يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
Эй, бурканиб ётган |
قُمْ فَأَنذِرْ (2)
Тур ва огоҳлантир |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3)
Ва Роббингни улуғла |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4)
Ва кийимингни покла |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
Ва азоб(сабабчиси)дан четлан |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ (6)
Ва кўп (иш) қилган бўлсанг ҳам, миннат қилма |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7)
Ва Роббинг учун сабр қил |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8)
Бас, вақти келиб, дудга пуфланса |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9)
Бас, ўша, ўшал кун қийин кундир |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10)
У кофирларга осон эмасдир |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11)
Мени Ўзим якка яратган киши билан қўйиб қўй |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا (12)
Ва унга кўплаб молу дунё бериб қўйдим |
وَبَنِينَ شُهُودًا (13)
Ва ҳозиру нозир фарзандлар ҳам |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا (14)
Ва унга (ҳамма нарсани) осонлаштириб қўйдим |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15)
Сўнгра, яна зиёда қилишимни тамаъ қилур |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16)
Йўқ! Чунки, у Бизнинг оятларимизга саркаш эди |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17)
Тезда уни машаққатли чиқиш-ла ҳоритаман |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
Албатта, у тафаккур қилди ва чамалаб кўрди |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
Лаънат бўлсин унга, қандоқ ҳам чамалади |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
Сўнгра яна лаънат бўлсин унга, қандоқ ҳам чамалади |
ثُمَّ نَظَرَ (21)
Сўнгра назар солди |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22)
Сўнгра юзини буриштирди ва қавоғини солди |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23)
Сўнгра юз ўгирди ва такаббурлик қилди |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24)
Бас, «Бу асар қолган сеҳрдан ўзга ҳеч нарса эмас |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25)
Бу башар сўзидан ўзга ҳеч нарса эмас», деди |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26)
Тезда уни сақар(дўзахи)га киритурман |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27)
Ва сақар нималигини сенга нима билдирди |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28)
У боқий қолдирмас ва тарк ҳам қилмас |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ (29)
У терини кўп куйдирувчидир |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30)
У(сақар)нинг устида ўн тўққизта (фаришта) бор |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31)
Дўзах соҳибларини фаришталардан қилганимиз ва уларнинг адади ҳам фақат кофирларни синаш учун. Китоб берилганлар ишонч ҳосил қилишлари учун. Ва иймонлиларнинг иймони зиёда бўлиши учун. Китоб берилганлар ва мўминлар шак-шубҳа қилмасликлари учун ва қалбларида касали борлар (мунофиқлар) ва кофирлар, Аллоҳ бу билан нима мисолни ирода қилмоқчи, дейишлари учун. Шундоқ қилиб, Аллоҳ хоҳлаган кимсани адаштирур ва хоҳлаган кимсани ҳидоятга солур. Роббингнинг аскарларини Ўзидан бошқа ҳеч ким билмас. Ва у (дўзах) башар учун эслатмадан ўзга ҳеч нарса эмас |
كَلَّا وَالْقَمَرِ (32)
Йўқ! Ой билан қасам |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33)
Ва чекинаётган тун билан қасам |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)
Ва ёришаётган тонг билан қасам |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35)
Албатта, у(дўзах) улкан(азоб)ларнинг биридир |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ (36)
У башарият учун огоҳлантирувчидир |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)
Сизлардан пешқадам бўлишни ёки ортда қолишни хоҳлаётган кимсалар учундир |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38)
Ҳар бир шахс ўз касбининг гаровидир |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39)
(Бундан) ўнг тараф соҳиблари мустаснодир |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40)
Улар жаннатларда, сўрайдирлар |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41)
Гуноҳкорлардан |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42)
«Сизларни дўзахга нима киритди?» (деб) |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)
Алар: «Намоз ўқийдиганлардан бўлмаган эдик |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)
Ва мискинларга таом бермаган эдик |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45)
Ва ботилга шўнғувчилар билан бирга шўнғир эдик |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46)
Ва қиёмат кунини ёлғонга чиқарар эдик |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47)
Токи бизга ўлим келгунича», дерлар |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ (48)
Бас, уларга шафоатчиларнинг шафоати манфаат бермайдир |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ (49)
Уларга нима бўлдики, эслатмадан юз ўгирарлар |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ (50)
Худди қаттиқ қўрққан эшаклар |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ (51)
Арслондан қочгани каби |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً (52)
Балки улардан ҳар бири ўзига нашр қилинган саҳифалар берилишини ирода қилар |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ (53)
Йўқ! Балки улар охиратдан қўрқмаслар |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ (54)
Йўқ! Албатта, у(Қуръон) эслатмадур |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (55)
Бас, ким хоҳласа, уни эслайдир |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (56)
Ва фақат Аллоҳ хоҳласагина, эсларлар. У зот тақво аҳлидир ва мағфират аҳлидир |
