الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (1)
Chwała niech bedzie Bogu, do ktorego nalezy wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi! Chwała Jemu w zyciu ostatecznym! On jest Madry, Swiadomy |
يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا ۚ وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ (2)
On wie, co wchodzi w ziemie i co z niej wychodzi; co schodzi z nieba i co sie ku niemu wznosi. On jest Litosciwy, Przebaczajacy |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ ۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ ۖ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (3)
Mowia ci, ktorzy nie uwierzyli: "Nie przyjdzie na nas Godzina!" Powiedz: "Tak! Ona z pewnoscia na was przyjdzie, na mojego Pana, znajacego to, co skryte!" Nie skryje sie przed Nim nawet ciezar pyłku, ani w niebiosach, ani na ziemi; ani mniejsze od tego, ani wieksze, co by nie było w Ksiedze jasnej |
لِّيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (4)
aby wynagrodzic tych, ktorzy uwierzyli i czynili dobre dzieła. Otrzymaja oni przebaczenie i zaopatrzenie szlachetne |
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ (5)
A tych, ktorzy usiłuja osłabic Nasze znaki, czeka kara bolesnej meki |
وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (6)
I zobacza ci, ktorym została dana wiedza, iz to, co zesłał tobie twoj Pan, jest prawda i prowadzi prosto ku drodze Poteznego, Godnego Chwały |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ (7)
I mowia ci, ktorzy nie uwierzyli: "Czy mamy wam wskazac człowieka, ktory wam obwiesci, ze kiedy sie rozpadniecie całkowicie, to pojawicie sie w nowym stworzeniu |
أَفْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ ۗ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ (8)
Czy wymyslił on na Boga kłamstwo, czy jest on opetany przez dziny? Ale ci, ktorzy nie wierza w zycie ostateczne, beda cierpieli całkowicie zabłakani |
أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۚ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (9)
Czyz oni nie widzieli tego, co jest przed nimi i co jest za nimi, w niebie i na ziemi? Jesli zechcemy, to sprawimy, iz pochłonie ich ziemia, albo tez spuscimy na nich płat nieba. Zaprawde, w tym jest znak dla kazdego sługi nawracajacego sie |
۞ وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا ۖ يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ ۖ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ (10)
Dalismy Dawidowi łaske pochodzaca od Nas: "O gory i wy, ptaki, głoscie chwałe Boga razem z nim!" I zmiekczylismy dla niego zelazo |
أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ ۖ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (11)
Sporzadzaj kolczugi! Wymierzaj uwaznie ich oczka!" I czyncie dobro! Zaprawde, Ja widze jasno, co czynicie |
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ ۖ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ ۖ وَمِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَمَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ (12)
A Salomonowi podporzadkowalismy wiatr. Ten poranny dał przez miesiac i ten wieczorny dał przez miesiac. I spowodowalismy, iz popłyneło dla niego zrodło miedzi. A wsrod dzinow były takie, ktore pracowały dla niego, za pozwoleniem Boga. A ktorykolwiek z nich odchyliłby sie od Naszego rozkazu, to dalibysmy mu zakosztowac ognia piekielnego |
يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ ۚ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا ۚ وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ (13)
I robili dla niego, co on chciał: sanktuaria i posagi, misy jak sadzawki i kotły solidnie stojace. O rodzie Dawida - czyncie dzieki! Lecz nieliczni z Moich sług sa wdzieczni |
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ ۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ (14)
A kiedy postanowilismy, iz umrze, to na jego smierc wskazało dzinom tylko pełzajace zwierze ziemi, ktore podgryzło jego laske. A kiedy on upadł, wtedy dziny jasno pojeły, ze gdyby znały to, co skryte, to nie pozostawałyby w ponizajacej karze |
لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَشِمَالٍ ۖ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ (15)
Dla ludu Saba w ich miejscu zamieszkania był pewien znak: dwa ogrody z prawej strony i dwa - z lewej: "Jedzcie z zaopatrzenia waszego Pana i dziekujcie Mu! Jest to kraina przyjemna, a Pan Przebaczajacy |
فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ (16)
