| وَالْفَجْرِ (1) Na jutrzenke
 | 
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) Na dziesiec nocy
 | 
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) Na podwojne i pojedyncze
 | 
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) Na noc, kiedy przemija
 | 
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5) Czy to nie jest przysiega człowieka rozsadnego
 | 
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) Czy nie widziałes, jak postapił twoj Pan z ludem Ad
 | 
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) I z Iramem, posiadajacym kolumny
 | 
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) czegos podobnego nie stworzono w zadnym kraju
 | 
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) I z ludem Samud, ktory wydrazył skałe w dolinie
 | 
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) I z Faraonem, władca pali namiotow
 | 
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) Oni popełniali przestepstwa w kraju
 | 
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) I szerzyli w nim zgorszenie
 | 
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) Tak iz twoj Pan spuscił na nich bicz kary
 | 
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) Zaprawde, twoj Pan pilnie wszystko obserwuje
 | 
| فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) A człowiek, kiedy Pan go doswiadcza - uszanowawszy go i obdarzywszy dobrodziejstwami - mowi: "Moj Pan mnie uszanował
 | 
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) A kiedy doswiadcza go, ograniczajac mu jego zaopatrzenie, wtedy on mowi: "Pan moj wzgardził mna
 | 
| كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) Wcale nie! Lecz wy nie szanujecie sieroty
 | 
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) Nie zachecacie sie wzajemnie do nakarmienia biedaka
 | 
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19) I zjadacie dziedzictwo z wielka chciwoscia
 | 
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) I kochacie bogactwo miłoscia ogromna
 | 
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) Ale miejcie sie na bacznosci! Kiedy ziemia zostanie obrocona w pył
 | 
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) Kiedy przyjdzie twoj Pan i aniołowie, szereg za szeregiem
 | 
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) I kiedy zostanie ukazana Gehenna, tego Dnia przypomni sobie człowiek:.. lecz na coz mu sie zda to przypomnienie
 | 
| يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24) Bedzie on mowił: "O, gdybym był przygotował cos dla mego zycia
 | 
| فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25) I tego Dnia nikt nie ukarze tak jak On
 | 
| وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26) I nie skrepuje łancuchami tak jak On
 | 
| يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27) O ty, duszo uspokojona
 | 
| ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (28) Powroc do twego Pana, zadowolona i z upodobaniem przyjeta
 | 
| فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29) Wejdz wiec miedzy Moje sługi
 | 
| وَادْخُلِي جَنَّتِي (30) Wejdz do Mojego Ogrodu
 |