سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Wysławiaj imie twego Pana, Najwyzszego |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
Ktory stworzył i ukształtował harmonijnie |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
Ktory wyznaczył los i poprowadził |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
To On kaze zielenic sie pastwisku |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
A potem czyni je ciemniejaca pasza |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
My nauczymy cie recytowac i ty zapomnisz |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
Tylko to, co Bog zechce. Przeciez Bog zna to, co jawne i co skryte |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
I My uczynimy łatwa dla ciebie droge ku temu, co najpomyslniejsze |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Napominaj wiec, jesli napomnienie jest pozyteczne |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
Opamieta sie ten, kto sie obawia |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
A odsunie sie od napomnienia najnedzniejszy |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
Ktory sie bedzie palił w ogniu najwiekszym |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
Gdzie ani nie umrze, ani tez nie bedzie zył |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
Zas szczesliwy bedzie ten, kto sie oczysci |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
I bedzie wspominał imie swego Pana, i modlił sie |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
Lecz wy wolicie zycie tego swiata |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
Tymczasem zycie ostateczne jest lepsze i bardziej trwałe |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
Zaprawde, to jest w dawnych ksiegach |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
Ksiegach Abrahama i Mojzesza |
