حم (1)
Ha. Mim |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Na Ksiege jasna |
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (3)
Oto uczynilismy ja Koranem arabskim! Byc moze, zrozumiecie |
وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ (4)
On jest w Matce Ksiegi u Nas, wzniosły, madry |
أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ (5)
Czyz My mamy oddalic od was napomnienie, poniewaz jestescie ludem zepsutym |
وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ (6)
Iluz prorokow posłalismy pomiedzy dawne pokolenia |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (7)
Lecz gdy tylko przyszedł do nich jakis prorok, to ludzie sie z niego wysmiewali |
فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ (8)
Przeto wytracilismy grozniejszych od nich i przykład pierwszych pokolen juz minał |
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ (9)
I jesli ich zapytasz: "Kto stworzył niebiosa i ziemie?" - oni z pewnoscia odpowiedza: "Stworzył je Potezny, Wszechwiedzacy |
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (10)
Ten, ktory uczynił ziemie kolebka dla was; On wyznaczył na niej wasze drogi. Byc moze, pojdziecie droga prosta |
وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (11)
Ten, ktory zesłał z nieba wode według pewnej miary. I dzieki niej ozywilismy kraine umarła. W ten sposob zostaniecie wyprowadzeni |
وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ (12)
On stworzył wszelkie pary, dał wam statki, a takze zwierzeta wierzchowe |
لِتَسْتَوُوا عَلَىٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13)
Tak abyscie mogli wygodnie podrozowac na ich grzbietach, a potem wspominali dobroc waszego Pana - kiedy sie juz na nich dobrze usadowicie - i mowili: "Chwała niech bedzie Temu, ktory nam to podporzadkował, albowiem my sami nie moglibysmy tego osiagnac |
وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (14)
I, zaprawde, my powrocimy do naszego Pana |
وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا ۚ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ (15)
I oni uczynili z Jego sług Jego czesc. Zaprawde, człowiek jest jawnym niewdziecznikiem |
أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُم بِالْبَنِينَ (16)
Czyz On wziałby sobie corki, z tego, co stworzył, a was wyroznił synami |
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (17)
A kiedy ktoremus z nich obwieszcza to, co przypisuje sie Miłosiernemu, to twarz jego posepnieje i pełen udreki powstrzymuje gniew |
أَوَمَن يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (18)
Czy ta istota, ktora jest wychowana wsrod ozdob i ktora w sporze nie jest jasna |
وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (19)
I uczynili aniołow, ktorzy sa sługami Miłosiernego, istotami zenskimi. Czyz oni byli swiadkami ich stworzenia? Ich swiadectwo zostanie zapisane i beda zapytani |
وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَاهُم ۗ مَّا لَهُم بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (20)
Oni mowia: "Jesliby chciał Miłosierny, to nie czcilibysmy ich." Nie maja o tym zadnej wiedzy, tylko snuja przypuszczenia |
أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (21)
Czyz My dalismy im przedtem jakas Ksiege, ktorej sie silnie trzymaja |
بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ (22)
Przeciwnie! Oni mowia: "Znalezlismy naszych ojcow w pewnej społecznosci religijnej i postepujemy ich sladami |
وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ (23)
Podobnie nie wysłalismy przed toba ostrzegajacego do zadnego miasta, zeby nie powiedzieli jego mieszkancy, zyjacy tam w dobrobycie: "Zaprawde, znalezlismy naszych ojcow w pewnej społecznosci religijnej i postepujemy ich sladami |
۞ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَىٰ مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ آبَاءَكُمْ ۖ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (24)
Posłaniec powiedział: "A gdybym przyszedł do was z lepszym przewodnictwem niz to, ktore znalezliscie u waszych ojcow?" Oni powiedzieli: "Zaprawde, nie wierzymy w posłannictwo, z ktorym zostaliscie posłani |
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (25)
Przeto zemscilismy sie na nich. I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych, ktorzy zadali kłam prawdzie |
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاءٌ مِّمَّا تَعْبُدُونَ (26)
Oto powiedział Abraham do swojego ojca i do swojego ludu: "Zaprawde, jestem niewinny tego, co wy czcicie |
إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ (27)
Oprocz czci Tego, ktory mnie stworzył, poniewaz On prowadzi mnie droga prosta |
وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (28)
I on uczynił to słowem, ktore przetrwało wsrod jego potomstwa. Byc moze, oni powroca |
بَلْ مَتَّعْتُ هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِينٌ (29)
Co wiecej! Ja dałem im i ich ojcom uzywanie zycia, az przyszła do nich prawda i Posłaniec jasny |
وَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ (30)
A kiedy przyszła do nich prawda, oni powiedzieli: "To sa czary i my w nie wierzymy |
وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَٰذَا الْقُرْآنُ عَلَىٰ رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ (31)
I powiedzieli: _ "Gdyby ten Koran został zesłany jakiemus znacznemu człowiekowi z tych dwoch miast |
أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ۚ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا ۗ وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (32)
Czy oni rozdzielaja miłosierdzie twego Pana? My rozdzielilismy wsrod nich srodki do zycia na tym swiecie i wynieslismy jednych z nich stopniami ponad innymi, tak aby jedni z nich brali innych w słuzbe. Lecz miłosierdzie twego Pana jest lepsze niz to, co oni gromadza |
وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ (33)
I gdyby nie to, ze ludzie chcieliby byc jednym narodem, to My uczynilibysmy w domach ludzi nie wierzacych w Miłosiernego dachy ze srebra i schody, po ktorych beda wchodzili |
وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ (34)
I drzwi, i łoza, na ktorych by wypoczywali lezac |
وَزُخْرُفًا ۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35)
I ozdoby ze złota. Lecz to wszystko - to tylko uzywanie w zyciu na tym swiecie; a zycie ostateczne u twego Pana jest dla bogobojnych |
وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36)
A ktokolwiek uchyla sie od wspominania Miłosiernego, to przypiszemy mu szatana jako towarzysza |
وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (37)
Oni, w istocie, odsuwaja ich od drogi, a ci sadza, ze sa prowadzeni droga prosta |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38)
A kiedy w koncu człowiek przychodzi do Nas, mowi: "O, gdyby miedzy mna i toba była odległosc dwoch wschodow!" Jakze zły ten towarzysz |
وَلَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (39)
I nie przyniesie wam zadnej korzysci tego Dnia - skoro czyniliscie niesprawiedliwosc - to, ze bedziecie wspołuczestnikami w karze |
أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (40)
Czyz mozesz spowodowac, by słyszeli głusi, I albo czy poprowadzisz slepego i tego, kto jest w zabładzeniu oczywistym |
فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ (41)
Albo My ciebie zabierzemy i zemscimy sie na nich |
أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُونَ (42)
Albo pokazemy tobie to, co im obiecalismy, poniewaz, zaprawde, jestesmy nad nimi wszechwładni |
فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (43)
Przeto trzymaj sie mocno tego, co ci zostało objawione. Zaprawde, jestes na drodze prostej |
وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44)
To jest przypomnienie dla ciebie i dla twojego ludu; wy bedziecie zapytywani |
وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ (45)
Zapytaj tych sposrod Naszych posłancow, ktorych posłalismy przed toba: "Czy My ustanowilismy jakichs bogow poza Miłosiernym, ktorym nalezałoby oddawac czesc |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46)
Posłalismy Mojzesza z Naszymi znakami do Faraona i jego starszyzny. A on powiedział: "Zaprawde, jestem posłancem Pana swiatow |
فَلَمَّا جَاءَهُم بِآيَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ (47)
Lecz kiedy on przyszedł do nich z Naszymi znakami, oni wysmiewali sie z nich |
وَمَا نُرِيهِم مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (48)
A przeciez nie pokazalismy im znaku, ktory by nie był wiekszy od poprzedniego. I pochwycilismy ich kara - byc moze oni powroca |
وَقَالُوا يَا أَيُّهَ السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ (49)
I powiedzieli: "O czarowniku! Modl sie za nami do twego Pana w imie przymierza, ktore zawarł z toba. My na pewno pojdziemy droga prosta |
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (50)
A kiedy odwrocilismy od nich kare, złamali przysiege |
وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (51)
I Faraon ogłosił wsrod swego ludu, mowiac: "O ludu moj! Czy nie do mnie nalezy krolestwo Egiptu, jak i te rzeki, ktore płyna u moich stop? Czy nie widzicie |
أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ (52)
Czy ja nie jestem lepszy niz ten, ktory jest biedakiem i zaledwie umie sie jasno wyrazic |
فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ (53)
Dlaczego nie włozono mu bransolet ze złota albo dlaczego nie przyszli z nim aniołowie jako jego wspołtowarzysze |
فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (54)
I Faraon uczynił swoj lud lekkomyslnym, a oni go posłuchali. Zaprawde, był to lud wystepny |
فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (55)
Przeto kiedy Nas rozgniewali, zemscilismy sie na nich i potopilismy ich wszystkich |
فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِّلْآخِرِينَ (56)
I uczynilismy ich rzecza przeszłosci i przykładem dla innych |
۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ (57)
A kiedy był przedstawiony syn Marii jako przykład, oto twoj lud odwrocił sie od niego |
وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ (58)
I powiedzieli: "Czy nasi bogowie nie sa lepsi niz Jezus?" Oni przytoczyli ci ten przykład tylko dla sprzeczki. Oni sa przeciez ludem skłonnym do sporu |
إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ (59)