Oni jednak odwrocili sie. Posłalismy wtedy na nich powodz z Al-Arim i zamienilismy ich dwa ogrody na dwa inne ogrody, posiadajace gorzkie owoce: tamaryszki i kilka drzew lotosu |
ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (17)
Tak zapłacilismy im za to, iz oni nie uwierzyli. Czy My wynagradzamy w ten sposob kogokolwiek oprocz niewiernych |
وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ ۖ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا آمِنِينَ (18)
Miedzy nimi i miedzy miastami, ktore pobłogosławilismy, umiescilismy miasta łatwo widoczne i wymierzylismy czas podrozy: "Podrozujcie miedzy nimi przez noce i dnie - bezpieczni |
فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (19)
Lecz oni powiedzieli: "Panie nasz! Powieksz odległosci, jakie przemierzamy!" I oni wyrzadzili krzywde sobie samym. I uczynilismy ich przedmiotem opowiadan, lecz rozerwalismy ich na strzepy. Zaprawde, w tym sa znaki dla kazdego cierpliwego, wdziecznego |
وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (20)
Iblis sprawdził na nich swoja mysl i oni poszli za nim, oprocz nielicznych sposrod wierzacych |
وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ ۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (21)
Miał on nad nimi władze tylko po to, abysmy mogli rozpoznac tych, ktorzy wierza w zycie ostateczne, od tych, ktorzy w nie powatpiewaja. A twoj Pan strzeze kazdej rzeczy |
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ (22)
Powiedz: "Wzywajcie tych, ktorych uznajecie poza Bogiem! Oni nie władaja nawet ciezarem pyłku, ani w niebiosach, ani na ziemi. Oni nie maja tam zadnego uczestnictwa ani tez Bog nie ma wsrod nich pomocnika |
وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)
Nie pomoze przed Nim zadne wstawiennictwo, oprocz wstawiennictwa za tymi, na kogo On sie godzi. A kiedy strach zostanie oddalony od ich serc, oni powiedza: "Co powiedział wasz Pan?" Powiedza: "Prawde!" On jest Wyniosły, Wielki |
۞ قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ وَإِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَىٰ هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (24)
Powiedz: "Kto wam daje zaopatrzenie z niebios i ziemi?" Powiedz: "Bog. Zaprawde, my lub wy albo jestesmy na drodze prostej, albo tez jestesmy w błedzie oczywistym |
قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ (25)
Powiedz: "Was nie zapytaja o to, co my uczynilismy grzesznego, ani nas nie zapytaja o to, co wy czynicie |
قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ (26)
Powiedz: "Nasz Pan zbierze nas wszystkich, potem osadzi nas według prawdy. On przeciez jest Sedzia, Wszechwiedzacym |
قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاءَ ۖ كَلَّا ۚ بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27)
Powiedz: "Pokazcie mi tych, ktorych dodawaliscie Jemu jako wspołtowarzyszy!" Alez nie! On jest Bogiem Poteznym, Madrym |
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (28)
Posłalismy cie do wszystkich ludzi jako zwiastuna radosnej wiesci i ostrzegajacego. Lecz wiekszosc ludzi nie wie |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (29)
Oni mowia: "Kiedy sie spełni ta obietnica, jesli jestescie prawdomowni |
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (30)
Powiedz: "Wy macie obietnice Dnia, ktorego nie bedziecie mogli ani opoznic o godzine, ani przesunac naprzod |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (31)
Ci, ktorzy nie uwierzyli, powiedzieli: "My nie uwierzymy ani w ten Koran, ani w to, co było objawione przed nim!" O gdybys ty widział, kiedy niesprawiedliwi beda postawieni przed swoim Panem, jakie słowa beda kierowac jedni do drugich! Ci, ktorzy beda ponizeni, powiedza do tych, ktorzy sie wbijali w pyche: "Gdyby nie wy, to bylibysmy wierzacymi |
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَىٰ بَعْدَ إِذْ جَاءَكُم ۖ بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ (32)
Powiedza ci, ktorzy w pyche sie wbijali, do tych, ktorzy byli ponizeni: "Czyz to my odsunelismy was od drogi prostej, kiedy ona przyszła do was? Przeciwnie, wy byliscie grzesznikami |
وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا ۚ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (33)
I powiedzieli ci, ktorzy byli ponizeni do tych, ktorzy wbijali sie w pyche: "Przeciwnie! To wasza chytrosc noca i dniem nakazywała nam, abysmy nie wierzyli w Boga i abysmy czynili Jemu podobnych!" I oni beda napełnieni skrytym zalem, kiedy zobacza kare. I nałozylismy obroze na szyje tych, ktorzy nie uwierzyli. Czyz nie zostało im zapłacone tylko za to, co czynili |
