حم (1)
Ҳаа. Мийм |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Очиқ-ойдин Китобга қасам |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ (3)
Албатта, Биз уни муборак кечада нозил қилдик. Албатта, Биз огоҳлантиргувчи бўлдик |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4)
Ўша(кеча)да ҳар бир ҳикматли иш ажратилиб, ҳал қилинур |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5)
Биз томонимиздан бўлган амрга биноан. Албатта, Биз Пайғамбар юборгувчи бўлдик |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6)
Бу, Роббинг томонидан (кўрсатилган) раҳматдир. Албатта, Унинг Ўзи ўта эшитгувчи, ўта билгувчи Зотдир |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (7)
У — осмонлару ернинг ва уларнинг орасидаги нарсаларнинг Роббидир. Гар ишонгувчи бўлсангиз |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8)
Ундан ўзга ибодатга сазовор зот йўқ. У тирилтирур ва ўлдирур. У сизнинг Роббингиз ва ота-боболарингизнинг Роббидир |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9)
Йўқ! Улар шак-шубҳада ўйнамоқдалар |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ (10)
Бас, осмон аниқ тутунни келтирадиган кунни кут |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11)
У, одамларни ўраб олур. Бу, аламли азобдир |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)
Эй Роббимиз! Биздан азобни кушойиш қил! Албатта, биз иймон келтиргувчидирмиз |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ (13)
Уларга қаёқдан ҳам эслатма бўлсин. Ҳолбуки, уларга очиқ-ойдин Пайғамбар келган эди |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ (14)
Сўнгра ундан юз ўгирдилар ва: «Бу — ўргатилган мажнун», дедилар |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15)
Албатта, Биз азобни озгина кушойиш қилгувчимиз. Албатта, сизлар қайтгувчисизлар |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ (16)
Катта ушлаш ила ушлаганимиз куни, албатта, Биз интиқом олгувчимиз |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17)
Батаҳқиқ, улардан олдин Фиръавн қавмини синадик. Уларга карамли Пайғамбар келди |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18)
«Сизлар менга Аллоҳнинг бандаларини беринглар. Албатта, мен сизларга ишончли Пайғамбарман |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (19)
Ва Аллоҳга мутакаббирлик қилманг. Албатта, мен сизга очиқ-ойдин ҳужжат келтирурман |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ (20)
Ва, албатта, мен ўзимнинг Роббим ва сизнинг Роббингиздан мени тошбўрон қилишингиздан паноҳ сўрадим |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (21)
Ва агар менга иймон келтирмасангиз, мендан четланинг» |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ (22)
У Роббига: «Албатта, анавилар жиноятчи қавмдир», деб дуо қилди |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (23)
Бас, бандаларим ила кечаси юриб кет. Албатта, сиз изингиздан қувилурсиз |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ (24)
Ва денгизни сокин ҳолида қўй, албатта, улар ғарқ қилинадиган қўшиндир |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (25)
Улар ортларидан қанчадан-қанча боғу роғларни ва булоқларни |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (26)
Экинзорларни ва яхши жойларни |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ (27)
Ва ўзлари ичида маза қилаётган нозу неъматларни қолдирдилар |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ (28)
Мана шундай! Биз у(нарса)ларни бошқа қавмларга мерос қилиб бердик |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ (29)
Бас, уларга осмон ҳам, ер ҳам йиғламади ва улар муҳлат берилганлардан ҳам бўлмадилар |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ (30)
Батаҳқиқ, Бани Исроилга хорловчи азобдан |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ (31)
Фиръавндан нажот бердик. Албатта, у мутакаббир ва ҳаддидан ошганлардан эди |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (32)
Батаҳқиқ, Биз уларни билиб туриб, оламлар ичидан танлаб олдик |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ (33)
Ва уларга оят(мўъжиза)лардан ичида очиқ-ойдин синов бор нарсаларни бердик |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ (34)
Албатта, анавилар дерлар |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ (35)
«Биринчи ўлимимиздан бошқа ҳеч қандай ўлим йўқ ва биз қайта тирилтирилувчи эмасмиз |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (36)
Агар ростгўй бўлсангиз, ота-боболаримизни келтиринглар» |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ (37)
Улар яхшироқми ёки Туббаъ қавмию улардан олдин ўтганларми?! Биз уларни ҳалок қилдик. Албатта, улар жиноятчи бўлган эдилар |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (38)
Осмонлару ерни ва уларнинг орасидаги нарсаларни ўйнаб яратганимиз йўқ |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (39)
Биз уларни фақат ҳақ ила яратдик, лекин кўплари билмаслар |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40)
Албатта, ажратиш куни барчалари учун белгиланган вақтдир |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (41)
У кунда дўст дўстга бирон нарсада асқотмас ва уларга ёрдам ҳам берилмас |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42)
Магар, кимга Аллоҳ раҳим қилсагина (ёрдам берилур). Албатта, У азийз ва ўта раҳимли Зотдир |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43)
Албатта, Заққум дарахти |
طَعَامُ الْأَثِيمِ (44)
Гуноҳкорнинг таомидир |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45)
У, худди эритилган маъдандек, қоринларда қайнар |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46)
Қайноқ сувнинг қайнаши каби |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47)
Уни тутиб, жаҳиймнинг ўртасига судраб олиб боринглар |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48)
Сўнгра боши устидан қайноқ сув азобини қуйинглар |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49)
«Тотиб кўр! Албатта, сен ўзинг «азизу мукаррамсан!» |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ (50)
Албатта, бу сиз (бўлишида) шубҳа қилиб юрган нарсадир!» |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51)
Албатта, тақводорлар омонлик жойида |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52)
Боғу роғлар ва булоқларда бўлурлар |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ (53)
Улар шойи ипак киюрлар, бир-бирларига юзма-юз ҳолда (ўлтирурлар) |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (54)
Ана шундай! Ва Биз уларни ҳури ийнларга уйлантирдик |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55)
Улар у ерда омонлик ҳолларида турли меваларни чақирурлар |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56)
Улар у ерда биринчи ўлимдан бошқа ўлимни тотмаслар. У зот уларни жаҳийм азобидан сақлар |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57)
Бу, Роббингдан бўлган фазлдир. Ана шу улкан ютуқдир |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58)
Бас, албатта, Биз у(Қуръон)ни сенинг тилинг ила осонлаштирдик. Шоядки, эсласалар |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ (59)
Бас, кутиб тур. Улар ҳам кутгувчидирлар |