On jest tylko sługa, ktorego obdarzylismy dobrocia i ktorego uczynilismy przykładem dla synow Izraela |
وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ (60)
I jeslibysmy chcieli, uczynilibysmy z was aniołow, ktorzy by was zastapili na ziemi |
وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (61)
On jest, zaprawde, zwiastunem Godziny! Nie powatpiewajcie o niej i postepujcie za mna! To jest droga prosta |
وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (62)
I niech was nie zwiedzie szatan on jest waszym wrogiem jawnym |
وَلَمَّا جَاءَ عِيسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (63)
A kiedy przyszedł Jezus z jawnymi dowodami, powiedział: "Przyszedłem do was z madroscia i wyjasnie wam nieco z tego, w czym sie roznicie. Bojcie sie wiec Boga i słuchajcie mnie |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (64)
Zaprawde, Bog jest moim Panem i waszym Panem! Przeto czcijcie Go! To jest droga prosta |
فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ (65)
Lecz rozne partie sposrod nich porozniły sie miedzy soba. Biada wiec niesprawiedliwym z powodu kary Dnia bolesnego |
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (66)
Czy, oni oczekuja czegos innego niz Godziny, ktora przyjdzie do nich nagle, kiedy nawet nie beda przeczuwali |
الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ (67)
Tego Dnia przyjaciele beda dla siebie wrogami, z wyjatkiem ludzi bogobojnych |
يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ (68)
O słudzy moi! Nie obawiajcie sie tego Dnia i nie badzcie smutni |
الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ (69)
Wy, ktorzyscie uwierzyli w Nasze znaki i poddali sie całkowicie |
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ (70)
Wejdzcie do Ogrodu, wy i wasze zony, bedziecie uradowani |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ ۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ ۖ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (71)
Wsrod nich beda krazyc podawane im naczynia ze złota i puchary; bedzie w nich to, czego dusze zapragna i czym rozkoszuja sie oczy. I bedziecie przebywac tam na wieki |
وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (72)
Taki jest ten Ogrod, ktory wam bedzie dany w dziedzictwo za to, co czyniliscie |
لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِّنْهَا تَأْكُلُونَ (73)
Beda tam obfite owoce, z ktorych bedziecie jedli |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (74)
Zaprawde, grzesznicy w karze Gehenny beda przebywac na wieki |
لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (75)
Nie doznaja w niej ulgi i pozostana tam w rozpaczy |
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ (76)
I nie My bylismy dla nich niesprawiedliwi, lecz oni sami czynili niesprawiedliwosc |
وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ ۖ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ (77)
I beda krzyczec: "O Maliku! Niech twoj Pan skonczy z nami!" On powie: "Wy musicie pozostac |
لَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (78)
My przyszlismy do was z prawda, lecz, zaiste, wiekszosc z was odczuwa wstret do prawdy |
أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ (79)
Czy oni przygotowali jakas chytra sprawe? bo My przygotowujemy |
أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم ۚ بَلَىٰ وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ (80)
Czy sadza, ze My nie słyszymy ich tajemnych mysli i rozmow poufnych? Przeciwnie! Nasi posłancy sa przy nich, zapisuja |
قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ (81)
Powiedz: "Jesli Miłosierny posiada syna, ja jestem pierwszy z czcicieli |
سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (82)
Chwała niech bedzie Panu niebios i ziemi, Panu Tronu, bedacemu ponad to, co Jemu przypisuja |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (83)
Pozostaw ich wiec! Niech oni sie pograzaja i niech sie zabawiaja, az spotkaja ten Dzien, ktory im został obiecany |
وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَٰهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَٰهٌ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (84)
On jest Tym, ktory jest Bogiem w niebie i ktory jest Bogiem na ziemi. On jest Madry, Wszechwiedzacy |
وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (85)
Błogosławiony niech bedzie Ten, do ktorego nalezy krolestwo niebios i ziemi i to, co jest miedzy nimi! On posiada wiedze o Godzinie! Do Niego zostaniecie sprowadzeni |
وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (86)
Ci, ktorych oni wzywaja poza Nim, nie posiadaja zadnej władzy wstawiennictwa, z wyjatkiem tych, ktorzy swiadcza o prawdzie i posiadaja wiedze |
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ (87)
I jesli ich zapytasz: "Kto was stworzył?", oni z pewnoscia powiedza: "Bog. Jakze oni sa oszukani |
وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ (88)
I jeszcze powiedział Posłaniec: "O Panie moj! Tamci - to sa ludzie, ktorzy nie wierza |
فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (89)
Jednak przebacz im i powiedz: "Pokoj!" Potem oni sie dowiedza |