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (34)
I kiedykolwiek wysłalismy do jakiegos miasta ostrzegajacego, ci, ktorzy tam zyli w dobrobycie, mowili: "Zaprawde, my nie wierzymy w to, z czym zostaliscie posłani |
وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (35)
I powiedzieli: "My jestesmy bardziej zasobni w bogactwa i dzieci i nie bedziemy poddani karze |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (36)
Powiedz: "Zaprawde, Pan moj daje hojne zaopatrzenie temu, komu chce, i On je wymierza. Lecz wiekszosc ludzi nie wie |
وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَىٰ إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ (37)
Bogactwa wasze i wasze dzieci niewiele przybliza was do Nas, ale przybliza tych, ktorzy wierza i czynia dobro. Dla nich bedzie zapłata podwojna za to, co uczynili. Oni beda przebywac w wyniosłych komnatach, bezpieczni |
وَالَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (38)
A ci, ktorzy staraja sie osłabic Nasze znaki, zostana przedstawieni do kary |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (39)
Powiedz: "Zaprawde, moj Pan daje hojne zaopatrzenie, komu chce ze Swoich sług - i je wymierza. A jesli wy rozdacie coskolwiek, to On wam to zwroci. On jest najlepszym z zaopatrujacych |
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ (40)
W Dniu, kiedy On zbierze wszystkich razem, powie do aniołow: "Czy oni was czcili |
قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ (41)
Powiedza: "Chwała niech bedzie Tobie! Ty jestes naszym opiekunem poza nimi. Przeciwnie! Oni oddawali czesc dzinom; wiekszosc wierzyła w nich |
فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (42)
I tego Dnia nie bedziecie mogli jedni drugim ani pomoc, ani zaszkodzic. I My powiemy do tych, ktorzy byli niesprawiedliwi: "Zakosztujcie kary ognia, ktory uwazaliscie za kłamstwo |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى ۚ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (43)
A kiedy sa im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody, oni mowia: "To przeciez tylko człowiek, ktory chce nas odsunac od tego, co czcili nasi ojcowie." I mowia: "To jest tylko zmyslone kłamstwo!" I mowia ci, ktorzy nie uwierzyli, o prawdzie, kiedy ona do nich przyszła: "To sa czary oczywiste |
وَمَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا ۖ وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ (44)
I nie dalismy im zadnych ksiag, ktore by studiowali, ani tez nie posłalismy do nich, przed toba, zadnego ostrzegajacego |
وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (45)
A ci, ktorzy byli przed nimi, tez zadawali kłam i nie osiagneli ani dziesiatej czesci tego, co My im dalismy. I za kłamcow uznali Naszych posłancow. Jakiez wiec było Moje oburzenie |
۞ قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ ۖ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (46)
Powiedz: "Ja pouczam was tylko o jednym: Stawajcie przed Bogiem, po dwoch lub pojedynczo, potem zastanawiajcie sie! Wasz towarzysz nie jest opetany przez dziny. On was tylko ostrzega przed straszna kara |
قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (47)
Powiedz: "Ja nie zadam od was zadnej zapłaty - to wy ja otrzymacie. Moja zapłata jest tylko u Boga. On jest swiadkiem kazdej rzeczy |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (48)
Powiedz: "Zaprawde, moj Pan poraza prawda. On jest doskonałym znawca rzeczy ukrytych |
قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ (49)
Powiedz: "Przyszła prawda! Nie pojawi sie fałsz i nie powroci |
قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي ۖ وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ (50)
Powiedz: "Jesli zbładziłem, to zbładziłem tylko przeciw sobie samemu. A jesli ide droga prosta, to dzieki temu, co objawił mi moj Pan. Zaprawde, On jest Słyszacy, Bliski |
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ (51)
O, gdybys mogł zobaczyc, jak beda przerazeni, I kiedy juz nie znajda zadnej ucieczki i zostana pochwyceni z bliska |
وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52)
I beda mowic: "My wierzymy w Niego!" Lecz jak oni moga osiagnac wiare z tak dalekiego miejsca |
وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53)
Nie uwierzyli oni przeciez w Niego przedtem, tylko z daleka snuli przypuszczenia na temat tego, co skryte |
وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ (54)
I bedzie ustawiona przegroda miedzy nimi a tym, czego pragneli, tak jak było z im podobnymi dawniej. Zaprawde, oni byli w głebokim zwatpieniu |
