حم (1)
Ha. Mim |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Na te Ksiege jasna |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3)
Zesłalismy ja w noc błogosławiona. - Zaprawde, My jestesmy ostrzegajacymi |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4)
Podczas tej nocy jest rozstrzygany wszelki madry rozkaz |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5)
Jako rozkaz pochodzacy od Nas - Zaprawde, My jestesmy posyłajacymi |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6)
Jako miłosierdzie od twojego Pana - Zaprawde, On jest Słyszacy, Wszechwiedzacy |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7)
Pana niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, jesli jestescie przekonani o prawdzie |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8)
Nie ma boga, jak tylko On! On daje zycie i On powoduje smierc. On jest waszym Panem i Panem waszych praojcow |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9)
Alez przeciwnie! Oni pozostaja w zwatpieniu, zabawiajac sie |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10)
Wypatruj wiec Dnia, kiedy niebo przyniesie dym widoczny |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)
Ktory okryje ludzi! To bedzie kara bolesna |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)
Panie nasz! Odsun od nas kare, my jestesmy wierzacymi |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13)
Gdziez dla nich napomnienie, skoro do nich przychodził posłaniec jawny |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14)
Wtedy oni odwrocili sie od niego, mowiac: "To jakis pouczony, opetany |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15)
Zaprawde, My odsuwamy kare na krotko, wy przeciez znowu powrocicie |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)
W tym Dniu, kiedy My ich pochwycimy z najwieksza gwałtownoscia, wtedy sie zemscimy |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17)
Juz doswiadczylismy przed nimi lud Faraona, kiedy przyszedł do nich posłaniec szlachetny |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18)
Oddajcie mi sługi Boga! Ja jestem dla was posłancem pewnym |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19)
Nie powstawajcie przeciw Bogu! Ja przychodze do was z władza oczywista |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20)
Szukam ucieczki u mego Pana i u waszego Pana, abyscie mnie nie ukamienowali |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21)
A jesli mi nie wierzycie, to oddzielcie sie ode mnie |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22)
I zawołał on do swego Pana: "Ci - to lud grzesznikow |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23)
Przeto ruszaj w podroz noca wraz z Moimi sługami; wy, zaprawde, bedziecie scigani |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24)
I zostaw morze w spokoju; oto wojsko, ktore zostanie zatopione |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25)
Ilez oni pozostawili ogrodow i zrodeł |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26)
Ilez obsianych pol i szlachetnych miejsc |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27)
Ilez dobrobytu, w ktorym sie pławili |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28)
Tak było! I My dalismy to w dziedzictwo innemu ludowi |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29)
I nie zapłakało nad nimi ani niebo, ani ziemia, i nie była im dana zadna zwłoka |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30)
My wybawilismy synow Izraela od kary ponizajacej |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31)
od Faraona. Zaprawde, on był wyniosły wsrod wystepnych |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32)
I wybralismy ich swiadomie, ponad swiatami |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33)
I dalismy im znaki, w ktorych było doswiadczenie jasne |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34)
Zaiste, ci zapewne powiedza |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35)
Doprawdy, jest tylko pierwsza smierc i my nie bedziemy wskrzeszeni |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36)
Przyprowadzcie nam wiec naszych ojcow, jesli mowicie prawde |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37)
Czy oni sa lepsi, czy lud Tubba i ci, ktorzy byli przed nimi? Wytracilismy ich, poniewaz byli grzesznikami |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38)
My nie stworzylismy niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, dla zabawy |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39)
Stworzylismy je w całej prawdzie; lecz wiekszosc ludzi nie wie |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40)
Zaprawde, Dzien rozstrzygniecia - to czas spotkania dla wszystkich |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41)
To Dzien, kiedy przyjaciel nie wybawi przyjaciela od niczego; i oni nie beda mieli zadnej pomocy |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42)
Z wyjatkiem tych, nad ktorymi zmiłował sie Bog. On jest Potezny, Litosciwy |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43)
Zaprawde, drzewo Az-Zakkum |
طَعَامُ الْأَثِيمِ (44)
to pozywienie grzesznika |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45)
Ono jest jak miedz roztopiona, gotuje sie we wnetrznosciach |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46)
Jak wrzaca woda |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47)
Wezcie go i wrzuccie w srodek czelusci piekielnych |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48)
Nastepnie lejcie na jego głowe kare gotujacej sie wody |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49)
Zakosztuj! Przeciez ty jestes potezny, szlachetny |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50)
Oto jest to, o czym powatpiewaliscie |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51)
Zaprawde, bogobojni beda przebywac w miejscu bezpiecznym |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52)
Wsrod ogrodow i zrodeł |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53)
Ubrani w atłas i brokat, zwroceni do siebie twarzami |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54)
Tak bedzie! I połaczymy ich w pary z hurysami o wielkich oczach |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55)
Oni tam beda wołac o wszelkiego rodzaju owoce, bezpieczni |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56)
Oni tam nie zakosztuja smierci, poza pierwsza smiercia. Bog wybawił ich od kary ognia piekielnego |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57)
łaska od twojego Pana. To jest osiagniecie ogromne |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58)
My uczynilismy go łatwym, w twoim jezyku: byc moze, oni sobie przypomna |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59)
Wyczekuj wiec, przeciez i oni wyczekuja |
