| إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1) เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง
 | 
| وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2) และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย
 | 
| وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3) และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย
 | 
| وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4) และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง
 | 
| وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5) และเมื่อสัตว์ถูกนำมารวมกัน
 | 
| وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6) และเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ
 | 
| وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7) และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่
 | 
| وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8) และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม
 | 
| بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9) ด้วยความผิดอันใดเขาจงถูกฆ่า
 | 
| وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10) และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่
 | 
| وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11) และเมื่อชั้นฟ้าถูกเลิกออก
 | 
| وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12) และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า
 | 
| وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13) และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้
 | 
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14) ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา
 | 
| فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15) ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน
 | 
| الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16) ที่โคจรลับดวง
 | 
| وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17) ข้าสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันเหือดหายไป
 | 
| وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18) และด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อมันทอแสง
 | 
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19) แท้จริง อัลกุรอานคือคำพูดของร่อซูล (ญิบริล) ผู้ทรงเกียรติ
 | 
| ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20) ผู้ทรงพลัง ผู้ทรงตำแหน่งสูง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์
 | 
| مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21) ผู้ใดรับการจงรักภักดี ผู้ซื่อสัตย์ ณ ที่โน้น
 | 
| وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22) และสหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้านั้นมิใช่เป็นคนวิกลจริตแต่ประการใด
 | 
| وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23) และโดยแน่นอนเขา (มุฮัมมัด) ได้เห็นเขา (ญิบริล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง
 | 
| وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24) และเขา (มุฮัมมัด) มิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ
 | 
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25) และอัลกุรอานนี้มิใช่คำกล่าวของชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง
 | 
| فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) แล้วพวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า
 | 
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล
 | 
| لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ประสงค์อยู่ในทางอันเที่ยงตรง
 | 
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29) และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์สิ่งใดเว้นแต่อัลลอฮฺพระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์
 |