إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2) และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) และเมื่อสัตว์ถูกนำมารวมกัน |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6) และเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7) และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่ |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8) และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9) ด้วยความผิดอันใดเขาจงถูกฆ่า |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10) และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่ |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11) และเมื่อชั้นฟ้าถูกเลิกออก |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12) และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13) และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้ |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14) ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15) ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16) ที่โคจรลับดวง |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17) ข้าสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันเหือดหายไป |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18) และด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อมันทอแสง |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19) แท้จริง อัลกุรอานคือคำพูดของร่อซูล (ญิบริล) ผู้ทรงเกียรติ |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20) ผู้ทรงพลัง ผู้ทรงตำแหน่งสูง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์ |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21) ผู้ใดรับการจงรักภักดี ผู้ซื่อสัตย์ ณ ที่โน้น |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22) และสหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้านั้นมิใช่เป็นคนวิกลจริตแต่ประการใด |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23) และโดยแน่นอนเขา (มุฮัมมัด) ได้เห็นเขา (ญิบริล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24) และเขา (มุฮัมมัด) มิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25) และอัลกุรอานนี้มิใช่คำกล่าวของชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) แล้วพวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ประสงค์อยู่ในทางอันเที่ยงตรง |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29) และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์สิ่งใดเว้นแต่อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์ |