, ktorzy byli cierpliwi i zaufali swojemu Panu |
وَكَأَيِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (60)
Ilez to jest zwierzat, ktore nie przygotowuja sobie zaopatrzenia, a Bog daje zaopatrzenie im i wam. On jest Słyszacy, Wszechwiedzacy |
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (61)
Jesli ich zapytasz: "Kto stworzył niebiosa i ziemie i kto podporzadkował słonce i ksiezyc?", oni z pewnoscia powiedza: "Bog. Jakze mogli oni dac sie oszukac |
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (62)
Bog daje hojnie zaopatrzenie temu, komu chce ze Swoich sług - i je wymierza. Zaprawde, Bog jest o kazdej rzeczy Wszechwiedzacy |
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (63)
Jesli ich zapytasz: "Kto spuscił z nieba wode i ozywił dzieki niej ziemie po jej smierci?", z pewnoscia odpowiedza: "Bog. Powiedz: "Chwała niech bedzie Bogu!" Lecz wiekszosc z nich nie rozumie |
وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (64)
Zycie tego swiata jest tylko zabawa i gra, a, zaprawde, siedziba ostateczna jest prawdziwym zyciem! Gdyby oni wiedzieli |
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ (65)
Kiedy wsiadaja na statek, to wzywaja Boga, wyznajac szczerze Jego religie. Lecz kiedy doprowadzi ich szczesliwie na suchy lad, oni wtedy dodaja Mu wspołtowarzyszy |
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (66)
Aby nie dziekowac za to, co im dalismy, i aby uzywac. Niebawem oni sie dowiedza |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَيُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (67)
Czyz nie widzieli, ze uczynilismy sanktuarium miejscem bezpiecznym, podczas gdy ludzie wokoł nich sa rabowani? Czyzby oni wierzyli w fałsz, a nie wierzyli w dobroc Boga |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ (68)
A kto jest bardziej niesprawiedliwy anizeli ten, kto wymyslił kłamstwo? albo ten, kto za kłamstwo uznał prawde, kiedy ona do niego przyszła? Czy nie ma w Gehennie mieszkania dla niewiernych |
وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (69)
A tych, ktorzy walczyli w naszej sprawie, My z pewnoscia poprowadzimy na Nasze drogi. Zaprawde, Bog jest z czyniacymi dobro |
