عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1)
Arrin maxay ah bay isweydiinayaan |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2)
Ma arrinka ku saabsan Warka Weyn (Qiyaamaha ama Qur’aanka) |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)
Ay isku khilaafsan yihiin |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4)
Mayee, dhowaan bay ogaan doonaan |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5)
Mayee, mayee dhowaan bay ogaan doonaan |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6)
Mawaanaan ka dhigin dhulka gogol |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7)
Oo buuraha (ka yeelin) tiirar |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8)
Oo idinka abuurin noocyo |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9)
oo ka yeelin hurdadiinna nasiino |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10)
Oo ka dhigin habeenka hu’ oo kale |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11)
Oo ka dhigin maalinta macaash doonasho |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12)
Oo ka dhisin korkiinna toddobo (samo) oo adadag |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13)
Oo yeelin (dhexdeeda) nal shidan |
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14)
Oo ka soo dejinin daruuraha roobka sida biyo badan oo shubmaya |
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15)
Si aan ugu soo saarno haruur iyo naq |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16)
Iyo beero isku maran |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17)
Hubaal Maalinta kala baxu waa waqti go’an |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18)
Maalinta marka Buunka la afuufo, oo waxaad imaan doontaan idinkoo kooxo ah |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19)
Oo samada la furo, oo waxay noqon albaabbo |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20)
Oo buuraha la rujiyo oo waxay ahaan doonaan wir-wir oo kale |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21)
Hubaal Naartu waa heegan sugeysa |
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22)
Xad gudbayaasha, meel noqod u ah |
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23)
Waxay ku negaadi doonaan dhexdeeda waayo badan |
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24)
Ma ku dhadhamin doonaan dhexdeeda wax qabow ah iyo cabbitaan midna |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25)
Biyo kulul oo karaya iyo malax maahee |
جَزَاءً وِفَاقًا (26)
Waa abaal marin ku habboon |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27)
Hubaal ma ayan fileyn xisaab |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28)
Oo beeniyeenAayadahayaga beenin cad |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29)
Wax walba se waxaan ku koobnay qoraal |
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30)
Ee Dhadhamiya idinku (ciqaabka); idiinma kordhin doonno waxaan ahayn Cadaab |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)
Hubaal kuwa ka dhowrsada xumaha waxay leeyihiin meel lagu liibaano |
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32)
Beero iyo canabyo |
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا (33)
Iyo gashaantiyo isku da' ah |
وَكَأْسًا دِهَاقًا (34)
Iyo galaas buuxa |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)
Kuma maqli doonaan dhexdeeda wax hadal macno darro ah ama wax been ah |
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36)
Abaal marin xagga Rabbigaa; deeq (daa'in ah ay ku muteen) xisaab |
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37)
Rabbiga samooyinka iyo arlada, iyo waxa u dhexeeya, _Raxmaanka, ma awoodaan inay la hadlaan (idan la'aan) |
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38)
Maalinta uu Ruuxu iyo malaa’igtuba u istaagi doonaan saf saf, cidna ma hadli doonto, mid maahee Raxmaanku u idmo, oo ku hadla hadal toosan oo abbaar ah |
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا (39)
Taasu waa Maalinta la hubo ee xaqa ah, ee kii kastoo raba, ha u maro Rabbigi jid uu ugu laabto |
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا (40)
Hubaal Waxaanu idiinka dignay cadaab dhow; _Maalinta uu qofku arki doono waxa ay gacmihiisu horay u geysteen, oo gaalku odhan: Magcay ba'ye! maan ciid ahaado |
