وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1)
Na gwałtownie rozpraszajace |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2)
I na niosace brzemie |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3)
I na płynace z lekkoscia |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4)
I na rozdzielajace rozkazy |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5)
Zaprawde, to, co wam zostało obiecane, jest prawdziwe |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6)
Zaprawde, Sad z pewnoscia nadejdzie |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (7)
I na niebo posiadajace szlaki gwiezdne |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ (8)
Zaprawde, roznicie sie w mowie |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9)
Odwrocony został od tego ten, kto dał sie odwrocic |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10)
Niech zgina kłamcy |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11)
Ktorzy w swoim zamecie sa beztroscy |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12)
Oni pytaja: "Kiedyz nadejdzie Dzien Sadu |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13)
W Dniu, kiedy oni beda wystawieni na ogien |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14)
Zakosztujcie waszego doswiadczenia! To jest to, co staraliscie sie przyspieszyc |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15)
Zaprawde, bogobojni beda przebywac wsrod ogrodow i zrodeł |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16)
Przyjmujac to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wsrod czyniacych dobro |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17)
Oni mało sypiali noca |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
I o swicie prosili Boga o przebaczenie |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19)
W ich majatku mieli odpowiedni udział zebrak i nedzarz |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ (20)
Na ziemi sa znaki dla tych, ktorzy sa przekonani o prawdzie |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21)
I sa w waszych duszach. Czy wy nie widzicie |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (22)
W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostało obiecane |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ (23)
Na Pana nieba i ziemi! Zaprawde, to jest tak prawdziwe, jak to, ze mowicie |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24)
Czy doszło do ciebie opowiadanie o gosciach Abrahama, uszanowanych |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (25)
Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokoj!", on odparł: "Pokoj, nieznani ludzie |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26)
I poszedł do swojej rodziny, i przyniosł tłustego cielaka |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27)
I podał im go, mowiac: "Czyz nie bedziecie jedli |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28)
I odczuł przed nimi pewna obawe. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj sie!" - i obwiescili mu radosna wiesc o madrym chłopcu |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29)
Wtedy przyszła jego zona z krzykiem, biła sie po twarzy i mowiła "Stara kobieta, bezpłodna |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)
I rzekli: "Tak powiedział twoj Pan. Zaprawde, On jest Madry, Wszechwiedzacy |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31)
Abraham powiedział: "Jaka jest wasza sprawa, o wysłannicy |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (32)
Odparli: "Zostalismy wysłani do ludu grzesznikow |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ (33)
Aby rzucic na nich kamienie z gliny |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34)
Oznakowane u twego Pana dla ludzi wystepnych |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35)
Przeto wyprowadzilismy tych sposrod wiernych, ktorzy sie w tym miescie znajdowali |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ (36)
Lecz znalezlismy tam tylko jeden dom takich, ktorzy sie poddali całkowicie |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37)
I zostawilismy w tym miescie znak dla tych, ktorzy sie obawiaja kary bolesnej |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38)
i o Mojzeszu? Oto wysłalismy go do Faraona, dajac mu władze jasna |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39)
Lecz on odwrocił sie, pewny swojej potegi, i powiedział: Czarownik albo opetany |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40)
Wtedy pochwycilismy go wraz z jego wojskami i wrzucilismy ich w otchłan morza, bo był on godny nagany |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41)
i o ludzie Ad? oto posłalismy przeciw nim niszczycielski wiatr |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42)
Ktory wszystko, nad czym przeszedł, zamienił w pył |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43)
i o ludzie Samud? Oto powiedzielismy im: "Uzywajcie jeszcze przez pewien czas |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ (44)
Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i poraził ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ (45)
I nie mogli ani wstac, ani uzyskac zadnej pomocy |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46)
a jeszcze wczesniej o Noem? Zaprawde, oni byli ludem wystepnym |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47)
A niebo?! Zbudowalismy je solidnie - My przeciez tworzymy rozległe przestrzenie |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48)
A ziemia?! Rozpostarlismy ja. I jakze wspaniale wszystko porzadkujemy |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49)
Z kazdej rzeczy stworzylismy pare. Moze sobie przypomnicie |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (50)
Przeto, uciekajcie sie do Boga! Zaprawde, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegajacym |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (51)
I nie umieszczajcie razem z Bogiem zadnego innego boga! Zaprawde, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegajacym |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52)
Podobnie do kazdego posłanca przychodzacego do tych ludzi, ktorzy byli przed nimi, oni mowili: "Czarownik albo opetany |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53)
Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ (54)
Odwroc sie wiec od nich, a nie bedziesz ganiony |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55)
I napominaj! bo, zaprawde, napominanie przynosi korzysc wiernym |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)
I stworzyłem dziny i ludzi tylko po to, zeby Mnie czcili |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ (57)
I nie chce od nich zadnego zaopatrzenia, i nie chce, aby Mnie zywili |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58)
Zaprawde, Bog jest Dawca Zaopatrzenia, Posiadajacym Siłe, Niewzruszonym |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59)
I, zaprawde, tym, ktorzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udział, podobny do udziału ich towarzyszy. Niech wiec oni nie probuja skłaniac Mnie do pospiechu |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60)
Biada tym, ktorzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, ktory im został obiecany |
